Het leven van een Progwereld recensent gaat niet altijd over rozen.
Hoewel ik nog maar kort actief ben als schrijver voor deze mooie website heb ik dat nu al mogen ondervinden. Want hoewel ik in die korte tijd al wat mooie dingen voorbij heb horen komen, heb ik nu iets ontvangen waarvan ik denk, tja…
We hebben het hier over een uiterst duister schijfje. Volgens eigen zeggen donkere prog met neo-klassieke invloeden en hier en daar een uitbarsting van black metal en doom.
Nu heeft uw recensent een uitgebreid verleden als metalhead (je weet nooit waar sommige dingen goed voor zijn) dus ik kan zeker bevestigen dat hier black metal invloeden aanwezig zijn. Verwacht hier echter geen krijsende vocalen of razende gitaren. De muziek kabbelt eigenlijk een beetje voort met hier en daar een heftige uitbarsting. De vergelijking met black metal zit hem met name in de beperkte productie en de donkere sfeer. Iets wat kenmerkend is voor veel black metal albums uit de beginperiode van het genre. Hierom, en omdat we hier min of meer met een eenmansband te maken hebben, zijn de eerste albums van Bathory een prima referentiekader.
Het vorige album “Orpheus” had het verhaal van deze figuur uit de Grieks mythologie als thema. Ook op dit conceptalbum is met een beetje fantasie de mythe van Orpheus terug te vinden als de hoofdpersoon op zoek gaat naar een oude liefde. Alleen vindt hij haar nu terug in de rosse buurt. Tot zover de black metal vergelijking.
Op zijn website schrijft Tijad niet de intentie te hebben een breder publiek aan te spreken met zijn muziek. Dat is iets wat ik absoluut te prijzen vind; je blijft als artiest trouw aan je principes. De eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen dat het bereiken van een groot publiek ook niet zal gaan gebeuren. Daar is de muziek toch echt te beperkt voor en ontbeert het voldoende spannende momenten.
Als u de moeite heeft genomen om deze recensie te lezen, heeft u dat hoogstwaarschijnlijk gedaan vanwege uw interesse in progressieve rock. Persoonlijk vind ik echter het gehalte aan prog op dit album bijzonder laag. Dat deze plaat dan toch op deze site is terug te vinden, mag met recht een cognitieve dissonantie worden genoemd.
Ralph Uffing