Voortvloeiend uit een akoestisch gezelschap dat optredens doet in de Londense muziekscene wordt in 2005 de band Tinyfish opgericht, dit door de wil van zanger gitarist Simon Godfrey en gitarist Jim Sanders om uiteindelijk progressieve rock te gaan spelen. De klankkast-gitaren worden ingeruild voor solidbodies. Samen met de linkshandige bassist Paul Worwood en tekstdichter Robert Ramsey zien de heren in 2007 hun gelijknamige debuut-cd verschijnen. Niet onbelangrijk te vermelden is het gegeven dat die plaat geproduceerd wordt door de jongere broer van Simon, ene Jem Godfrey die later in progkringen grote bekendheid zal genieten met zijn band Frost. Tinyfish raakt in korte tijd bijzonder populair en in 2009 komt de ep “Curious Things” uit, een werkje met opnamen uit de periode van nog voor het debuut. Tevens brengt Metal Mind Productions datzelfde jaar de hier te bespreken dvd “One Night On Fire Live In Poland” uit waarop de registratie staat van hun concert in het Wyspanski Theater te Katovic op 16 februari 2009. Deze sprankelende schijf heeft meer dan ooit zijn meerwaarde in de sublieme beeld- en geluidskwaliteit zoals je die mag verwachten van Metal Mind Productions. Tinyfish heeft zich dan ook behoorlijk op de kaart gezet met deze dvd.
De band doet het zonder toetsen en klinkt daardoor een beetje als Pendragon zonder Clive Nolan of als een klavierloos Final Conflict. Wel is Tinyfish een stuk minder uitgesproken qua stijl dan deze bands. Tinyfish zit zelfs tegen het dertien in een dozijnachtige aan. Dat komt lijkt me omdat de band een echt vriendenclubje is waardoor de muziek bij gebrek aan iemand met een groot ego met de nodige compromissen tot stand gekomen moet zijn.Toch weet de band redelijk creatief te zijn en leidt hun toetsenloosheid tot composities waarin maar weinig progcliche’s voorkomen. Met het ondersteunende geluid van de gitaarsynth en dat van de elektronische percussie tekent de band enige extra sfeer in hun muziek. Het effect is niet onaardig. Vooral de verrichtingen van Leon Camfield op zjn drumpad mogen er zijn. Ze dragen bij aan de levendigheid van de muziek, niet op z’n minst omdat Camfield een enorme energieke drummer is. Het is onbegrijpelijk dat hij geen vast bandlid is en alleen bij live-optredens wordt ingehuurd. De soms wat duffe muziek kan zijn dynamische inbreng namelijk heel goed gebruiken. De meeste attentie dient echter uit te gaan naar gitarist Jim Sanders die met zijn Steve Rothery-achtige partijen het melodische hart van de band vormt. Hij speelt met een heerlijk rond geluid op een soms wat bedeesde manier, hetgeen beslist zijn charme heeft.
Ook de zang bij Tinyfish is goed verzorgd. Godfrey heeft een prima stem die vooral in de expressieve passages goed blijft klinken en ook de samenzang zit vol overtuiging in elkaar. De heren Tinyfish doen op zich niks verkeerd. Hun muziek klinkt rijk en vol. Het wil alleen maar iets te weinig vlammen daar op het podium en dat terwijl de dvd “One Night On Fire” heet.
Het concert kent een aardige set nummers van een band die flink aan de weg timmert. Wisselvalligheid troef dus. Met materiaal dat afkomstig is van het debuut, de ep en het op dat moment nog te verschijnen tweede studioalbum “The Big Red Spark” presenteert de band zich op een manier die weliswaar verzorgd is, maar ook wat braaf en daardoor soms weing enerverend. Sommige melodielijnen weten zich voor dagen in je hoofd te nestelen, terwijl je de gesproken stukken tekst liefst zo snel mogelijk wil vergeten. Dat geldt niet voor nummers als Motorville, The Big Red Spark en Nine Months On Fire, die stuk voor stuk sterke bijdragen zijn.
Ook de toegift zal menig proghart sneller doen kloppen. De delen van All Hands Lost zijn bijna briljant te noemen en daarom is het jammer om te moeten constateren dat de band ook nog met saaie niemendalletjes moet komen.Wie wordt er nu warm van een kampvuurliedje als Ride? Ook het ingetogen Build Your Own Enemy en het vlotte Too High For Low Company werken tamelijk aandachtverslappend. Het zij de band vergeven, want tussen al hun mindere momenten zit een heleboel fraais, waardoor het aanschouwen van deze registratie zeker tot tevredenheid zal leiden.
Naast deze concertregistratie is er weer een hele rits extra’s op de dvd te vinden, waaronder een onderhoudend interview met Ramsay en Godfrey. Hun gedreven gebabbel zorgt voor de nodige sympathie voor Tinyfish. Dat doet ook de 25 minunten durende documentaire “Five Lives On Fire”. Met een goed gevoel van relativering dragen deze items bij aan de concertregistratie en dat is vaak andersom.
Al met al is dit een zeer aardige dvd van een band die weliswaar nog veel beter kan, maar absoluut goed op pad is. Het is een geslaagde zet geweest om indertijd de akoestische band te transformeren naar een elektrische progband. Dat is toch wel het gevoel dat deze dvd oproept.
Dick van der Heijde