TNNEAlbum

Het uit Luxemburg afkomstige TNNE is feitelijk een doorstart van de band No Name. Deze bracht tussen 1993 en 2006 vier studioalbums uit, waarvan “The Secret Garden” uit 1995 in de neo-prog wereld het meest gewaardeerd wordt. In 2014 kwam de band terug in een sterk gewijzigde line-up en werd de naam veranderd in TNNE (The No Name Experience).

Aangezien ik een behoorlijk zwak heb voor No Name was ik erg verheugd met dit tweede leven. Maar het album “The Clock That Went Backwards” bleek een teleurstelling. Er was nog maar weinig over van dat bandje dat van die eenvoudige, maar sterke neoprog kon maken.

Ten opzichte van het vorige album is wederom de bezetting aangepast. Er is een nieuwe bassist en de band heeft Cast gitarist Claudio Cordero aangetrokken. Deze laatste geeft de muziek een steviger randje. Zo bevat de muziek heuse pittige gitaarriffs zoals in Eye Of A Storm. Ook de gitaarsolo’s zijn wat steviger. Vergeleken met het vorige album zitten de nummers op “Wonderland” een stuk minder dichtgetimmerd. Ook dat maakt het een veel leukere plaat om naar te luisteren.

De typische neo-prog stijl is nog altijd het handelsmerk van deze Luxemburgers. De muziek ligt in de lijn van bands als Jadis, Clepsydra en Albion. En toch haalt ook dit album niet het niveau van de albums uit de No Name periode. De composities zijn half zo sterk en het album duurt te lang. Sterke troeven als My Childish Mind en Eight Weeks worden afgewisseld met matige songs als Katrina Killed The Clown en Wonderland. Het is eveneens een manco dat de toetsen veel minder de ruimte krijgen. Dat alles bij elkaar maakt dat dit album de middelmaat nergens weet te overstijgen.

Maarten Goossensen