Hernando, TonyAlbum

“Shut up and play yer guitar!”

Voor een ieder die deze oude Frank Zappa quote hoog heeft zitten, hebben we een leuke tip in de aanbieding, tenzij je meer aanhanger bent van – met permissie – softer neoklassiek gefröbel op de vierkante millimeter. Het Spaanse wonderkind Tony Hernando heeft namelijk een heel behoorlijk gitaar instrumentaaltje afgeleverd met progressieve metal als stevig fundament. Voorzien van vuige licks en puntige riffs werpt hij zich op als een meer compact maar niet minder heftig spelende pendant van Symphony X en het zal de frequente lezer niet zijn ontgaan dat ik daar graag mijn nachtrust voor onderbreek. Het vingervlugge gitaarspel met een rauwe rand van Michael Romeo brengt mij telkens weer in vervoering en Hernando nadert dit akelig hoge niveau, zij het op gepaste afstand.

Gas terugnemen doet Hernando alleen op het korte Tomorrow’s Rain en het afsluitende The Watcher. Verder rifft hij af en toe wat logger, bijvoorbeeld op Totem of State Of Mind. Een korte flirt met jazz horen we op Side Effects. Maar voor het merendeel spreekt hij tot de verbeelding door uiterst soepel en bekwaam zijn kunsten te vertonen op een verzameling serieus goede, up-tempo progmetal songs, voorzien van een puike productie. Opener Eyes Of Orion en Signals Of Aggression kunnen als representatief worden aangemerkt en zullen menig liefhebber van het betere shred-werk moeiteloos over de Euro 12,96 streep trekken. De immer imponerende drums van Mike Terrana zijn bij deze prijs inbegrepen.

Inherent aan een instrumentaal album is het ontbreken van songteksten en vocalen waardoor een recensie meestal net even korter uitvalt. Ter afsluiting trap ik dus graag nog een open deur in door te zeggen dat het gitaarwerk op dit vierde soloalbum van Tony Hernando verre van nietszeggend is. Als je van instrumentale gitaar-prog houdt, is dit jouw ding!

Govert Krul