Wellicht kent u het wel. Op een zonnige dag dodelijk vermoeid van het werk terug rijden naar huis en je humeur is aardig op de proef gesteld omdat de werkzaamheden behoorlijk tegen zaten. De zon straalt uitbundig, je hebt daarom een reden om bij te trekken maar toch wil het maar niet lukken. Dan heb ik nu de perfecte remedie: draai op dat moment het nummer The Sun van dit album eens. Geheid dat je daarna optimaal ontspannen de auto uitstapt.
U raadt het al: ik ben ervaringsdeskundige. Hoewel het bij mij wat later in de avond was, mocht ik dit ondervinden na een ruim twaalf uren durende werkdag. En alsof het lot ermee speelde, drukte ik de promo van dit album in mijn cd-speler bij een ondergaande zon. Door wat ongelukkig drukken op de toetsen (hoezo vermoeid?) sprong de cd speler gelijk op het laatste nummer van deze cd. De stem van zangeres Robin (Marta Kniewska) brengt je samen met de toegankelijke en vriendelijk klinkende muziek in een heerlijke zomerstemming. Het doet je simpelweg alle zorgen vergeten en de klanken zitten vol optimisme.
Dit is het tweede project van Wojtek Szadkowski (Satellite, Collage) en de al genoemde zangeres Robin. Eerder figureerden de twee al in de formatie Strawberry Fields, waarmee ze in 2009 het album “Rivers Gone Dry” maakten. Szadkowski is blijkbaar zo tevreden over het geluid van zangeres Robin dat hij nog een project is begonnen, ditmaal onder de naam Travellers. Het geluid van Robin is een beetje een mix van Annie Haslam en Anneke van Giersbergen. In dit geval gunt hij ook een gedeelte van de teksten aan haar, hetgeen uiteindelijk uitpakt in aangenaam geschreven lyrics.
De muziek van Travellers is een mix van lichte neoprog, pop, atmosferische muziek en het bevat zo hier en daar etnische elementen. De nummers kennen een paar zeer goede gitaarsolo’s gespeeld door gitarist Grzegorz Leczkowski. De muziek verschilt in essentie niet heel veel met het geluid van Strawberry Fields, hoewel het wat minder energiek klinkt. Vat dit niet verkeerd op, want ook deze muziek is levendig genoeg, maar over het algemeen heerst hier het ‘relaxgevoel’, meer dan op het “Rivers Gone Dry” album. Daarnaast zijn de nummers langer, meer uitgesponnen en zingt Robin over het algemeen met een hogere zangstem. Het is een heerlijk album zonder overdreven poespas en weer bijzonder geproduceerd door Szadkowski, de leider en brein achter het neo progressieve Satellite.
We zullen zien hoe de toekomst uitpakt voor deze nieuwe formatie. Voorlopig lijkt Szadkowski nog niet al te veel aandacht te willen besteden aan dit project, want er is geen eigen site, geen myspace of Facebook pagina te vinden om informatie over de band op te doen. Dat is ook niet belangrijk, u kunt van mij aannemen dat u met dit album geen miskoop doet. Het biedt genoeg om de volgers van bands als Satellite en Strawberry Fields tevreden te stellen. Eigenlijk had dit album net zo goed onder de discografie van laatstgenoemde band kunnen vallen.
Ruard Veltmaat