TrojkaAlbum

Het uit Bergen, Noorwegen afkomstige trio van Trojka maakte in 2019 behoorlijk indruk op mij. Hun bijna dansbare progressieve popmuziek zit bijzonder vernuftig in elkaar en swingt de pan uit.

Na zo’n vijf jaar keert de band terug met een extra lid in de gelederen. Het gaat om Fredrik Mekki Widerøe (Seven Impale) op gitaar en zang. Nu zijn er dus vier zangers aan boord. Je kunt het slechter treffen. Het nieuwe album telt zeven tracks met een prettige speelduur van 46 minuten.

Na een aantal luisterbeurten kan er, zonder twijfel, één conclusie worden getrokken: deze jongens zijn enorm gegroeid! Als je hun muziek gaat analyseren is het allemaal behoorlijk complex, maar het klinkt eenvoudig. Dát is echt een kwaliteit! Neem het pakkende Parasitt. Het lijkt in het begin een klein popliedje, maar langzaamaan worden alle registers opengetrokken, met een heerlijk bombastisch slot met dreigende toetsen en gitaren. Romvesen is van hetzelfde laken een pak. Het opent relaxed met een dragend basloopje en dragende gitaren. Het geheel wint steeds meer aan intensiteit. Een zalige saxofoonsolo vormt het eerste hoogtepunt, direct gevolgd door een sterke toetsensolo.

Een kracht is dat deze jongens in hun moerstaal zingen. Het maakt hun muziek authentiek. Alle vier beschikken ze over een uitstekende stem. In de meerstemmige stukjes klinkt het harmonieus. Ik ben fan van toetsenist August Riise, die overal van die heerlijke toetsenmuurtjes weet op te werpen. In En Smak Av Evighet bijvoorbeeld heeft hij heel wat lekkers verstopt. Vooral zijn solo tegen het einde is geweldig. Eigenlijk zijn alle vier lekker tegendraads in hun spel, maar als geheel werkt het bijzonder goed.

Het instrumentale titelnummer bevat alles wat deze jongens zo goed maakt. Het lijkt wel of je in een speciale attractie zit. Deze ene keer gaat je karretje langs lieflijke taferelen, maar even later word je alle kanten opgeschud en wordt al je aandacht opgeëist.

Zo is “Strobemørke” een heerlijke zit. De drie kwartier vliegt voorbij. Het bijzondere is dat je bij elke luisterbeurt weer nieuwe dingen ontdekt. Dit is eigenzinnige progressieve popmuziek van de bovenste plank.