Twan Van Gerven

How U Gonna Stroke Yer Solo

Info
Land van herkomst: Nederland
Label: Home Made Records
Website: www.twanvangerven.nl
Tracklist
0ersoep (12:14)
Milmoldol (9:27)
Drunkey Punch (9:21)
Gutbucket(2:25)
The Secret Code Variations (13:56)
Chakra Zulu (4:03)
A Whatever (20:13)
Twan Van Gerven: gitaar

Met Medewerking van:
Roel Hazendonk: toetsen
Marre de Graaff: basgitaar.
Maarten Poirters: drums
Remko Smid: saxofoon
Stormvogel: toetsen
How U Gonna Stroke Yer Solo (2020)
Dutch X-Ing (2015)
Junk Dilemma(2014)

Elke muziek is gelijk in zijn onuitgesproken uitgangspunt dat ze iets anders biedt dan alle andere. In de praktijk blijkt het echter nog verdomd lastig te zijn om met iets echt onderscheidends te komen. De meetlat van de grote namen kan soms onverbiddelijk zijn. Twan Van Gerven weet zich ten opzichte hiervan aardig staande te houden, maar is het genoeg om een blijvende indruk achter te laten?

De muziek waarmee deze muzikant op de proppen komt, brengt in ieder geval de gitaargerichte platen van de jaren 70 en 80 in herinnering. Dit album bevat dan ook jammende fusion met veel ruimte voor de muzikanten om passages uit te rekken en uit te bouwen. De virtuositeit, en interactie tussen de muzikanten staat voorop. Hierdoor doet het denken aan bepaalde albums van Frank Zappa, maar door de focus op het gitaarspel ook aan artiesten als Steve Vai en Jan Akkerman. Een in beginsel aansprekende stijl die resulteert in enkele aangename composities.

Zo begint The Secret Code Variations met een opgewekte, duwende riff. Mooie zweverige, toetsklanken leiden halverwege naar een swingende saxofoonpartij. Een zonnige compositie die meanderende en extatische passages op prettige wijze doet opvolgen en waarbij een subtiele spanningsboog de luisteraar bij de les houdt. Openingsnummer Oersoep valt verder op door extrovert gitaargetokkel, waaronder symfonische toetsen zich langzaam voortbewegen en de basgitaar gemoedelijk wegkwaakt. Na een funky climax eindigt het nummer onbestemd en chaotisch. De epic van dit album, A Whatever, start met welhaast Zappiaanse gitaararpeggio’s. Galmende cymbalen en ijskoude toetsen zorgen ervoor dat de adem tijdelijk wordt ingehouden, waarna een ietwat melancholieke, psychedelische conclusie het album op smaakvolle wijze afsluit.

De composities op dit album hebben met andere woorden een jammende structuur die veel ruimte laat aan de muzikanten, hetgeen de muziek een prettige luchtigheid geeft. Desalniettemin komt deze plaat vaak te cerebraal over. De composities steken weliswaar goed in elkaar, maar de arrangementen zouden net iets rauwer mogen klinken. Het grootste kritiekpunt is echter dat de muziek iets eigens mist. Het album lijkt voornamelijk goed uitgevoerde vingeroefeningen te bevatten, maar zonder afdoende eigenzinnige kwinkslagen die de muziek bijzonder maakt. In combinatie met de lengte van de plaat, blijkt het beluisteren van ‘How U Gonna Stroke Yer Solo’ een vermoeiende luisterervaring.

Ondanks enkele minpunten is dit een onderhoudende jazz-fusionplaat. Het is virtuoos, zonder overdreven pretentieus te zijn. Ietwat cerebraal klinkt de muziek echter wel en bovendien mist het de persoonlijkheid van de grote namen binnen dit genre. Niettemin kan een liefhebber van jazz-fusion zich hier geen buil aan vallen.

Send this to a friend