Sinds begin jaren ’90 brengt Tzii als muziekcomponist en filmmaker van videoclips zijn kunsten aan de man. Zijn vele reizen en ontmoetingen over de hele wereld brachten hem diverse samenwerkingen op het podium of in de studio en hij maakte hij daarbij vaak deel uit van verschillende andere projecten zoals dansgezelschappen, levende voorstellingen, filmsoundtracks en andere media waar geluid gewenst is.
Zijn voornaamste doel is om transcendentie te bereiken door middel van geluidstrances, gelaagdheid en loopings naar een andere dimensie, waarbij intellectualisme wordt vermeden om het emotionele lichaam vrijelijk over de golven te laten stromen.
Ik heb dit niet verzonnen, dit is de weinige informatie die op het internet te vinden is over wie TZii nu is en wat hij doet. De vraag die voor deze site gerechtvaardigd is luidt als volgt: is deze recent heruitgebrachte cd die in 2013 is opgenomen en eerder ter wereld kwam in 2015 nu voor ons wel proggie genoeg?
Om heel kort te zijn, neen. Deze road trip is voor mij een afgrond in drie delen waar met het herhaaldelijk aanslaan van twee minimalistische akkoorden een filmisch sfeer wordt gecreëerd. Night Managers leidt, met half gesproken teksten die deels gezongen worden, van weinig tot niets. The Crash doet zijn naam eer aan, dit is een hoop geschreeuw in een vrije val van angstaanjagende geluiden wat meer bij een slechte horrorfilm hoort. Speeding In Space vind ik als enige nummer nog wel interessant. Ik hoor hier de heerlijke bas arpeggio loops van een analoge synthesizer eind jaren ’70 waar ik warme herinneringen aan bewaar. Dit is een nummer dat je kunt verwijzen naar een Klaus Schulze die verdwaalt in een jaren ’80 discoconcert of ene J.M. Jarre die gevangen in zijn loops maar niet tot een pakkend melodietje wil komen.
Als laatste las ik nog dat Tzii voor deze plaat Liina Nilsson uitnodigde voor een speciale samenwerking tussen de twee kunstenaars, zodat zij woorden kon brengen naar het verhaal dat in zijn muziek leeft. De korte films, muziek en teksten zijn in een constante interactie gecreëerd, in tijden in Brussel, Berlijn en op de weg die ze samen in Oost-Europa rondzwierven. Ik vrees dat TZii voor onze site teveel in zijn eigen wereldreizen en muzikale vertellingen blijft rondhangen. Zijn levensmuziek is voor mij als een doelloze vakantie: je snuift de sfeer even op en hop op weg weer naar het volgende adres en andere cd.
Jos Driessen