Under The Sun

Schematism

Info
Uitgekomen in: 2005
Land van herkomst: Verenigde Staten
Label: Progrock Records
Website: www.underthesunmusic.com
Tracklist
Tracer (6:13)
Perfect World (5:49)
Dream Catcher (8:12)
The Time Being (8:48)
a. Netherdrone
b.The Time Being
c. Realmbattle
Reflections (5:34)
This Golden Voyage (7:27)
Souljourner [I Am Forever] (13:17)
I. Incantation
II. I Am Forever
III. The All-Encompassing King
IV. Reincantation
Breakwater (8:06)
From Henceforth Now And Forever [P.S. 124] (7:50)
Kurt Barabas: basgitaar, baspedalen, achtergrondzang
Matt Evidon: achtergrondzang, keyboards
Paul Shkut: drums en percussie
Chris Shryack: zang, elektrische gitaar
Schematism - On Stage With Under The Sun (2005)
Under The Sun (2000)

Niets nieuws onder de zon… Dat is een stelling die zeker niet opgaat voor de Amerikaanse band Under The Sun.

Immers, na het debuut uit 2000, “Under The Sun”, is het enige tijd stil geweest rond de band, die de tijd doorbracht met touren. Nu echter is daar verandering ingekomen: met “Schematism – On Stage With Under The Sun” brengen de heren Barabas, Evidon, Shkut en Shryack (hun muziek is niet zo psychedelisch als hun namen…) een uitstekend live-album uit, in 2001 opgenomen op het vermaarde NEARfest. Onder het gebodene bevinden zich niet alleen tracks van het zeer goed ontvangen debuut, maar ook een gloednieuw nummer: het 13-minuut lange epic Souljourner. De hoes toont een bewerking van een schilderij van de ons aller bekende Kerry Livgren (ex-Kansas).Wat het eerste opvalt aan deze plaat is het geluid. In plaats van te kiezen voor de standaard manier van opnemen vanuit de positie van het publiek, is hier gekozen voor het toepassen van een alternatieve techniek: mits beluisterd over een goede installatie of met de koptelefoon geeft deze plaat de luisteraar de illusie dat hij tussen de spelende bandleden staat. Enerzijds klinkt dit zeer vernieuwend en erg fraai, maar helaas gaat dit niet op als de plaat gedraaid wordt op een wat minder geavanceerd systeem. Daarnaast is de zang niet altijd even helder opgenomen, soms lijkt de zanger veraf te staan en echoot zijn stem…

De muziek daarentegen is zonder meer erg fraai. Under The Sun bewandelt een pad tussen de wat zachtere progressieve metal en verscheidene soorten progrock. Zelfs aan de klassieke hardrock worden elementen ontleend: bij The Time Being had ik aanvankelijk het idee dat ik naar Ozzy Osbourne zat te luisteren, zowel door de zanglijn als door de stem van Chris Shryack, die sterke overeenkomsten vertoont met het hoge, benepen stemmetje van de vleermuisetende ‘Godfather’ van de heavy metal. Ook de namen Ted Leonard (Enchant) en zelfs Peter Gabriel schieten door mijn hoofd…

Muzikaal gezien is het een potpourri van verschillende stijlen. In de eerste plaats komt dit al door toetsenist Matt Evidon, die uit zijn Kurzweil de geluiden van verschillende instrumenten tovert, waaronder ook de geluiden van oude instrumenten zoals de Hammond, wat de muziek een zeer prettig nostalgisch tintje geeft. Ook qua gitaar kennen de mannen hun vak. Schijnbaar moeiteloos speelt Chris Shryack zijn partijen en solo’s terwijl hij lustig zingt. Intussen laat Kurt Barabas (niet te verwarren met de Professor uit Suske en Wiske) zijn basgitaar naar hartenlust ronken.

Inspiratie lijken de heren vooral te putten uit de muziek van Marillion, Enchant en Yes. De wat hardere stukken hebben een jaren ’80 bijsmaak, waarbij vooral gedacht moet worden aan bands als Whitesnake, maar dan een stuk symfonischer. Drummer Paul Shkut verstaat zijn vak, zijn drumwerk is niet puur functioneel, hij durft bij tijd en wijle van het geijkte pad af te wijken, wat de muziek zeker extra waarde geeft. De solo’s zijn stuk voor stuk niet te versmaden, telkens opnieuw gebruikt Shryack een ander geluid om een solo te spelen, waardoor de interactie tussen hardrock en symfonisch weer extra benadrukt wordt.

Alle nummers zijn van hoge kwaliteit, hoewel Tracer iets onderdoet voor de rest, daar het in dit nummer lijkt alsof Shryack enigszins moeite heeft zijn zangpartijen met voldoende emotie te brengen terwijl hij de gitaar bepotelt. Positieve uitschieters zijn This Golden Voyage, mede dankzij de virtuoze gitaarsolo’s en de zeer fraaie samenzang. Ook het nieuwe nummer, Souljourner (I Am Forever), is een symfonisch juweeltje, hoewel af en toe het ‘oheehoh’-meejodel gehalte wat kan ergeren. Breakwater wordt ingeleid door een doedelzak en een kerkorgelgeluid, terwijl een mars ritme Shryack begeleidt in zijn zang. Na een ruige riff gaat het marsritme door, nu met gitaar, waarna een agressieve solo gespeeld wordt. Een parel van een nummer, in een wat langere opvoering ten opzichte van de studioversie… From Henceforth Now And Forever is een waardige afsluiter van de plaat. Hoewel het nummer wat korter is dan op het album zwaait Shryack de luisteraar uit met een flinke dosis jankende gitaarsolo’s.

Met “Schematism” brengt Under The Sun een zeer fraaie liveplaat uit, die de luisteraar zeer goed opgebouwde doch toegankelijke progmetal biedt. Helaas is de experimentele productie niet in alle opzichten geslaagd en ook de zang is niet consequent van even hoge kwaliteit, wat wellicht te wijten valt aan de zware dubbelrol die Shryack speelt, alsmede aan de genoemde productie. Zonder meer echter, smaakt deze plaat naar meer, ik kijk dan ook uit naar het moment dat het nieuwe album de zon ziet…

Christopher Cusack

Send this to a friend