UnicornAlbum

Unicorn (niet te verwarren met de Zweedse jaren 90 naamgenoot) is een Noorse groep die in 1998 werd opgericht door Tonje Ettesvoll. Dat ik en veel anderen nog nooit van Tonje Ettesvoll en Unicorn hebben gehoord is niet vreemd. “You Are” is na “Behold & Beheld” uit 2003 pas het tweede album.

Toch is Unicorn niet zomaar een groep. Het is voor Tonje een platform om haar traumatische (misbruik)verleden te delen en daarmee te verwerken. Net als het door ons niet besproken eerste album, draait “You Are” muzikaal en tekstueel om deze traumatische ervaringen. Op de website van de groep kun je daar veel over terugvinden. Veelzeggend is dat Unicorn in 1998 startte met een optreden in een centrum voor lotgenoten van misbruik.

Waarom Tonje juist muziek gebruikt legt ze zelf als volgt uit: “Ik voel me eenzaam, gelukkig, verliefd, diepbedroefd, majestueus, verloren… er is altijd een lied geweest om mij te begeleiden.” Muziek werd haar trouwe metgezel tijdens een jeugd die werd gekenmerkt door emotioneel onvolwassen volwassenen. Het was haar troost, haar vriend, en de bron van haar eerste herinneringen aan het aanwezig zijn zonder ongemak of angst.

Op “You Are” staan tien nummers die een smeltkroes zijn van melodieuze uptempo pop, rock, prog met vleugjes folk/country, ska en lichte jazz. Opener en titelnummer You Are is een heel sterke start van dit schijfje. Dynamische uptempo Sass Jordan-achtige pop-rock die met een gitaarsolo en afsluitende toetsensolo trekjes van progrock heeft. Op het korte en lichtvoetige Fear horen we met saxofoon jazz-invloeden. De zang van Ettesvoll doet hier aan als een mix van Sade en Björk. In het drie minuten klokkende Original Sin wordt je als luisteraar geconfronteerd met de springerige ritmes van ska, afgewisseld met agressieve refreinen. De pop-rocker 12 Days maakt het kwartet aan stijlen compleet door de vocale psychedelische invloeden, piano en klarinet.

Het eerste rustpunt is de ballad Honestly waar Tonje alleen wordt begeleid door piano en viool. Het vormt de overgang naar het centraal op het album liggende In Hell You Are. Tekstueel windt Tonje er geen doekjes om dat dit nummer over haar misbruiker(s) gaat. Muzikaal hangt het nummer tussen pop, rock en country. Aansluitend treffen we de ballad I Wonder, met piano en saxofoon, die overgaat in Unreality. Het eerste deel is klein en intiem, waarna een emotioneel gezongen tweede deel volgt. Op het breekbare Star wordt Tonje alleen begeleid op harp. De progliefhebbers komen met het laatste nummer Bird nogmaals aan hun trekken. Geniet van sterke gitaarpartijen, een dito solo, saxofoon en een zoemend Hammond orgel.

De meeste progliefhebbers zijn gehecht aan referenties en dan liefst binnen ‘ons’ genre. Deze liefhebbers moet ik teleurstellen, want Unicorn raakt maar spaarzaam de binnenkant van ons luisterspectrum. Toch is “You Are” een album dat je raakt indien je open staat voor het thema en de teksten. Leg je dat terzijde, dan resteren 40 minuten knappe muziek.