UnkhAlbum

Vier jaar geleden kwam de Schijndelse band Unkh – 23 jaar na hun ontstaan – met zijn debuutalbum “Traveller“. Een album met als thema De ervaring van het reizen naar verschillende plekken vanuit een auto biografisch perspectief’. Het nieuwe album “iNNVERSE“ heeft als thema: ‘Existentiële eenzaamheid’, beschouwd vanuit het oogpunt van een ruimtereiziger. De reis ergens naar toe lijkt dan ook belangrijker dan het reisdoel. Dit geldt voor het ontstaan van de muziek bij Unkh – dat elke keer een bijzondere reis is – maar ook voor de ervaring bij het luisteren van de muziek. Je moet overigens voor de muziek van Unkh ook een tijdreiziger zijn, want de muziek voert ons terug naar de beginjaren van de progressieve rock.

Reis mee naar het jaar 1969. Gitarist Robert Fripp neemt samen met een paar vrienden het album “In The Court Of The Crimson King” op en daarmee wordt een belangrijke pijler in de progressieve rockgeschiedenis geslagen. In het volgende decennia zullen meerdere bands dit voorbeeld volgen en zullen bands als Yes, Genesis, ELP en Pink Floyd steeds groter worden. Tot op heden ontstaan bands die hun belangrijkste invloeden uit genoemde bands halen. Zo ontstond in 1991 ook Unkh. Een groep vrienden die gezamenlijk muziek wilde maken. Of zoals Jeroen Habraken in het interview uit 2013 zegt: ‘We zijn ooit begonnen als een stel vrienden die geïnteresseerd waren in dezelfde muziek, zeg maar de ouwe-lullenprog uit de jaren ’70, zoals King Crimson, Genesis, Yes, Pink Floyd en dan ook nog een beetje Marillion’.

Op “iNNERVERSE” worden genoemde invloeden overduidelijk verwerkt. De heren van Unkh hebben deze invloeden in hun tijdmachine meegenomen naar onze tijd en voorzien van een modern hedendaags jasje. Het gebruik van de Mellotron, lange instrumentale stukken, heerlijke gitaarriffs en meeslepende dramatische zang, maar ook het krachtig bas- en drumspel dat regelmatig tentoon wordt gesteld brengt je in de sfeer van lang vervlogen dagen. Het tien minuten durende openingsnummer Paranoid Void heeft al deze elementen al in zich. Met name het tweede deel Warp heeft een heerlijke groove, die de rock, jazz en avant-garde invloeden van King Crimson herbergen.

Het nummer Deep is geheel instrumentaal en opent met een prachtige pianosolo die langzaam aanzwelt tot een climax waarna krachtige drums, stevige gitaarriffs en andere elektronica het overnemen. The Showcase is een typisch jaren zeventig progrock nummer, dat klassiekers als “The Lamb Lies Down On Broadway” en “Close To The Edge” via een tussenstop bij The Flower Kings naar onze huidige tijd heeft verplaatst. Slumber valt in dezelfde categorie waarbij de Mellotron een goede opmaat geeft voor het epic nummer van het album.

Op “Travellers” werd de rode draad gevormd door het 28 minuten durende nummer Borderlines, dat in drie delen over het album was verspreid. Op “iNNVERVERSE” wordt het epische nummer gevormd door Dreamcatcher. Dit nummer is weliswaar ook opgedeeld in vier onderdelen, maar vormt toch een compleet totaal nummer van 19 minuten. Entrance is een rustige start van het nummer dat de nachtelijke klanken lijkt binnen te halen om tot innerlijke rust te komen. In Dreamcatcher worden de verschillende stadia van onderbewustzijn, slaap, rust en onrust behandeld, soms gepaard gaand met heftige demonen (Incubus) of rustgevende geesten. De overgangen en tempowisselingen worden prachtig ingezet, nergens abrupt maar vloeiend. Eerder genoemde invloeden van de zeventiger jaren progrock grootheden worden weer uit de kast gehaald, maar Unkh geeft hier wel een eigen eigentijdse draai aan. Overigens kan ik ook nog een Nederlandse band toevoegen aan het illustere rijtje van invloeden. Zo hoor ik halverwege het nummer toch duidelijk elementen uit “Song Of The Marching Children” van Earth & Fire voorbij komen.

Unkh heeft met “iNNVERSE” aangetoond dat het vorige album, “Travellers”, niet een eenmalige samenvatting was van hun 23-jarige bestaan, maar dat ze in 2018 meer dan levend zijn en de ‘ouwe lullenprog’ nieuw leven hebben ingeblazen. Afgaande op hun facebook pagina zijn de heren alweer bezig met nieuwe muziek, daar kijken we dan gewoon weer naar uit.

Mario van Os