Beetje knikkebollend en half slapend stop ik de cd in mijn stereo. Heerlijke ruimtelijke klanken komen tot mij. Liggend op de bank, met mijn hoofdtelefoon over mijn oren en de ogen gesloten. Het brengt mij in een staat van onderbewustzijn, waarin de muziek mij ultiem genot brengt.
De cd die in mijn de cd speler zit, is de ep van de Poolse formatie Van. Het schijfje biedt slechts drie songs met een totale duur van ongeveer achttien minuten, maar wekt mijn interesse en ik krijg trek in meer van dit soort nummers.
Grondlegger van deze Poolse band is Barbara Zielinska-Van. Al zeer jong komt zij met de piano in aanraking, met het gevolg dat zij op de muziekacademie in Katowice wordt opgeleid tot muzikante. In 1995 start zij samen met Sabine Borner de band met de naam “Van”, waarvoor in eerste instantie sterk experimentele en elektronische muziek gecomponeerd wordt. Borner haakt in de loop der jaren af de band wisselt regelmatig van leden, maar in 2006 ontstaat de huidige samenstelling.
Je kunt veel invloeden vinden op deze ep. Van Jean Michel Jarre toetspartijen tot zweverige zangpartijen, elektronica, vakkundig gefloten dwarsfluit en loeiende sirenes. Alles wordt uit de kast gehaald om de luisteraar variëteit te bieden.
De muziek in het eerste nummer Merchant klinkt en beetje mellow en zou zo mee kunnen draaien in de ‘loung’ muziekstroming. Af en toe brengen de toetsten en fluit een sterk oosters karakter, maar toetseniste Barbara Van zorgt ervoor dat dit nergens de overhand krijgt.
The Cliff is een wat monotoon temponummer, je zou het zo maar kunnen horen in een lift van een groot gebouw, maar biedt genoeg genot om je nieuwsgierig te maken. Door het gebruik van de dwarsfluit, het samenspel van toetsen en gitaar is de link met landgenoten Quidam snel gemaakt. Een invloed die in alle drie de tracks doorschemert, ware het niet dat over deze ep een dromerige sfeer hangt.
Nothing More verschilt niet zo heel veel van zijn voorgangers. Netjes, vakkundig geproduceerd en lekker te beluisteren.
Samenvattend is dit een ep waar je op een rustige plek kan genieten van heerlijke ambient geluiden. Laat je meevoeren door de muziek en kom in hogere sferen en heerlijke dromen. Wie geen genoeg kan krijgen; op de MySpace pagina van de band staan nog een aantal nummers, die pittiger zijn dan de zojuist besproken tracks, maar daardoor juist weer een prettige afwisseling met deze nummers vormen. Dit maakt mij dan ook nieuwsgierig naar een volledig album in de toekomst.
Ruard Veltmaat