Het creëren van een goed livealbum is een lastige opgave. Het publiek weet vaak van te voren al of de composities goed in elkaar zitten. Daarom moet live iets worden toegevoegd. Dit kan onder andere een aantrekkelijk aangepast arrangement zijn, maar men zou eveneens kunnen proberen om een ongedwongen livegevoel perfect op plaat te zetten. Vanden Plas lijkt voor deze laatste optie te hebben gekozen.
Dit album bevat een volledige liveshow die in 2011 in Atalanta is opgenomen. De band laat vooral nummers horen van “Christ o” en de plaat die toentertijd net uit was, “The Seraphic Clockwork” . Het resulteert in een prima concert waar de heren muzikaal gezien duidelijk hun beste beentje voorzetten. Zo is onder andere de nummerkeuze erg sterk. De plaat biedt de luisteraar een niet aflatende stroom aan heerlijke metalriffs, sterke refreinen en symfonische toetsen. Het publiek is duidelijk aanwezig, hetgeen een prettige live sfeer uitstekend overbrengt. Desalniettemin overstemt het publiek nergens de grandioze muziek.
Zo opent de band het concert op knallende wijze met Postcard To God. Een slimme keuze want door deze meezinger is de sfeer gelijk gezet. Dit is voorts welhaast een rode draad die door dit livealbum loopt. De muziek is consequent erg aanstekelijk. Dit merk je ook goed bij een powerballad als Quicksilver, waar de anticipatie van het publiek hoorbaar is. Hoewel de arrangementen grotendeels de albumversies volgen, voegt de band hier en daar wat extra accenten toe. Zo is afsluiter Silently een goede drie minuten langer dan de studioversie. De heren soleren net wat gretiger en het spelplezier spat er vanaf. Het heeft duidelijk effect op het publiek dat na een uur zelfs nog hongerig is voor meer progmetal. Ongelijk kan ik ze niet geven. Muzikaal zit het wel snor met deze live-cd.
De beelden bij de dvd overtuigen helaas een stuk minder. Door de statische camerabewegingen voelt het concert afstandelijk aan en bepaalde overgangen ogen bovendien goedkoop. Ofschoon de band op hoog niveau speelt, staan de heren er wat zoutloos bij. Ten minste op zanger Andy Kuntz na. Hij probeert, enigszins op het irritante af, het publiek mee te krijgen. Al doen de enthousiaste geluiden uit het publiek vermoeden dat de statische cameravoering het optreden knulliger doet aanvoelen dan dat het in werkelijkheid was. De beeldplaat voegt daarom vrij weinig toe.
Hoewel men enkele smetjes kan aanwijzen, is deze live-cd de moeite van het aanhoren waard. De band maakt uitstekende, energieke progmetal die menig liefhebber van het genre zal aanspreken. Op het podium ziet het er helaas behoorlijk saai uit, waardoor de dvd meer een cadeautje voor de fans is.
Luke Peerdeman