Verbal DeliriumAlbum

Vroeg in december begint onze hoofdredacteur ons eenvoudige recensenten te wijzen op de jaarlijstjes. We hebben bij Progwereld zelfs de hashtag jaarlijst. Door de één omarmt, door een ander vervloekt. Toen ik deze hashtag in februari gebruikte voor een album, viel de een na andere collega over mij heen. En soms heb je je jaarlijst eigenlijk al klaar en komt er nog een album ‘doorheen fietsen’. Dat had ik vorig jaar bijvoorbeeld met de cd van Prehistoric Animals en nu met de nieuwe plaat van Verbal Delirium. Want deze Griekse band trakteert de argeloze luisteraar op een waar feestje. Een en ander is zeer theatraal. De muziek van Verbal Delirium doet mij denken aan de weirdness van het oude Genesis gecombineerd met old school Queen. En dan krijg je een plaat die alles behalve gedateerd klinkt, maar voortbouwt op de schouders van grootheden en nieuwe muziek oplevert die het verdient om gehoord te worden.

Middelpunt van dit alles is John ‘Jargon’ Kosmidis. Hij staat garant voor zang, toetsen en piano en is bovendien de belangrijkste componist en de producer. Jargon maakte onlangs indruk met zijn soloalbum “The Fading Thought” en als zanger van de Britse band Drifting Sun op “Forsaken Innocence”. Voor zijn band Verbal Delirium is “Conundrum” het vierde album. Mijn oud-collega Dick was zeer te spreken over de vorige twee albums (en meestal is dat een goed teken). Vanwege het artwork werd ik even op het verkeerde been gezet en had ik een licht vermoeden dat het om een conceptalbum zou kunnen gaan. Maar Jargon heeft me verzekerd dat het om op zichzelf staande songs gaat. Hoe dan ook, “Conundrum” wordt afgetrapt met het theatrale Falling. Het nummer heeft een wat mysterieuze sfeer. Zanger Jargon heeft een expressieve stem die perfect past bij deze muziek. Falling loopt over in In Pieces. Het is alsof een jaren zestig Beatlessfeertje wordt gekoppeld aan Muse. Vervolgens wordt het donkerder, symfonischer en theatraler (al dan niet door de koorzang).

Het derde nummer Intruders heeft een verraderlijke vrolijkheid die je arglistig op het verkeerde been zet. Het doet me wat denken aan de weirde nummers van Genesis’ “The Lamb Lies Down On Broadway” (ergens tussen The Grand Parade of Lifeless Packaging en The Colony of Slippermen in). 

The Children Of The Water heeft een fijn jaren zeventig symfosfeertje. Mooi opgebouwd nummer ook. 

Er zit spanning in, niet in de laatste plaats door een mooie symbiose van toetsen en gitaar. Zoals gezegd is Jargons zang expressief en theatraal, maar nergens vliegt hij uit de bocht. Het titelnummer is een instrumentaal stuk, en doet nogal jazzy aan. Het verbindt eigenlijk de eerste met de laatste nummers van deze plaat. En eerlijk gezegd: de drie laatste songs zijn van een ongekend hoog niveau!

The Watcher is een nummer van negen minuten vol met listige en subtiele wendingen. De sfeer die Verbal Delirium neerzet is zeer fijn. Het heerlijke progressieve instrumentale gedeelte is een jazzy interpretatie van optima forma neo-prog. De band heeft het avontuurlijke van de jaren zeventig prog, zonder gedateerd te klinken, integendeel zelfs. De finale van dit nummer is meesterlijk. 

Prijsnummer op dit album is het ruim negen minuten klokkende Neon Eye Cage. Alle elementen die deze band interessant maken komen samen. Het nummer heeft een enorme urgentie en nu lijkt het wel of ik de jaren tachtig ben beland. Het nummer wordt naar grote hoogte gestuwd, om te eindigen waar het mee begint: alsof je in een loungecafé bent beland.

Met Fall from Grace sluit Verbal Delirium de cd af. Een heerlijke symfonische pop/rock song zoals we die ook op Jargons soloplaat tegenkwamen. Ook nu is het instrumentale gedeelte van ragfijne klasse, tenminste zo wordt ondergetekende blij: een gitaarsolo op repeterende (toetsen)partijtjes. Eigenlijk is vooral deze set van laatste nummers precies wat ik zoek in symfonische rock: melodie, theater, een flinke scheut melancholie en melodrama, en geweldig opgebouwde songs. Kortom, Verbal Delirium levert met “Conundrum” een sterke plaat af. Voor mij zonder twijfel een van de betere platen van 2022.