Virtual SymmetryAlbum

Virtual Symmetry is een Zwitsers-Italiaanse prog metal formatie die in 2009 startte als soloproject van gitarist Valerio Villa. Na de welhaast gebruikelijke wisselingen in de samenstelling heeft de band de line-up waarmee dit tweede volledige album is gemaakt.

Bij het (digitale) album dat ik ontving, ontbrak alle informatie, maar op de eigen website geeft de band nogal hoog over zichzelf op. Dat schept dus de nodige verwachtingen. En eerlijk is eerlijk, de teaser die ik vooraf had beluisterd, maakte mij in eerste instantie wel enthousiast.

De gastenlijst op dit album maakt eveneens indruk. Dat de band in het verleden live heeft opgetreden met Dream Theater en Evergrey zal ervoor hebben gezorgd dat Jordan Rudess en Tom Englund hun medewerking aan deze plaat hebben verleend. De connectie met drummer Thomas Lang is wat minder helder, maar wellicht moet deze gezocht worden in het feit dat dit album is opgenomen in Peter Gabriel’s Real World Studio’s.

De muziek van dit bonte gezelschap moeten we zoeken in de hoek van de traditionele prog metal. De invloeden van Dream Theater en Evergrey klinken duidelijk in de nummers door. Toch probeert men hier en daar een beetje af te wijken van deze meer traditioneel ingestelde bands. Een mooi voorbeeld hiervan is het nummer Remember dat een fraaie tintje krijgt door het bijzondere gebruik van een saxofoon. Het geeft het nummer een wat mystieke sfeer mee. Ook een band als Symphony X is nooit ver weg, maar deze vergelijking zit meer in het gebruik van flink uitgesponnen nummers. De plaat duurt vijf kwartier maar bevat slechts acht nummers. Alleen Odyssey klokt onder de vijf minuten. Het meest bont is het slotnummer dat 23 minuten duurt. Maar er gebeurt wel ontzettend veel in deze track. Misschien wel een beetje te veel, want hoewel er uitstekend gemusiceerd wordt (mede door de inbreng van Jordan Rudess) schiet het nummer alle kanten op. Fenomenale stukken worden hier afgewisseld met passages waarbij ik de band echt kwijtraak. En dat is jammer, want er zit zeker potentie in deze band.

De vijf heren bezitten dus volop kwaliteit, maar willen af en toe te veel. Exemplarisch daarvoor is de prestatie van zanger Marco Pastorino. Het is onmiskenbaar dat hij de eigenschappen van een goede vocalist bezit, maar hij neemt veel te veel hooi op zijn vork. Op sommige stukken geeft hij zo veel van zichzelf dat hij zich overschreeuwt. Erg jammer want het zorgt ervoor dat sommige passages een stuk minder prettig zijn om naar te luisteren. Het is niet voor niets dat Exodus wat mij betreft het topnummer van deze plaat is en dat komt hoofdzakelijk doordat Tom Englund hier een flinke vocale bijdrage levert.

Je hoort het bij (voornamelijk Italiaanse) progmetalbands vaker terug, dat theatrale kantje. Virtual Symmetry voert dat té ver door. Dat is jammer, want de bekwaamheid van deze vijf heren is absoluut aanwezig. Ik zie deze heren in de toekomst echt nog wel wat mooie albums afleveren. Ook zonder de hulp van de diverse bekende gastmusici. Uiteindelijk scoort dit album nog wel een voldoende, maar daar is alles ook wel zo’n beetje mee gezegd.