Vly

1/[Time]

Info
Uitgekomen in: 2015
Land van herkomst: Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten, Italië, Zweden
Label: The Laser's Edge
Website: http://www.vlymusic.com
Luisteren kan je hier: https://soundcloud.com/vlymusic
Tracklist
Circles (6:11)
Time (6:41)
Time Elapsed (1:02)
Headache (4:19)
Out of the Maze (5:14)
Hypnotic (6:05)
Time Remembered (1:55)
Silver Beaches (5:53)
Message in Water (5:56)
Dark Days (5:56)
Perfect Place (8:38)
Time Forgotten (2:49)
Karl Demata: gitaar, synthesizer, programmering
Keith Gladysz: zang
Chris Heilmann: basgitaar
Elisa Montaldo: toetsen en synthesizers
Mattias Olsson: drums en toetsen
1/[Time] (2015)

Kijk, weer een supergroep! Prog lijkt nog wel meer dan andere genres te houden van allstar lineups, al is niet elk project met louter progreuzen of -mastodonten een onvervalst succes. Ik ben dan ook vaak een beetje huiverig als ik weer geconfronteerd word met een aankondiging voor nog een project van een kliekje mannen van middelbare leeftijd met welvaartsbuikjes, terugwijkende haarlijnen en midlifecompensatiedrang die besluiten om ‘ziezo! Eventjes een nieuw hoofdstuk toe te voegen aan de Annalen der Moeilijkdoenerige Muziek’ (bijgehouden door een geheime progmonnikenorde aan de rand van de wereld). Bij de Brits-Amerikaans-Zweeds-Italiaanse supergroep Vly werd ik echter niet bevangen door deze vrees, omdat ik een aantal van de leden al kende en hun namen als kwaliteitsstempel durfde te beschouwen.

Met “1 / [Time]” brengt de groep zijn eerste album uit en laat horen dat mijn eerste gedachten geenszins misplaatst waren. De achtergrond van de bandleden suggereert al dat de groep vast een interessant eigen geluid heeft. De band beweert zelf dat de muziek het midden houdt tussen prog, classic rock, folk, vroeg-Floydiaanse psychedelica, intieme popmelodieën, massieve gitaargeluidsmuren, post-klassieke muziek en elektronische muziek. Voorwaar geen bescheiden zelfbeschrijving, en de vraag rijst hoeveel verschillende genres je kunt samensmeden zonder dat het resultaat een richtingloos allegaartje wordt. Niettemin is de band er goed in geslaagd om verwijzingen naar deze stijlen organisch te verwerken in de muziek.

Hoewel de nummers allemaal geschreven zijn door de Britse gitarist Karl Demata (ex-Crippled Black Phoenix) en de Amerikaanse zanger Keith Gladysz (Diet Cong, Typical Reptiles) en Demata’s veelzijdige gitaarspel en Gladysz’s typische stemgeluid een grote rol spelen, drukken de andere bandleden ook hun stempel op het geluid. Toetseniste Elisa Montaldo (Il Tempio Delle Clessidre) voorziet de muziek van altijd subtiele en soms opvallende toetsenklanken. Drummer Mattias Olsson (Necromonkey, White Willow, ex-Änglagard) voegt veel diepte toe aan de muziek met zijn typische drumstijl en is ook te danken voor zijn typische extra toetsenwerk en geluidjes (geproduceerd met behulp van zijn verzameling oude meuk, zoals vakspecialisten het noemen). Bassist Chris Heilmann zat met Demata in Crippled Black Phoenix en geeft met zijn melodieuze spel extra kleur aan de muziek.

De band heeft het album niet collectief opgenomen. Ieder lid voegde zijn deel toe in een andere studio en de groep heeft op geen enkel moment samengespeeld (niet dat dat in this day and age nog zo ongehoord is, but hey). Toch klinkt de muziek niet alsof zij opgebouwd is uit sterk verschillende delen. Integendeel, voor een debuut is het geluid van de band verrassend uitgekristalliseerd. De stijl is consequent uitgewerkt over het album en elk nummer kan dienen als voorbeeld van het album, te beginnen met opener en single Circles.

Vly’s muziek is erg sfeervol, met een licht melancholische ondertoon. Een goed voorbeeld hiervan is Hypnotic, dat traag Ennio Morricone-achtig gitaarspel combineert met gedragen zang en fraai Mellotron gebruik. Het nummer neemt zijn tijd om zich te ontwikkelen en zou als zodanig beschouwd kunnen worden als postrock – hetgeen overigens ook geldt voor andere composities. Een eveneens interessante compositie is Perfect Place, dat soms in de buurt komt van Pink Floyd (en zelfs wat doet denken aan de recente single Louder Than Words). Het tevens aan Pink Floyd refererende Out Of The Maze laat goed horen hoe de stijlen van de verschillende bandleden samensmelten tot een spannende eigen stijl. Het nummer combineert ruig gitaarwerk met rustige zang en stuwend seventies-orgelspel van Montaldo en het ronkende basgeluid van Heilmann. Dit en andere nummers zijn nog spannender door het bijna industrial klinkende drumwerk van Olsson, dat het album een extra dimensie geeft, doordat het vaak doelbewust afsteekt tegen de sfeer van de muziek.

Met “1 / [Time]” heeft Vly een tot de verbeelding sprekend album uitgebracht. De muziek draait niet om de ego’s van de bandleden, maar juist om de synthese van hun verschillende stijlen en achtergronden. Dit maakt de plaat een zeer smaakvol en sfeervol debuut. Op basis van dit album verdient de groep dan ook zonder meer alle aandacht die ze al gehad heeft en nog zal krijgen.

Christopher Cusack
Koop bij bol.com

Send this to a friend