VotumAlbum

De Poolse band Votum bestaat inmiddels ruim twaalf jaar en is in die jaren onderhevig geweest aan personele veranderingen, maar vooral ook aan muzikale identiteit. Over het algemeen is het geen zwaktepunt van een band als een band mee gaat met externe invloeden en moderne impulsen, maar het gevaar ligt op de loer dat de fans van het eerste uur niet meer weten waar ze aan toe zijn en naar alternatieven gaan luisteren.

De band heeft in de afgelopen jaren afscheid genomen van (mede) grondlegger van de band Alek Salamonik en zanger Maciej Kosiski. Aan de huidige line-up is gitarist Piotr Lniany toegevoegd, en de nieuwe zanger is Bartosz Sobieraj geworden. Die personeelswissel leidt in elk geval tot een gewijzigde muzikale koers van de band. Diezelfde koers voert in deze recensie ook naar een aantal vergelijkingen met collega’s in het genre. Iets wat een gevestigde band met vier albums op zijn naam eigenlijk niet meer wil en mag overkomen.

De naam Tesseract is de eerste vergelijkende naam die opkomt als je het nieuwe werk van Votum beluistert. De Polen werden in het begin van hun loopbaan veel vergeleken met Riverside, Porcupine Tree en Opeth, maar men heeft de laatste tijd waarschijnlijk ook veel geluisterd naar de diverse djent bands in opkomst en dan wellicht in het speciaal naar de albums “Altered State” en “Polaris” van Tesseract. Vooral de slepende, vette grooves met daarin de hoofdrol voor de basgitaar zijn duidelijk herkenbaar overgenomen van de Britten, maar wellicht ook van een band als Karnivool. Het toepassen van de kenmerkende polyritmiek in de muziek was blijkbaar niet zo gewenst door de muzikanten, die is namelijk  minder aanwezig op “:Ktonik:”. En waar ze eventueel wel voorkomen, hebben die een minder hoog tempo.  Maar ook atmosferisch zijn er veel overeenkomsten, een goed voorbeeld daarvan is de track Spiral, wat niet zou misstaan op een Tesseract album.

Natuurlijk zijn niet alle songs te vergelijken met de genoemde djent bands, er zijn nog steeds succesvolle elementen uit het verleden gebleven. Zo heeft de muziek nog steeds een hoog Porcupine Tree gehalte, maar het gedeelde verleden met de landgenoten van Riverside is op dit album grotendeels afgesloten. Ik zeg bewust het verleden van Riverside, want de nieuwe wending van die band identificeert zich toch ook wel weer met enkele passages op :Ktonik:,  af en toe dromerig, sfeervol en melodieus. Luister bijvoorbeeld maar eens naar de afsluitende track van de cd: Last Word. Die sfeer- en ambient passages worden vooral gecreëerd door toetsenist Zbigniew Szatkowski en de akoestische gitaar van zanger Sobieraj. Hoe dan ook staan er enkele juweeltjes op de cd die ook wat verder van het djent genre blijven. Bijvoorbeeld Prometheus, dat een rustige ambient opbouw kent, maar zich later tot een krachtige progmetal climax toewerkt. Prachtig!

De nieuwe zanger Bartosz Sobieraj heeft er een handje van alles af te schreeuwen, maar doet dat gelukkig niet onverdienstelijk. Zijn uithalen blijven namelijk binnen de lijntjes en zijn binnen die kaders beslist niet onaantrekkelijk. Ook hier loopt de vergelijking met voormalig zanger Ashe O’Hara van Tesseract niet mank, diens manier van zingen en uithalen komen regelmatig terug in de vocale kwaliteiten van Sobieraj. Maar ook in de rustige passages staat Sobieraj zijn mannetje, want hij heeft een mooie klank in zijn stembanden en zingt daarbij accentloos Engels. Wel moet hij er voor oppassen niet onverstaanbaar te worden. Vaak wanneer hij krachtig uithaalt verzuipen zijn uitspraken zo hier en daar. De single Satellite is een track waarin hij wat mij betreft excelleert, hierin vervult hij op bijna sublieme manier verschillende zangtechnieken; rustig en kalm, krachtig en met de nodige uithalen. De fans mogen zeker niet ontevreden zijn met de nieuwe voorman.

Fans van Tesseract, Karnivool, A Perfect Circle en Tool moeten het nieuwe album van Votum beslist eens uitproberen. De fans die bekend zijn met het eerdere werk van de Polen zullen nog steeds herkenbare Votum elementen in het nieuwe album vinden, maar moeten ook vrede hebben met een gewijzigde koers van de band. Die koers is attractief voor de liefhebbers van atmosferische progressieve rock en moderne elektronica, gemixt met een stevige metalen rand. Voor die fans die er voor open staan kan dit zo maar eens top tien materiaal voor het jaar 2016 zijn.

Ruard Veltmaat