VuurAlbum

Dat taal iets heel vreemds is en dat bepaalde woorden meerdere betekenissen hebben is algemeen bekend. Het Nederlandse woordje ‘vuur’ is zo’n woord. Zoek maar even op internet – bijvoorbeeld in het Wikiwoordenboek of Van Dale – waar onder andere deze betekenissen worden gegeven: ‘een lichtend verschijnsel dat ontstaat wanneer iets verbrandt’, schot uit een vuurwapen, schittering, ijver, opgewektheid, hartstocht en drift. Anneke van Giersbergen gebruikt dit bij voorkeur in de betekenis van ‘Fire’, ‘Passion’ en ‘Drive’. Met name daarom heeft ze haar nieuwe band een Nederlands klinkende naam gegeven die staat voor wat ze ermee bedoelt.

Vuur is te beschouwen als een spin-off van het project “The Gentle Storm” dat Van Giersbergen deed met Arjen Lucassen. Met name de live-band die naar aanleiding hiervan ontstond is grotendeels doorgegaan in deze band. Merel Bechtold had het waarschijnlijk te druk met alle andere projecten (waaronder Delain, MaYan en haar eigen band Purest Of Pain) en is vervangen door Jord Otto (bekend van My Propane) en Marcela Bovio is gedurende het traject – om muzikale meningsverschillen – afgehaakt. Joost van den Broek is misschien niet te horen, maar hij drukt wel zijn stempel op dit album als producer en tekstschrijver.

Vuur is de stevige uitlaatklep van Anneke van Giersbergen, die een jaar geleden besloten heeft om in haar soloprojecten de zachtere en akoestische kant te kiezen en haar progressieve metal kant te gebruiken voor haar band efforts. Het eerste hebben we recent kunnen ervaren met haar bijdrage aan het album “Monochrome” van Daniel Cavanagh. Een voorbeeld van haar stevige kant zien we onder andere in haar samenwerking met Devin Townsend en nu dus ook in haar eigen band Vuur.

Het album start op een pompeuze wijze met Ed Warby die de drums danig beroert. My Champion – Berlin is meteen een stevig nummer dat de heavy kant van Vuur duidelijk neerzet. Van Giersbergen’s zang is steviger dan we bijvoorbeeld op “The Diary” hoorden, maar nog altijd gevoelig, warm en melodisch en onmiskenbaar Anneke van Giersbergen. Dat de band niet schuwt voor een aantal geweldige solo’s bewijst dit nummer ook meteen als Jord Otto een geweldige solo neerzet. Kijk en luister hier maar eens!

Elk nummer op dit album verwijst naar een stad die van Gierbergen heeft aangedaan in haar lange carrière als zangeres. Elk nummer ademt de sfeer van die stad uit en verwijst op enige wijze wel naar die stad. Zo heeft het nummer The Fire – San Francisco wel een heel bijzondere actuele lading. De titel van het album verwijst overigens naar het gevoel dat je krijg als je als vreemdeling een nieuwe stad aandoet, het gevoel van vrijheid, een gevoel dat iedere (wereld)reiziger begrijpt. Dit zijn de momenten waarop je jezelf vrij kunt voelen.

Freedom – Rio is een uptempo metal nummer, met rustige passages waarin de albumtitel meerdere malen wordt herhaald. Dit versterkt het vrijheidsgevoel dat men blijkbaar in Rio ervaart. Een heerlijke gitaarsolo versterkt dit nummer. Days Go By – London doet weer heel sterk denken aan The Gentle Storm en zelfs Stream Of Passion. Met name de stevige bassound die neergezet wordt door Johan van Stratum is kenmerkend voor deze overeenkomst. Het album kent genoeg afwisseling en net als de betreffende wereldsteden heeft elk nummer een eigen gevoel. Zo heeft Sail Away – Santiago een ruwe uitstraling, heeft Save Me – Istanbul oosterse invloeden en is Reunite! – Paris een liefelijke singer-songwriter ballad. Natuurlijk mag voor een Nederlandse band een Nederlandse stad niet ontbreken. Time – Rotterdam bezingt deze wereldstad met een strakke bas, de nodige gitaarstukken en ietwat ingetogen droevige zang.

Met Vuur heeft Anneke van Giersbergen een uitlaatklep voor haar stevige ‘heavy’ kant gevonden. Via haar roots in The Gathering heet ze een sterke fanbase weten op te bouwen die ze middels deze nieuwe band wederom niet teleurstelt. De band gaat flink toeren in Europa, te beginnen als support act voor Epica, maar later ook als headliner. De live reputatie van de band is – via The Gentle Storm – meer dan bekend en belooft dan ook telkens een feestje te worden. Dus… Tot ergens bij een live optreden!

Mario van Os