Waverly Lies North

A Soul In The Void

Info
Uitgekomen in: 2014
Land van herkomst: Frankrijk
Label: Brennus Music
Website: www.waverlyliesnorth.com
Tracklist
The Curse (Lux In Tenebris) (6:05)
A Soul In The Void (6:07)
Cherish No Hope (4:57)
Labyrinth (5:51)
Chimaera (5:46)
Aria Noeturna (7:00)
Gilded Faith (5:59)
Follow The River (5:10)
Final (1:45)
Ed Mehay: drums
Julien Mehay: gitaar
Eric Pariche: zang
Jerome Pecquery: basgitaar
Bruno Poidevin: lead gitaar
A Soul In The Void (2014)

Aantrekken en afstoten. Dat is zo ongeveer mijn beleving bij symfonische metal. Het symfonische element maakt de muziek vaak overdreven bombastisch, maar geeft ook weer een extra dimensie aan metal die anders redelijk rechttoe rechtaan zou zijn. En een band als Cradle Of Filth (om maar eens een van de betere symfonische (black) metal bands te noemen) zou nauwelijks bestaansrecht hebben zonder deze hoogdraverij.

De Franse band Waverly Lies North, opgericht in 2012 door de gebroeders Mehay, brengt in 2014 met “A Soul In The Void” een uiterst verzorgd en met relatief veel tijd en middelen tot stand gebracht debuutalbum naar de schappen. Fraai artwork van het type ‘dark fantasy’ en een prettig vet geproduceerd geluid. Helemaal in sync met de muziek op het schijfje, die genoeg sympathieke referenties telt en veel gemeen heeft met het latere werk van Pagans Mind en Symphony X. Je hoort volvette power riffs, dubbele bass drums en veel ‘laag’ uit de basgitaar.
De zang moet je van houden. Helemaal niet verkeerd hoor, maar een beetje nasaal en nogal gemanipuleerd om extra effect te sorteren. Ook de obligate uithalen, duister gefluister en uit krochten getrokken gekreun zijn van de partij. In combinatie met de bekwame sopraanzang van Audrey Escorts en de bezwerende orkestratie ontstaat uiteindelijk een prettig sinister geluid waarmee je in een modern spookhuis absoluut punten scoort.

Meest aansprekend zijn toch wel de lekker uptempo en laag gestemde gitaarpartijen die zo nu en dan voorzichtig (en soms zelfs brutaal) richting Michael Romeo (Symphony X) kruipen. Treffende voorbeelden zijn A Soul In The Void en Aria Nocturna, (met ook wel wat Nightwish invloeden) en zo ongeveer de uitschieters op dit album.

Velen zullen wat lacherig doen over het wat nadrukkelijk opgelegde horrorthema. Ik begrijp dat wel, het spreekt een wat jongere doelgroep aan en de gemiddelde leeftijd van een progger ligt net even hoger. Het zou echter kortzichtig zijn dit album daar op af te rekenen. Muzikaal valt er namelijk genoeg te genieten en alles bij elkaar krijg je met dit pakketje veel waar voor je geld.

Govert Krul
Koop bij bol.com

Send this to a friend