Progrock is niet uit de lucht komen vallen. Sommige stijlelementen waren al aanwezig binnen folk, jazz, klassiek en pop. Het is daarom verhelderend om terug te blikken naar zogenoemde protoprog; om te zien waar het eerste symfoleven zijn kop op stak. Op eenzelfde wijze is deze verzameling folk nummers interessant.
“WedrujMy” bevat namelijk Poolse muziek uit het begin van de jaren ‘70. Hoewel Polen zich toentertijd achter het ijzeren gordijn bevond, sijpelden er al invloeden van de westerse wereld door. Met name de invloed van Amerikaanse Westcoast- is merkbaar . Zo doet de samenzang op Wstawanie Wczesnym Rankiem welhaast denken aan The Beach Boys. Men kan overigens veel artiesten herkennen in deze muzikale Rorsarch Test. Zo brengt de zangeres van Portrety Joan Baez in gedachten, al hoor ik op de achtergrond ook de invloed van Procol Harum. En wat te denken van het welhaast Kinks-achtige Już Nie Czas? Het beluisteren van deze verzamelaar voelt zo aan als The Twilight Zone, aangezien de muziek bekend klinkt, zelfs al heb je nog nooit van de artiesten gehoord.
Hoewel de composities bezwaarlijk progressief te noemen zijn, bevat deze plaat prachtige muziek. Tot de hoogtepunten behoort bijvoorbeeld Przy Dolnym Mlynie, waarin raggend ritmes worden ondersteund door melancholische fluitpartijen. Plona Gory, Plona Lasy klinkt aanvankelijk welhaast Indiaas, waarna een zompig meezingritme begint. Verder heeft Czaekalem na Ciebie nog een fijne opzwepend melodie die goed contrasteert met de aanmoedigende koorzang. Ik weet niet of Polen ooit een wild westen heeft gehad, maar hier verwacht je maar zo dat cowboys ter tonele verschijnen.
Als we dan toch een progrocker avant la lettre willen ontwaren, komt Niose Ogien nog het meest in de buurt. Smachtende strijkers starten hier met een zwierig ritme, waarna de fluit de luisteraar betovert. Dit bouwt op naar strakke baspartijen en raggend gitaarwerk die een mooie muzikale uitgeleide verzorgen. Het is jammer dat de opname enigszins rauw klinkt, want deze compositie steekt uitstekend in elkaar. Als dit op het debuutalbum van Jethro Tull had gestaan, was het geenszins buiten de boot gevallen! Het is echter een buitenbeentje, aangezien de meeste muziek recht toe recht aan klikt. Niettemin merk je ook dat de folkrock hier en daar wordt aangevuld met psychedelische klanken, een buitenissige zijstap of een niet-westerse invloed. De ondergrond voor een langgerektere exploratie was dus reeds gevestigd.
“WedrujMy” is hierdoor een interessant verzamelalbum vol onbekende schatten. Sporadisch treffen we de oersoep voor de Poolse progscene aan, maar deze toegankelijke folk is verder vooral interessant voor de liefhebber. Verre van essentieel, maar zeker de moeite waard!