Weend'ôAlbum

Weend’ô is een progressieve rockband uit Agen, een plaatsje tussen Bordeaux en Toulouse in Zuid-Frankrijk, een gebied dat bij toeristen beter bekend is onder de naam Aquitaine. De groep is opgericht in 2005 door een echtpaar, bestaande uit gitarist Terence en zangeres/toetseniste Laetitia. Samen ontwikkelden ze een eigen geluid geïnspireerd door de muziek van Pink Floyd, The Gathering, Archive, Incubus, Tool, Alanis Morissette en U2.

Drie jaar lang besluiten ze te investeren in hun eigen studio en het opnemen van een demo. Vanaf 2008 kent Weend’ô zijn huidige bezetting door de komst van Donovan op drums, Maxime op basgitaar en Rodolphe op gitaar. Ze besluiten om wat nummers op te nemen voor een demo en in 2009 doet de groep een aantal live-optredens en wint een onafhankelijk rockfestival in Zuid-Frankrijk. Dit alles leidt tot aandacht op enkele lokale radiostations, waar hun muziek wordt gedraaid.

De nogal ongewone bandnaam Weend’ô is een samenstelling. Ween is een anagram van de naam van Terence en Laetitia’s zoontje Ewen. ô staat voor het Japanse symbool ‘do’, wat kunst betekent en staat voor de kunstzinnige muziek die beide echtelingen nastreven. Daarnaast is de naam een woordspeling van ‘Window’.

Het was dat de groep ondergetekende benaderde om eens naar hun muziek te luisteren, anders hadden we wellicht nooit van ze gehoord. De hier besproken demo, of eigenlijk een ep, bestaat uit vijf nummers met een totale speelduur van een half uur die allemaal volledig te beluisteren zijn op de MySpace website van de groep. De vijf nummers verschillen onderling nogal van sfeer en geven een eerste indruk van de mogelijkheden van de groep.

De eerste minuten van Experience grijpen gelijk je aandacht en maken je nieuwsgierig. Een paar heftige gitaarakkoorden voorzien van veel galm gaan over in zweverige toetsen, waarna ritmische drums bijvallen en het geheel samensmelt tot een pakkend geheel. Na een wonderschone gitaarsolo is het na twee minuten de beurt aan Laetitia om haar stemgeluid te laten horen.

Naast de zang van Laetitia, dat aan het stemgeluid van Alanis Morisette en Anneke van Giersbergen doet denken, is er veel ruimte opengelaten voor instrumentale passages die variëren van heftig en bombastisch tot ingetogen en dromerig met soms etnische invloeden. Met U2-achtig gitaarspel en -solo’s dragen beide gitaristen bij aan het puntige geluid, terwijl ook gebruik wordt gemaakt van stemvervorming zoals op You Need To Know Yourself.

Psychedelische elementen met vervormd en galmend gitaarspel zijn te horen in de eerste minuten van Dark Element, dat daarmee aan Ozric Tentacles doet denken. De geheel andere (ingetogen) kant klinkt door op Letter To An Angel, een nummer waarin een rustig zingende Laetitia zichzelf begeleidt op piano.

Weend’ô is een groep die het waard is om ontdekt en beluisterd te worden. Deze website levert daar graag een bescheiden bijdrage aan. Het is aan jou om je oordeel te vellen.

Hans Ravensbergen