Weend'ôAlbum

Nadere informatie en achtergronden over deze Franse band kan je vinden in mijn recensie van de demo/ep “You Need To Know Yourself” uit 2009. Sinds mijn ontdekking van deze groep ben ik Weend’ô blijven volgen en heb ik het contact onderhouden. Het verschafte me meer informatie en inzicht in de drijfveren en ambitie van deze groep en de totstandkoming van de hier besproken cd. Zo kwam ik er achter dat het vijftal alle mogelijkheden aangreep om maar live te kunnen spelen om zich zodoende te ontwikkelen. Van obscure cafés tot braderieën en schimmige festivals in Frankrijk, hoofdzakelijk in het midden en zuiden van Frankrijk, eigenlijk was geen podium te gek voor deze Fransen. Het contact met bandleidster Laetitia leerde me ook dat het eerste volwaardige album dat we hier bespreken er al in de zomer van 2011 had moeten liggen. Maar zoals het veel muzikanten en bands in het proggenre betaamt, staan baan, gezin en het fenomeen tijd ‘in de weg’ en is een goede planning vaak niet te realiseren.

Het harde werken, vele optreden en sleutelen aan het album resulteerde in het eerste volwaardige album dat op 27 januari 2012 officieel is uitgekomen. De titel daarvan is gelijk aan de demo/ep, die eigenlijk moet worden gezien als een eerste aanzet tot deze schijf. Van de vijf nummers die prijken op de demo zijn er immers vier na wat extra bewerking en in een licht aangepaste versie op dit album terecht gekomen. Wanneer we in ogenschouw nemen dat daarvan twee nummers (Experience en Dark Element) zowel in de originele als een radiovriendelijke versie aanwezig zijn en dat ook Betrayal in twee versies op de cd staan, is het aanbod van nieuwe nummers vrij beperkt. Aan de andere kant realiseer ik me dat niet veel mensen bekend zullen zijn met de muziek en voor hen alle nummers nieuw zijn. Hoe dan ook, wat je hier krijgt is absoluut te versmaden.

Muzikaal gezien drijft Weend’ô op het vrij dominant aanwezige gitaarspel. De muziek valt lastig te duiden, maar mag het predicaat ‘female fronted metal/rock’ wel dragen. Gitarist Terence staat absoluut zijn mannetje en trakteert de luisteraar regelmatig op een stel virtuoze solo’s. Daarbij wordt hij letterlijk en stevig ondersteund door het eveneens stevige gitaarwerk van Rodolphe, die zijn vak prima verstaat. Het pittige en soms donker klinkende geluid dat ontstaat, gaat dan ook regelmatig richting progmetal (Run Away, Welcome In My Mind en Deadline). In rustige momenten, intro’s en intermezzo’s komt het toetsenwerk van Laetitia aan de oppervlakte en dompelt dezelfde luisteraar in een zalig symfonisch bad. De nummers Betrayal en het titelnummer You Need To Know Yourself zijn een goed voorbeeld hoe de Franse vlag er bij Weendo bij hangt. De ondersteuning op basgitaar en het open klinkend drumwerk is niet spectaculair, maar wel degelijk en functioneel.

Ondanks dat ik deze sympathieke Fransen een warm hart toedraag, moet me een punt van kritiek toch van datzelfde hart. Naast toetsen neemt Laetitia (waarom de bandleden zich graag alleen bij de voornaam laten noemen kan je lezen in dit interview) ook de zang voor haar rekening. Dat doet zij in het Engels. Ik ben persoonlijk van mening dat zij dit beter in haar moedertaal, het Frans, kan doen. Het accent ligt er vaak (helaas) dik bovenop en de teksten zijn zonder het cd-boekje voor je neus lastig te volgen. Laetitia denkt daar zelf anders over zoals ook in het interview te lezen valt. Haar donkere stemgeluid klinkt over het algemeen vrij doordringend en nogal vlak. In de rustige nummers is daar overigens geen sprake van en geeft ze er blijk van een verdraaid mooi stemgeluid te bezitten. Laat je maar eens meevoeren op haar stemgeluid in The Soulmate, waarin ze wordt begeleid op piano.

Een eervolle vermelding is weggelegd voor het smaakvolle en kunstzinnige artwork van de hand van Vincent Bres. Artwork waar een filosofische betekenis achter schuil gaat. Bij het album zit verder nog een dvd met een vijf kwartier durend live optreden. Het laat op een mooie wijze zien dat we te maken hebben met bevlogen muzikanten. Alles bij elkaar heeft Weend’ô met “You Need To Know Yourself” een zeer acceptabel visitekaartje afgegeven.

Hans Ravensbergen