Within TemptationAlbum

‘What have you done now?’

Geef de volumeknop van de radio een zwengel en geen twijfel dat deze woorden binnen de kortste keren uit je speakers schallen. Nadat de radiozender 3FM in 2001 de single Ice Queen van Within Temptation tot wereldhit capituleerde was er geen houden meer aan. Gothicrock veroverde Nederland en met haar gouden keeltje wist zangeres Sharon den Adel het album “Mother Earth” om te toveren in een platina-schijf. Het succes werd voortgezet met “The Silent Force” en de nieuwe plaat, “The Heart of Everything”, heeft inmiddels de nummer 1 positie in de Mega Album Top 100 veroverd. Jammer voor alle Jan Smit’s en Nelly Furtado’s in onze hitlijsten en een helaas voor Britney, maar “Oops! They Did it Again!”

Het moge duidelijk zijn, het gaat Within Temptation op het moment voor de wind. Naja, bijna helemaal, want enige tegenwind wordt aangestuurd vanuit het anti-hitlijst-kamp. De band krijgt het commentaar ’te commercieel’ te zijn geworden. En tja, de diepe, agressieve grunts van Robert Westerholt van het eerste uur slaan nu inderdaad niet meer de klok en de muziek valt minder duister en zwaar. Vanaf “Mother Earth” is de band veel song-gerichter te werk gegaan, waardoor de muziek een toegankelijker geluid heeft gekregen. De nummers op “The Heart Of Everything” hebben nog meer een standaard opbouw gekregen, duren gemiddeld niet meer dan 5 minuten en zijn door de producer Daniel Gibson voorzien van een gepolijst, soms bijna popachtig geluid. Is dit erg? Ik denk van niet, want door de wat commerciëlere aanpak heen zijn prachtige details en nieuwe elementen verweven, die het album doet uitstijgen boven de meeste top 40-pulp en de muziek voor velen de moeite waard maakt.

Wat direct bij opener The Howling opvalt, is de ronkende gitaar en het stevige drumwerk. Een goede start, want dit nummer zet direct de toon voor de rest van het album. Op het rustige, melancholische All I Need en de pianoballade Forgiven na zijn alle nummers vrij stevig, met een hoofdrol weggelegd voor de gitaar. De riffs hebben meer pit en staan meer op de voorgrond ten opzichte van de voorgaande werken, sommige nummers zijn extra aangekleed met kleine gitaarsolo’s. Ook wordt voor het eerst de akoestische/cleane gitaar als basis genomen in het nummer All I Need. Verder klinkt de muziek nog steeds lekker over de top, fantastisch bombastisch, met veel lyrische strijkers, gevoelige toetsen en op de achtergrond dramatische koorzang.

Grommende gitaren, maar ook dito zang! Sharon heeft dit keer haar zang meer aangepast aan de muziek, waardoor haar anders zo serene, engelachtige stem dit keer ook de diepte induikt. In het agressief klinkende titelnummer zingt zij laag, dreigend, bijna gemeen! Op de achtergrond laat gitarist Robert horen dat hij het grunten nog niet verleerd is, wat dit nummer net dat beetje extra geeft. Achtergrondstemmetjes sieren het aanstekelijke Our Solemn Hour en The Cross krijgt een industrieel tintje doordat het ‘ge-ah-ah-ah-ah-ah’ van Sharon elektrisch vervormd is. Het duet met Keith Caputo (Life Of Agony) in What Have You Done, een nummer dat trouwens erg veel vergelijkingen vertoont met Evanescence’s Bring Me To Life, maakt de zangverrassingen op dit album compleet.

Met “The Heart Of Everything” zal het succesvolle sprookje van Within Temptation nog lang niet uitgelezen zijn. Hoewel ik persoonlijk minder te spreken ben over de zoete ballade Forgiven en de muziek een aantal voor de hand liggende momenten kent, is de kans groot dat de band met dit album een nog groter publiek gaat bereiken. Optredens in Amerika, Japan en Australië staan al voor de deur! De band is trouw gebleven aan zijn herkenbare, bombastische geluid, maar door het verschuiven van accenten weet de band de muziek boeiend te houden. Within Temptation mag dan nu wel “The Heart Of Everything” uitbrengen, zij blijken toch vooral een hart voor betoverende muziek te hebben.

Shireen Bekker