Wolverine
The Window Purpose
My Room (8:04)
His Cold Touch (9:42), ... (1:52)
Leaving Yesterday (7:11)
Towards Loss (5:55)
The Storm Inside (7:56)
Coma (7:25)
Release (2:12)
Post Life (5:57)
Per Broddesson: gitaar
Marcus Losbjer: drums, grunts
Mikael Zell: gitaar
Stefan Zell: zang en bas
Met medewerking van:
Jamina Jansson: zang op Leaving Yesterday
Oliver Philipps: achtergrondzang
Cold Light Of Monday (2003)
The Window Purpose (2001)
Whispers On The Wind (1999)
Fervent Dream (1999)
Het optreden van Wolverine op Progpower 2001 had flinke verwachtingen gewekt omtrent het eerste volwaardige album. Echter, het hele proces werd nogal vertraagd door problemen met de vorige platenmaatschappij maar uiteindelijk vonden deze Zweden onderdak in de DVS-stal. Ook de release van “The Window Purpose” verliep niet geheel vlekkeloos. De eerste persing bleek een nummer te weinig te bevatten en moest onverwijld weer uit de handel genomen worden. Maar goed, het is allemaal de moeite waard geweest; het eindresultaat mag er zeker zijn. De groep is sinds de release van hun mini-cd “Fervent Dream” in 1999 duidelijk gegroeid. De composities zijn volwassener en evenwichtiger geworden. Vooral de grotere inbreng van keyboards zorgt voor een progressiever, meer uitgebalanceerd geluid. De geest van Fates Warning waart nog zeker rond op deze schijf, al heeft de band veel meer een eigen identiteit gekregen.
Met name de eerste helft van het album is van een erg hoog gehalte. Progressieve metal in optima forma. Te beginnen met het geweldige, afwisselende My Room. Het gitaarwerk is heerlijk opzwepend en fel. Nog beter is het meeslepende tweedelige epos His Cold Touch. Ook de tekst over kindermisbruik is tegelijk mooi en indringend. Het hoogtepunt is toch wel Leaving Yesterday. Hier gaat zanger Stefan Zell een duet aan met de voor mij onbekende zangeres Jamine Jansson. Dit levert een boeiend nummer op met veel dramatiek en een meesterlijke gitaarclimax.
Het tweede deel van de plaat kan mij minder bekoren. Niet zozeer vanwege het niveau van de composities, maar door het veelvuldige gebruik van grunts. Ze voegen absoluut niets toe, sterker nog: ze doen afbreuk aan het geheel en komen het luisterplezier niet ten goede. Heel jammer, tracks als Coma en The Storm Inside zijn muzikaal zeker goed te hebben. De rustige ballade Post Life besluit The Window Purpose op stemmige en sfeervolle wijze.
Tenslotte valt nog te vermelden dat de piekfijne productie in handen was van Oliver Philipps (Everon), die overigens ook nog vocaal zijn steentje heeft bijgedragen.
Joost Boleij