Wrupk UreiAlbum

Het gebeurt niet dagelijks dat een promo uit Estland op mijn deurmat belandt, en taalkundig struikel je dan al snel over de bandnaam, songtitels en alles wat Wrupk Urei zoal plaatst op Facebook en overige social media. Mijn kennis van het aan het Fins verwante ‘Letlands’ is namelijk niet wat het nooit geweest is, ik bedoel maar.

Nog een verwarrende factor: het onderhavige album blijkt niet het meest recente te zijn, maar kent zijn ontstaan al in 2012. In 2013 zag “Teahupoo” (je weet wel) namelijk het levenslicht en deze promo komt dan waarschijnlijk in 2016 bij ons binnen, nadat we het in 2015 nog te verschijnen album uit 2014 hebben besproken. Afijn, je begrijpt mijn punt.

Nu kan ik best gemakzuchtig zijn als ik geen toegevoegde waarde zie of hoor, maar in geval van Wrupk Urei wil ik echt wel wat werk verzetten. Dit avant-gardistisch jazzensemble maakt namelijk muziek die sterk de letterlijke betekenis van ‘progressief’ verwoordt. Daarbij ervaar je tevens de definitie van ‘muziek’ die immers niets meer en zeker niet minder is dan: ‘klanken geschikt in tijdsduur’. En het lijkt er sterk op dat Wrupk Urei (ik kan de bandnaam nu schrijven zonder op de promo te spieken) vanuit deze definitie te werk gaat. Neem bijvoorbeeld opener kõik saab korda (nu wel weer even spieken), die gedurende zes minuten ijzersterke, ingetogen en doorspekt van fraaie percussie, toetsen en blazers, postrock avant la lettre laat horen. Wonderschoon en zeer gedurfd als albumopener bovendien.

Verwacht vervolgens niet meer van hetzelfde, want al bij de tweede track Termiitide Tervitus komen free jazz en progressive rock in de stijl van Yes in een kolkende symbiose samen. Mijn enthousiasme over “kõik saab korda” krijgt vervolgens nog een enorme boost zodra Veenuse Koopas inzet; een Zappiaans ritme neemt bezit van mijn fysiek en ik tintel in elke vezel. Een knorrig en venijnig gitaarloopje zet de toon en zit voorgoed in mijn geheugen gegrift. Ik merk dat mijn tred naar de lokale supermarkt niet hetzelfde is, sinds ik dit nummer gehoord heb.

Liefhebbers van meer traditionele progrock, in de stijl van bijvoorbeeld Focus, komen aan hun trekken op Kriminaalne Venemaa. Wederom een briljante compositie! Pakken we door naar meer hedendaagse klanken, dan bevinden we ons in de wereld van Tagasi Tulevikku Ja Tagasi. Hier vinden ambient en lounge elkaar in een heerlijk mix van jazz en wederom aan Yes gelieerd gitaarwerk. Programming en blazers vormen de kers op de taart, heerlijk gewoon!

Ik kan natuurlijk doorgaan met het opsommen van hoogtepunten, want ik ben eigenlijk nauwelijks halverwege mijn lofzang. Maar waarschijnlijk heeft een deel van de lezers inmiddels al jubelend van vreugde zijn weg naar wrupkurei.bandcamp.com gevonden, terwijl anderen al zijn afgehaakt op zoek naar meer toegankelijke muziek. Hoe dan ook, mijn muzikale wereld is weer een stuk rijker geworden door deze unieke band uit Estland. Ik kan mijn bewondering nauwelijks onder stoelen of banken steken, zoveel mag duidelijk zijn. En mocht ik een van jullie nog spreken, vraag mij dan niet een songtitel te herhalen,want ik vrees dat ik mezelf dan belachelijk maak. Laat je hierdoor echter niet ontmoedigen, maar beleef de wondere wereld van Wrupk Urei onbevangen en in al zijn schoonheid zelf!

Govert Krul