Xavier Boscher

Pentagramme

Info
Uitgekomen in: 2016
Land van herkomst: Frankrijk
Label: Orfeo'Lab
Website (weblink): www.orfeolab.com
Luisteren kan je hier: www.xavierboscher.com
Website artiest: www.xavierboscher.com
Tracklist
Le Corps Des Femmes (4:28)
Métronome Céleste (5:17)
La Lune Rouge (5:02)
Pentagramme (4:21)
Volupté (2:51)
Géometrie Intime (4:42)
Quinacridone (4:52)
Les Voyageurs Du Temps (8:14)
Xavier Boscher: zang, gitaar, programming

Met:
Thomas Leroy: gitaar
Benjamin Masson: gitaar
Nyounai Sauneg: zang
Pentagramme (2016)
Enfant De l'Atome (2014)
Pulsations (2013)
Love Energy (2010)
Hydrologic (2009)
Guitarmorphosis (2008)
Musical Voyage (2007)
A Part Of Utopia (2007)
L'Histoire d'Un Homme Amoureux (2003)

Xavier Boscher is een gitarist en producer uit Nice, die al een indrukwekkend oeuvre heeft geschapen, zowel solo als met zijn band Nebuleyes. Ik had nog nooit van hem gehoord, maar dat bewijst alleen maar wat een gans ik ben. Xavier heeft al vijftien jaar zijn progressieve koninkrijkje, één bezoekje aan zijn website levert het bewijs.

Op zijn nieuwste plaat, “Pentagramme”, speelt hij een fijne mengeling van pop, rock en metal met hier en daar een vleugje prog. Het zijn zeven korte liedjes en één langere afsluiter, fijnzinnige Franstalige composities die thuishoren op een regenachtige dag: melancholisch, beetje terneergeslagen of omfloerst soms.

Daaraan is vooral de stem van Xavier debet. Dat is niet zijn sterkste attribuut. Hij zingt adequaat, maar beschikt niet over een sprekend stemgeluid. De zanglijnen die hij ermee ten gehore brengt zijn niet erg uitdagend en over het algemeen somber. Hij lijkt dat zelf ook te beseffen; in sommige stukken ligt de zang achterin de mix.

Veel beter is de muziek die de zang ondersteunt. Boscher is een geweldige gitarist en produceert hier een zeer verzorgd album vol smaakvolle arrangementen. Af en toe is het behoorlijk stevige muziek, maar meestal zijn het zeer afwisselende, ademende composities. Soms zijn ze zelfs wat te kort en had ik graag wat langer in een liedje willen blijven hangen. Géometrie Intime bijvoorbeeld is prachtig, maar ook in minder dan vijf minuten voorbij.

Het lijkt er sterk op dat Xavier álle instrumenten bespeelt; op zijn website wordt alleen gewag gemaakt van twee gastsolisten en een achtergrondzanger. Als dat zo is kan hij ook een aardig potje drummen of, en dat is misschien nog knapper, drums uit een doosje laten klinken als echte drums. Hoe dan ook, de plaat klinkt erg fraai.

De meeste prog hoor je in afsluiter Les Voyageurs Du Temps, niet voor niets het langste nummer. Ook dit is bepaald geen vrolijke meedeiner, maar wel een avontuurlijk en afwisselend stuk muziek waarin Xavier knap met maatsoorten speelt en briljant gitaar speelt.

Al met al is “Pentagramme” een boeiend en inventief album dat een groot publiek zou moeten kunnen vinden. Liefhebbers van Porcupine Tree of Riverside vinden vast aanknopingspunten.

Erik Groeneweg

Send this to a friend