XystusConcert

Ik moet bekennen geen echte kenner te zijn van het Xystus-werk. “Surreal” heb ik wel eens in mijn speler gehad en beviel mij redelijk zonder al teveel indruk te maken. Ik vond het wat glad en meer van hetzelfde en aangezien ik als recensent nogal wat nieuwe muziek te verwerken krijg en een mens nu eenmaal keuzes moet maken, belandde deze cd uiteindelijk aan de verkeerde kant van de streep. Of dit terecht is, daar kom ik later nog eens op terug, nu betreft het “Equilibrio“. Tot mijn verrassing nam ik in 2008 kennis van het feit dat Xystus een heuse rockopera had geschreven en inmiddels zelfs uitgevoerd met het 80 hoofden tellende ‘US Concert Orchestra’. Zonder twijfel zou dit met de beste bedoelingen gedaan zijn, maar toch zeker wat hoog gegrepen, leek mij.Toen ik door drummer Ivo van Dijk werd gevraagd namens Progwereld de dvd-presentatie bij te wonen, was ik uiteraard nieuwsgierig en neutraal in mijn verwachtingen reisde ik af richting Bibelot. Daar aangekomen begon de pret al goed daar mijn naam niet op de gastenlijst vermeld stond. Na enig overleg wist ik mij via een vriendelijke medewerker alsnog toegang te verschaffen en stapte ik hoopvol op het geluid af ergens achter in de zaal. Op een scherm van redelijk formaat werd deel I van het programma vertoond: de Xystus Rock Opera “Equilibrio“!

En wat ik toen zag en hoorde overtrof mijn stoutste verwachtingen: Het orkest dat met grote intensiteit en souplesse het symfonische deel van deze show uitvoert, de beeldschone Simone Simons die geheel in stijl de rol van Lady Sophia vertolkt, onze Nederlandse oergrunter George Oosthoek die op angstaanjagende wijze de rol van ‘Death’ leven inblaast, John Vooijs en Michelle Splietelhof die de sterren omlaag zingen en natuurlijk Xystus zelf, puntgaaf spelend in een degelijke setting alsof ze niet anders gewend zijn. Visueel is dit al een oogverblindend spektakel, muzikaal resteert helemaal weinig te wensen. De studioversie van “Equilibrio” had ik daags voor de show nog snel een paar keer beluisterd en nu met de beelden erbij kwam het geheel werkelijk tot leven. Anderhalf uur pure passie, uiteraard vastgelegd op dvd en dus voor iedereen verkrijgbaar. Jammer genoeg heb ik deze show in 2008 niet live mogen beleven, maar mocht de gelegenheid zich nog voordoen ben ik er zeker bij.

Om 21.30 uur trapt de band live af. Hoewel techniek de band aanvankelijk wat in de steek laat, is goed te merken dat men inmiddels over behoorlijk wat podiumervaring beschikt. Strak, enthousiast en geroutineerd blaast men zware progmetal met spetterend toetsenwerk de speakers uit. Het redelijk tot goed gevulde Bibelot reageert gretig op het gebodene en haren vliegen zo nu en dan wild in het rond. De setlist bestaat uit een prettige mix van recent werk en materiaal van de eerder opgenomen studioalbums, dat veel beter klinkt dan in mijn herinnering. Met Simone Simons en George Oosthoek als special guests voor enkele nummers van Equilibrio bewaart Xystus het toefje slagroom voor het laatst. Het is goed te zien dat deze twee giganten ook zonder kostuum en make-up hun rol overtuigend kunnen neerzetten.

Al met al is mijn mening over Xystus na vrijdag de 13e 180º gekanteld. Dacht ik stiekem dat deze band nog aan het begin stond, blijk ik hier met een volwassen act van formaat van doen te hebben. De dvd Equilibrio kan zich zonder problemen meten met bijvoorbeeld een kwaliteitsproduct als “The Black Symphony” van Within Temptation. Mij spreekt de muziek van Xystus zelfs nog meer aan en ervaar ik meer spanning in de arrangementen. Om 23.00 uur verlaat ik opgetogen de zaal, uiteraard met een oogverblindend fraai verpakte versie van de rockopera in mijn handen. Ja, ik ben wellicht aan de late kant, maar desalniettemin super trots op dit Nederlandse product!

Verslag & foto’s: Govert Krul