YesDVD

Tegenstellingen genoeg als je het over de commodore 64, Rubick’s kubus, skippy bal en de opnames van de “9012live” concert van Yes hebt. Behalve alle tegenstellingen heb je ook één overeenkomstig feit. Namelijk dat alles zo verschrikkelijk jaren tachtig gedateerd is. Dat ik het dan puur over hetgeen heb wat op de tv te zien is lijkt mij duidelijk, het muzikale gedeelte is gelukkig wat minder tijdsgebonden. Deze dvd geeft het concert weer dat de band gaf in Canada om de commercieel zeer verantwoorde plaat “90125” te promoten. Yes had dankzij de nieuwe denktank Trevor Rabin en producer Trevor Horn ineens een wereldhit te pakken (Owner Of A Lonely Heart) en de wereld lag aan de voeten van de symfo-dino.

Met al die weelde wil een band dan wel eens raar gaan doen. Zo is hetgeen wat nu gedigitaliseerd voor mij draait niet enkel een liveoptreden met wat extra’s. Nee, het is een concertfilm! Wat wil zeggen dat je om de halve minuut ineens allerlei niet om gevraagde beelden voorgeschoteld krijgt van mensen die van alles aan het doen zijn behalve naar Yes aan het luisteren. Producer Steven Soderbergh heeft getracht om zo min mogelijk Yes in beeld te krijgen en zoveel mogelijk stukjes van films vanuit (denk ik) de jaren vijftig. Dat dit storend is lijkt mij duidelijk en is ook zeker een smet op de deze dvd.

Dat de vijf mannen zich ook erg 80’s kleden is dan wel weer vermakelijk. De meest fluorescerende kleding komt voorbij en ook aan de haardracht van de heren is de nodige aandacht geschonken. Zo lijkt het er sterk op dat het hoge getoupeerde kapsel van bassist Chris Squire persoonlijk voor een flink gat in de ozonlaag heeft gezorgd. Het is erg jammer dat de opnames, die al eerder op video verschenen, niet uitgebreid zijn met het gehele concert. Evenals op de oorspronkelijke tape krijg je negen nummers voorgeschoteld waarvan er maar liefst zeven van “90125” afkomstig zijn. Enkel de bewezen klassiekers I’ve Seen All Good People en Starship Trooper mogen deze setlist opfleuren. Erg jammer dat je nu slechts een vol uur Yes te zien krijgt terwijl het mij sterk lijkt dat het concert ook daadwerkelijk zolang duurde. Dit gevoel wordt versterkt door de, tijdens dezelfde show gefilmde, aanwezigheid van Roundabout bij de extra’s.

Beeld:
Het, soms schokkerige, beeld is in het standaard 4:3 formaat op deze disc gezet. Het beeld is wel vrij scherp zodat je goed, de in zijn witte joggingpak rondhuppelende, Jon Anderson in de gaten kan houden. Het concert is met een hoop camera’s geschoten wat een goed beeld geeft van waar Yes anno 1984 voor staat. Ieder lid heeft een eigen cameraman en de schakelingen tussen de verschillende beelden zijn niet onrustig te noemen. Zo zie je haarfijn hoe Tony Kay tijdens het stevig gespeelde Starship Trooper helemaal uit zijn dak gaat. De gitaarsolo’s van Trevor Rabin worden van zo dicht mogelijk in beeld gebracht en het elektrische drumstel van White zie je op en neer gaan op de harde klappen van deze slagwerker. Met de beeldkwaliteit is ondanks de typische 80’s eigenschappen niks mis. Jammer blijft natuurlijk dat je de helft van de tijd helaas niet naar het concert aan het kijken bent.

Geluid:
De geluidsopnames zijn omgezet naar een Dolby Digital 5.1 geluidsspoor. Zoals zo vaak met een oud concert is gewoon de stereo versie op alle vijf boxen gezet en helaas niet stukje voor stukje ontleed en opnieuw in elkaar gedraaid. Het kan natuurlijk zijn dat er geen goede master meer was maar jammer blijft het wel. Het geluid op zich is zeker niet slecht. Het live gevoel komt helder je tv uitzetten. Het klinkt behoorlijk fris en vooral bij het nummer Changes is het geluid een lust voor het oor. Na één keer kijken is het zeker een zeer goede optie om enkel de dvd speler aan te zetten en de tv te laten staan in de slaapstand.

Extra’s:
Er staat een aantal extra’s op deze dvd. Zo zijn er enkele interviews te vinden, alle opgenomen ten tijde van deze tour. Uiteraard is er ook weer een zogenaamd ‘behind the scenes’ gedeelte. Onderbroekenlol viert hoogtij (soms letterlijk). Zoals zo vaak heb je het na één keer kijken wel gezien. Het interessantste gedeelte van de extra’s is zonder twijfel de live versie van Roundabout. Geluidtechnisch niet geheel optimaal, muzikaal met de nodige foutjes maar toch wel leuk om dit oudje eens in een typische 80’s setting te zien.

De conclusie na dit alles is dat de dvd “9012live” zeker een product van zijn tijd is en dus ook zeker de moeite waard voor de ware Yes en 80’s fan. Voor de nog niet zo ingewijde Yesfanaat is het misschien verstandig om te beginnen met een andere dvd van deze progressieve grootheden.

Sander Kok