Yesterdays Album

Onlangs vroeg iemand me een lieflijk muziekje op te zetten. Nu ben ik de beroerdste niet en al snel vulden de frivole klanken van “Holdenfénykert”, het debuutalbum uit 2006 van de Hongaarse band Yesterdays, de ruimte. Dat ik niet lang na hoefde te denken over mijn keuze lag er onder meer aan dat “Holdenfénykert” met afstand de meest luchtige cd is in mijn collectie. Ook het feit dat ik midden in het proces zat een recensie te schrijven over de heruitgave van de plaat zorgde daarvoor. Het combineren van het nuttige met het aangename is aan mij wel besteed.

Het is een goede zaak dat het Finse label Seacrest Oy het album opnieuw onder de aandacht heeft gebracht. De muziek is gewoonweg te mooi om in de vergetelheid te raken. De nummers zijn opgebouwd rond het veelal akoestische gitaarspel van Bogiti-Bokor Akos , de dartele fluit van Kozma Kis Emese en de aandoenlijke vocalen van de regelmatig in haar moerstaal zingende Janosi Kinga. Daarnaast is er soepel basspel dat het geheel een warme, mediterrane gloed geeft evenals de subtiele percussie. Het toetsenwerk is bijzonder. Het begin van het album kent af en toe enige partijen Mellotron en Moog, maar later op de plaat spelen deze vaandeldragers van het progressieve geluid de hoofdrol.

“Holdfénykert” mag dan fraai van start gaan met een handvol nummers waar folk, jazz en prog smaakvol vermengd worden, het zijn de later op het album gelegen nummers als Va¡r Még, Seven en Valahol a Térben die de punten binnenhalen, althans bij liefhebbers van IQ in hun begindagen.

Het is erg fijn dat de tien nummers van het album stuk voor stuk kunnen bogen op mooie melodieën, pakkende thema’s en kilo’s hartstocht. Neem wat dat betreft het Iona-getinte It’s So Divine of toon je respect voor het virtuoze gitaarspel in het instrumentale miniatuurtje Ha Majd Egyszer. Een ander sterk nummer is Hol Vagy? waar de gitaar wat kracht toont en waar de piano lekker doorheen sprankelt. Zo heeft elk stuk z’n bijdrage aan de wat serene uitstraling van het album.

“Holdfénykert” is een plaat waar je prima in je eentje naar kunt luisteren, maar het is ook een schijf die het goed doet als je een kamer vol visite hebt. Van mij mag iedereen blijven.

Dick van der Heijde