Yuka and ChronoshipAlbum

Uit het land van de reizende zon waaien niet zo heel veel progressieve klanken onze kant op (wie lukt het vijf Japanse bands op te noemen?), dus voor de derde cd van Yuka & Chronoship gaan we eens goed zitten (liggen zal later blijken). Yuka Funakoshi gaf in 2009 haar naam aan de band, het Chronoship bestaat verder bestaat uit drie studiomuzikanten met even zovele Japanse namen. Yuka is toetseniste, zingt en schrijft alle materiaal. Ze schaart zich daarmee in een nog vrij bescheiden rijtje van leading ladies in de progwereld. Hebben we met “The 3rd Planetary Chronicles” weer zo’n typisch Japans toetsengedomineerd werkje in handen of is er (hopelijk) meer?

Dat laatste blijkt erg mee te vallen. Dit neo-progkwartet laat een sound horen die zijn wortels in de jaren ’70 heeft liggen. Het wekt geen verbazing dat Funakoshi met haar klavieren nadrukkelijk op de voorgrond treedt. Ze laat betrekkelijk eenvoudige, maar aanstekelijke en soms bedwelmende pianopassages horen, maar ook klassiek getinte. Daarnaast leeft zij zich heerlijk uit op haar arsenaal aan elektrisch versterkte key’s. Ze soleert er lustig op los, maar creëert ook muzikale atmosferische landschapjes (kan dat eigenlijk wel?).

De rest van het gezelschap laat zich echter niet onbetuigd, zijn niet van die spek en bonen types. Dit geldt met name voor gitarist Tikashi Miyazawa. Hij gooit er met enige regelmaat een smaakvolle solo tegenaan, soms scherp, dan weer gevoelig en/of ouderwets symfonisch. Samen met Yuka ‘vecht’ hij hele aardige duetten uit. Bij elkaar horen we echt een band aan het werk en niet een toetsendame die wat buurjongens heeft gevraagd even mee te spelen.

Op “The 3rd Planetary Chronicles” staat de geschiedenis van de aarde (de derde planeet vanaf de zon) centraal. Dit thema wordt vrijwel geheel instrumentaal uitgewerkt. Het is aan de luisteraar of hij/zij de muziek bij de geschetste episodes vindt passen.  In twee nummers zijn hele korte zangstukken te horen en  hier en daar klinken gezongen ha-ha-klanken, ook weer van Yuka, of zouden ze uit een doosje komen?

Een simpel pianoloopje komt in vier over de cd verspreide onderdelen van het nummer Birth Of The Earth terug en vormt hiermee in feite het hart van de schijf. Na drie korte stukjes wordt dit thema in  het vierde veel langere deel fraai omlijst met mooi toetsen- en gitaarwerk.

Bij instrumentale platen wil ik nog wel eens de neiging hebben om na verloop van tijd toch de zang te missen. Het is best lastig om een uur lang puur muzikaal te kunnen boeien. Maar bij Yuka en haar Chronoship heb ik hier helemaal geen last van. “The 3rd Planetary Chronicles” verveelt geen moment. Het gezelschap sleept me van de ene muzikale wending, stijl en sfeer naar de andere. Altijd toegankelijk worden pastorale stukken afgewisseld met het betere synthesizerwerk, progrock, soms best stevig, combineert soepel met sferische passages of de reeds gememoreerde piano-intermezzo’s: eigentijdse muziek met veel invloeden uit het verleden

Ik heb een uurtje echt liggen (!) genieten, met de ogen licht in de spleetstand, een beetje als clichébeeld ‘de Japanse sfeer’ proberend op te roepen. Die ligt er trouwens niet zo dik bovenop en je kunt je ogen net zo goed gesloten houden. Zo lust ik er nog wel een paar. En als we dan toch lekker bezig zijn, doe er ook maar wat sushi bij en een flesje sake. Hup.

Fred Nieuwesteeg