Zolder EllipsisAlbum

Hoewel bandleider en componist Tom Aldrich van origine Amerikaan is, opereert Zolder Ellipsis vanuit Amsterdam, en brengen ze “Il Libro Dei Tropi” uit op het Italiaanse Lizard Records. Wat resulteert is een broeierig mengsel van stijlen, het soort album waarbij drie tags lang niet voldoende zijn om het gebodene eer aan te doen.

Opener Sketch A is avant-prog met veel herhalende patronen en een sterk geïmproviseerd karakter. In het begin wordt de boventoon gevoerd door het hakkelende toetsen- en orgelwerk, terwijl de drums sterk doen denken aan de vroege krautrock van Neu en Can. Later krijgen ook bas en gitaar de nodige ruimte.

Night Crossing is veel melodieuzer en ‘gecomponeerder’, op een nogal speelse manier. De toetsen (in welke vorm dan ook) zijn hier sterk dominant, hoewel doorspekt met allerlei geluidseffecten, die misschien bands als Ozric Tentacles en Hawkwind in herinnering roepen. Het nadrukkelijke rock-aspect van die bands blijft echter achterwege.

The Canterbury vibe is sterk aanwezig op Passed The Storm met zijn warme, jazzy klanken en losse drumwerk; mooi nummer. Gitaar en orgel gaan een gesprek aan op het bluesy Feel Like A Man, een nummer waarbij je aan Brian Auger zou kunnen denken en het begin van de jaren zeventig. De jaren zeventig blijven bij je op het weer wat geïmproviseerd klinkende BIP, dat echter ook de nodige spannende gitaarbogen herbergt.

Brunette is de allereerste echte oorwurm van het album: een zomerse melodie die doet denken aan een Morricone soundtrack, warm gitaarwerk uit de Amerikaanse surfmuziek, maar aan de andere kant ook vol mysterie en romantiek, en eindigend in een meeslepende gitaarsolo. Mijn favoriet op
dit album.

Het ook al zomers klinkende Lydian Riff klinkt door het repetitieve karakter en de vervreemdende tekst en zang als bands op het Amerikaanse Cuneiform label. Gesproken woord en typische avant-prog vinden we op het verder ook wel melodieuze Undertow. Opvallend is weer hoe spanning en speelsheid met speels gemak worden afgewisseld, terwijl Chad Langford zijn verhaal vertelt.

Avantgardistischer wordt het op The Purge, met name door het rare, slepende, jazzy karakter en de tegendraadse zang van Mugambi (denk Thinking Plague). Grid And Meridian is een nummer van vele gezichten: repetitieve riffs, oosters thema, metalachtige versnelling, speels toetsenwerk, altijd met een avant-sausje overgoten.

Afsluiter is het lange maar ook wat vormeloze Sketch C (Quell) waarin de band teruggrijpt op psychedelische improv van de opener. Met zijn vijftine minuten wat te lang voor mijn oren.

Zolder Ellipsis is een band voor de muzikale avonturier en veelvraat: melodieuze avant-prog, geïmproviseerde psychedelica, en invloeden uit de jazzrock, krautrock en Canterbury, je vindt ze hier allemaal.