ZombiAlbum

Zombi is een elektronisch duo uit Pittsburgh dat de afgelopen jaren op bescheiden schaal succes oogstte met een aangename mix van elektronica, spacerock, symfonische rock en dance. Op hun voorganger “Spirit Animal”, met name op het ruim 14 minuten-durende titelnummer, waren de vergelijkingen met Pink Floyd en Ozric Tentacles niet van de lucht. “Escape Velocity” is hun officiële vierde plaat (een lading ep’s en verzamelaars niet meegerekend) en er is reikhalzend naar uitgezien.

Op “Escape Velocity” trachtten Steve Moore (synthesizers) en Anthony Paterra (drums) hun oude roots weer op te pakken en brengen ons een plaat die in eerste instantie zowel aan de disco van producer Giorgo Moroder als aan de synthesizer-geluiden van Vangelis doet denken. Vele lezers van deze site zullen daarom behoorlijk schrikken van de kille atmosfeer die de plaat met zich meebrengt. De hoes spreekt in dat opzicht boekdelen: een desolaat landschap met een naakte vrouw die welhaast uit de serie ‘Miami Vice’ lijkt te lopen.

Op papier had deze keuze wel mooi kunnen uitpakken. Immers, de grens tussen elektronische muziek, pure dance (of liever gezegd: IDM, Intelligent Dance Music) en progressieve rock mag wel eens vaker professioneel en creatief worden opgezocht. Helaas heb ik sterk het idee dat de heren van Zombi het kind met het badwater hebben weggegooid. In plaats te zoeken naar een symbiose tussen het ‘oude’ Zombi en de stijl van “Spirit Animal”, zetten ze twee, zo niet drie stappen terug. Als gevolg daarvan bevatten de vijf tracks aangename melodieën en thema’s, ze worden feitelijk slechts neergezet, herhaald en dat is het dan.

Hoewel de plaat slechts 32 minuten duurt, slaat de verveling al halverwege toe. Nergens verlies je jezelf in de muziek, wat ook bij deze kille stijl prima had gekund. Het blijft koud en desolaat, het is nergens opgewekt of zelfs – durf ik het zeggen? – dansbaar. Misschien hadden wat fijne geluidseffecten, een raadselachtige stem of zelfs een snijdende gitaarsolo soelaas kunnen bieden. Hell, had Steven Wilson om raad gevraagd. Nu lijkt “Escape Velocity” een beetje op Porcupine Tree’s “Voyage 34” maar dan zonder enig pit.

Zombi levert met “Escape Velocity” dus zonder meer zijn minste plaat af in hun carrière. En dat ligt niet aan de keuze van stijl, dat moeten ze natuurlijk zelf weten, maar aan het gebrek aan uitwerking en diepgang. Heel jammer.

Markwin Meeuws

CD:

LP: