ZonAlbum

De Canadese groep Zon is een van mijn muzikale guilty pleasures. Al is jeugdsentiment op deze plek misschien een betere omschrijving. In mijn eerste Progwereldse periode besprak ik hun album “Astral Projector“. Het kroonjuweel van deze pomp rock formatie die slim meelifte op het succes van voorbeelden Styx, Saga en Angel. Daarna volgden nog twee albums die het bij lange na niet haalden bij dat ene kroonjuweel. Anno 2021 ben ik er dan ook nog steeds niet uit of Zon een één, twee of driedags vlieg is. Het in 2017 verschenen album “Live” hielp daar niet bij.

Na een kort bestaan met drie albums hield Zon er in 1981 mee op en leek men van de aardbodem verdwenen. Van geen van de groepsleden werd nog iets vernomen. Op één na dan, Howard Helm. Met Cryptic Vision maakte deze toetsenist nog drie steengoede albums, waarvan je de recensies op deze website kunt vinden. Helm’s laatste tastbare wapenfeit dateert uit 2017 met het album “Light Of Day” van de melodieuze rock band Aldenfield. Achter de schermen werkte Helm toen al geruime tijd aan een live album van Zon. Mede ingegeven door het op 18 september 2015 als gevolg van kanker overlijden van gitarist en zanger Brian Miller. Slechts 60 jaar mocht hij worden.

Bijna 40 jaar na dato een livealbum uitbrengen is een kunststuk op zich. Zon nam immers nooit een officieel livealbum op. Voor Helm een uitdaging om geschikte live-opnames bij elkaar te harken. En anno 2017 ook nog eens op de te pimpen tot een acceptabel product. Maar dankzij de voortschrijdende techniek is hem dat aardig gelukt.

Verwacht met dit schijfje geen gepolijst album. De originele opnames die Helm gebruikte waren al niet zo best. Maar aan de andere kant is dat gelijk de charme van deze cd. Tegelijk is dit ook een ‘best of’ album. De in mijn ogen beste nummers van de drie albums zijn vertegenwoordigd. Met als hoogtepunt het titelnummer van het kroonjuweel Astral Projector. De live-uitvoering rockt als een tierelier.

Als toegift is een geweldige cover opgenomen van Hocus Pocus van Focus. Inclusief een naadloos jodelende Denton Young die er zijn eigen invulling aan geeft. Ook Brian Miller gaat ongebreideld tekeer op zijn gitaar. Dat deze man goed overweg kon op gitaar bewijst hij ook in Brian’s Guitar Solo.

Zon heeft in ons land een trouwe fanschare opgebouwd. Die kwam eigenlijk bij toeval tot stand vanwege de bandnaam. Die zowel in het Engels als Frans geen betekenis heeft. De meeste van deze fans zullen dit ‘low budget’ schijfje al in huis hebben. Zo niet, dan kunnen zij de website van Howard Helm checken.