Zuffanti

In/Out

Info
Uitgekomen in: 2019
Land van herkomst: Italië
Label: AMS
Website: https://fzuffanti.wordpress.com/
Tracklist
Ascoltate Attentamente Perché Sono Cambiate le Nostre Opzioni (2:19)
Fase Uno (6:23)
Gli Inconsolabili (3:32)
In / Out (8:01)
Violenza Domestica (3:46)
I/O Coda (4:18)
Se Ci Sei (3:16)
In-Quieti (5:29)
Frantumazione (4:30)
Fabio Zuffanti: baspedalen, loops, toetsen
Met medewerking van:
Fabio Cinti: zang
Livio Magnini: gitaar
Nicola Manzan: viool
Paolo Tixi: drums
Giovanni Pastorino: toetsen
In / Out (2019)
La Quarta Vittima (2014)
La Foce Del Ladrone (2011)
Ghiaccio (2010)
Fabio Zuffanti (2009)
Pioggia e Luce (2007)

‘Progressieve rock heeft sinds de jaren ’60 en ’70 symbool gestaan voor het uit elkaar halen van klassieke songstructuren en hier vervolgens andere stijlen doorheen te mixen, zoals rock en andere genres. Hoe zou progressieve rock klinken als we dit met de huidige populaire stijlen zouden mixen?’ Dit is opgetekend uit de mond van Fabio Zuffanti. In ons genre is Zuffanti een hele grote. Je kent hem van onder andere Hostsonaten, La Maschera di Cera, Finesterre en Aries. Dit is zijn zesde soloalbum.

Ik volg Fabio Zuffanti nu zo’n achtien jaar. Wat mij betreft is hij na Steven Wilson het grootste genie in ons genre. Aan zijn veelzijdigheid en inspiratie lijkt geen einde te komen. Hij heeft prachtige klassieke odes aan ons genre gemaakt, maar schrikt ook niet terug voor een modern geluid. Aan dit nieuwe album heeft hij een kleine vijf jaar gewerkt. Zijn insteek was duidelijk, zoals hierboven genoemd. Deze verkenning levert een heel bijzonder werkje op, dat met elke luisterbeurt zal groeien.

De klassieke songstructuren worden op dit album verrijkt met ambient, pop, avant-garde en elektronica en samengesmolten tot een indrukwekkend geheel. Dit is moderne progressieve rock in de puurste zin van het woord. Het eerste nummer op dit album heet vertaald vast niet toevallig ‘Luister aandachtig, want onze opties zijn veranderd’.

Ook typerend voor Fabio Zuffanti is zijn uitstekende neus voor muzikaal talent. Op elk album weet hij weer nieuwe klasbakken te vinden. Zelf is hij is op dit album niet als zanger te horen. Daarvoor trok hij Fabio Cinti aan. Een singer-songwriter die in 2018 de prestigieuze Premio Tenco Award won voor beste zanger. Voor de drums deed hij een beroep op Paolo Tixi die eerder met Fabio Zuffanti samenwerkte op de Hostsonaten albums en Tixi is eveneens de drummer van Il Tempio delle Clessidre.

Het album biedt een breed scala aan diversiteit en klinkt toch compact. Alles past perfect in elkaar en de nummers versterken elkaar onderling. Gli Inconsolabili is een parel van een pop-progsong met sterke zang, zachte Mellotron en een ontspannende beat (beluister dit album echt onder de koptelefoon!). Het loopt over in het geweldige In / Out. Dit langste nummer van het album kent een aantal fantastische tempowisselingen en laat je meerdere gezichten zien. Het begin vormt een bezwerende mix van elektronica, warme zang en stuwende drums. Dat stuwende karakter wordt versterkt met elektronische blazers. Wanneer het afgelopen lijkt doet de akoestische gitaar zijn intrede en ontpopt het nummer zich tot een prachtige popsong met een zalige melodie. De warme Mellotronklanken zorgen voor kippenvel op mijn rug. Als het nummer afgelopen is voel ik een lichte teleurstelling, dit had nog wel even door mogen gaan.

De overgang naar Violenza Domestica is even wat anders dan anders. Het opent fantastisch met stuwende toetsen, digitale blazers en drums en lijkt zich te gaan ontpoppen tot een groots episch geheel, maar dat gebeurt dus niet. Het gas gaat eraf en de vervormde zang met ontspannen drums en toetsen geeft het geheel een hele nieuwe draai, maar als dan even later alles toch weer aanzwelt draait het nummer 180 graden. Je zou wellicht denken dat dit knutselsymfo is, maar dat is echt niet het geval. De wisselingen binnen het nummer zijn echt geniaal.

Niet alles is overigens helemaal geslaagd. Zo werkt de elektronica in Fase Uno, ondanks het mooie vioolspel, wat op de zenuwen. De tweede helft van het nummer is helaas ook weinig zeggend. I/O Coda is het meest elektronisch, met bliepjes en piepjes en een strakke beat op de achtergrond. Het eerste deel wil niet echt uit de verf komen. Gelukkig maken de laatste anderhalve minuut veel goed, maar over het geheel kan dit nummer niet overtuigen. Se Ci Sei is een wat recht-toe-recht-aan song zonder diepgang waarin de zang door de akoestische gitaar wordt begeleid.

Ondanks die paar puntjes van kritiek is dit bovenal een indrukwekkend album door de sterke mix van moderne stijlen met de symfonische rock uit het verleden. Dit album is letterlijk progressief. En zo heeft Fabio Zuffanti weer een indrukwekkend werkje aan zijn omvangrijke discografie toegevoegd. Ik hoop dat door dit album meer mensen zijn muziek gaan beluisteren, dat verdient hij zonder meer.

Maarten Goossensen
Koop bij bol.com

Send this to a friend