Cryptic VisionAlbum

Soms kom je wel eens een cd tegen die werkelijk een mengelmoes is van bands die (te) vaak voorbij komen. De Amerikaanse band Cryptic Vision heeft de eigenschap de essenties van al die bands in zich te hebben. Of dat met de debuutcd voordelig of nadelig voor de band werkt zal de luisteraar zelf moeten beoordelen. Maar wat in ieder geval overeind blijft is toch een ruim uur prima muziek met invloeden van Dream Theater, Yes, Spocks Beard, Kansas, Marillion, UK.De muziek klinkt aardig jaren ’70, maar ligt toch aangenaam in het gehoor. Tevens wordt er een blik gastmuzikanten open getrokken alsof het niets is. De zang van Todd Plant is dik in orde alhoewel je af en toe het gevoel krijgt dat hij bij de hoge C zich een beetje overschreeuwt. Een voorbeeld daarvan is Angeline. Niet vals of geforceerd gezongen, maar de luisteraar krijgt af en toe wel het ‘nagel-over-krijtbord-gevoel’. Daarentegen ligt Losing Faith hem beter die dan ook meer geschreven lijkt op zijn lagere stemgeluid en dat brengt veel warmte met zich mee.

Aardig is de inbreng van bekendere muzikanten zoals violist David Ragsdale (ex-Kansas) en toetsenist Howard Helm (ex-Zon / Ian Hunter). Het zijn meer additionele muziekstukken die zij hebben ingepast en het laat te raden in welke nummers. Een meesterwerk is het nummer Colored Leaf. Er worden meerdere synthesizers ingezet en het samenspel met gitaar is subliem. Dit is dan ook symfonische muziek op zijn best. Shock Value heeft een eigenaardig begin met rare geluidjes maar ontaardt uiteindelijk in een robuust nummer met flink veel hardrock elementen.

Dan heb ik uitgekeken naar het langste nummer op de cd: Moments Of Clarity. Een mooi intro mondt uit in een sneltrein waaruit geen ontsnappen mogelijk is. Het is een nummer dat werkelijk bol staat van de symfonische hoogstandjes. De één zal er Emerson, Lake & Palmer, Caïro of UK in horen en de ander weer de techniek van Spock’s Beard of Dream Theater. Maar één ding is zeker, het nummer zal je lang heugen. Leidraad voor de cd is ene “Angeline” en zij wordt met volle overgave en vol vuur toegezongen door Plant. Het nummer bestaat uit vier delen: Flash Of Life, Abaddon, In Due Time en Hope For Tomorrow. Zelden heb ik genoten van zo’n spectaculair staaltje muziek. Vanuit het laatste deel wordt naadloos aangesloten op Ascension en dit is een lekkere rustige afsluiter.

Wat mij betreft is dit een van de betere bands die ik tot nu toe heb gehoord en persoonlijk doen ze mij denken aan Caïro, Kansas en Dream Theater. Schud dat maar eens stevig door elkaar en je krijgt Cryptic Vision. Niet te veel nadenken, draaien dat ding!

Ruud Stoker