No-Man

Together We're Stranger

Info
Uitgekomen in: 2003
Heruitgave in: 2007
Land van herkomst: Groot-Brittannië
Label: Snapper Music
Website: http://www.no-man.co.uk/
MySpace: http://www.myspace.com/nomanuk
Tracklist
Together We're Stranger (8:31)
All The Blue Changes (7:48)
The City In A Hundred Ways (2:23)
Things I Want To Tell You (9:04)
Photographs In Black And White (10:03)
Back When You Beautiful (5:07)
The Break-Up For Real (4:11)

Bonustracks
[alleen op dvd-a]:
Bluecoda
The Break-Up For Real [drum mix]
Tim Bowness: zang
Steven Wilson: instrumenten, zang
Met medewerking van:
Michael Bearpark: gitaar
Stephen Bennett: noise, orgel, percussie
Ben Castle: klarinet, basklarinet, fluit
Peter Chilvers: basgitaar
Roger Eno: harmonium
David Picking: trompet, elektronica, percussie
Schoolyard Ghosts (2008)
Together We're Stranger (2003)
All That You Are EP (2003)
Lost Songs [Volume One] (2001)
Returning Jesus (2001)
Speak (1999)
Radio Sessions [1992-1996] (1998)
Carolina Skeletons EP (1998)
Dry Cleaning Ray (1997)
Wild Opera (1996)
Housewives Hooked On Heroin EP (1996)
Flowermix (1995)
Heaven Taste (1995)
Flowermouth (1994)
Painting Paradise EP (1993)
Loveblows & Lovecries [A Confession] (1993)
Sweetheart Raw EP (1992)
Lovesighs [An Entertainment] (1992)
Days In The Trees EP (1991)

Dat Steven Wilson een buitengewoon bedrijvig baasje is, zal vooral onder de vaste lezers van dit digitaal periodiekje als een algemeen bekend gegeven worden beschouwd. Ik bedenk me evenwel ineens dat zijn exorbitante creativiteit en dito inventiviteit niet louter en alleen als een zegening telt, maar wel degelijk een kleine, doch wezenlijke schaduwkant heeft. Deze kanttekening klinkt misschien een beetje vreemd, maar je zult maar eens hartstochtelijk liefhebber zijn van (bijna) alle muzikale bezigheden van deze Engelse muzikant / componist / producer. Als je dan alles wat hij aan plaat, compact disc of zelfs cassette toevertrouwt ook daadwerkelijk wilt verzamelen, zijn enige monetaire reserves namelijk in mijn ogen beslist geen overbodige weelde.

Maar goed… deze noodzakelijkheid leg ik snel even terzijde, want ondanks dat Wilson ongelooflijk veel en vaak in bijzondere (dikwijls gelimiteerde) uitgaven uitbrengt, gaat de kwaliteit in de regel gelukkig niet ten koste van de kwantiteit en brengt hij met enige regelmaat zeer fraaie producten op de markt. Dat geldt zeker voor het project dat hij samen met singer / songwriter Tim Bowness in 1986 onder de naam No Man Is An Island (Except The Isle Of Man) opricht. Aanvankelijk met gitarist Stuart Blagden en violist Ben Coleman, maar na verloop van tijd uitsluitend met medewerking van externe hulpkrachten zoals Richard Barbieri, Ian Carr, Mel Collins, Colin Edwin, Robert Fripp, Lisa Gerrard, Steve Jansen, Mick Karn, Chris Maitland, David Torn en Theo Travis, weet het duo onder de zeer gekortwiekte bandnaam No-Man een meer dan verdienstelijk oeuvre op te bouwen.

“Together We’re Stranger” verschijnt in maart 2003 in de platenzaken. Andermaal geruggensteund door enkele gastmuzikanten laveren Tim Bowness en Steven Wilson herhaaldelijk heen en weer tussen ambient, artrock, droompop, elektronica, jazz, minimalisme, modern klassiek, postrock en progressieve pop. Met substantiële assistentie van Michael Bearpark, Stephen Bennett, Ben Castle, Peter Chilvers, Roger Eno en David Picking koppelt het koppel op geraffineerde wijze in de muziekkunst van oudsher zwaarwegende aandachtspunten als dichterlijke bedrevenheid en compositorische kundigheid aan een zekere emotionele betrokkenheid en een moderne experimenteerdrift.

De dikwijls verstilde, stemmige muziek roept bij mij absoluut enige herinneringen op aan het werk van Bark Psychosis, Mark Hollis, Japan, David Sylvian of Talk Talk ten tijde van “Spirit Of Eden” en “Laughing Stock”. Daar Tim Bowness voornamelijk verhaalt over (de nasleep van) verlies in het algemeen en gebroken relaties in het bijzonder, is de teneur van “Together We’re Stranger” vrij melancholiek en zwaarmoedig te noemen. De stukken zijn evenwel van een dusdanig ongekende schoonheid dat ik dit album beslist niet zou willen betitelen als een van-de-brug-spring-plaat, die iedere levensgenieter zou moeten vermijden. Integendeel zelfs, want ik laat me graag meeslepen door de contemplatieve, vreugdeloze klanken van deze plaat en ik kan me zonder meer indenken dat ik niet de enige zal zijn.

Evenals enkele van hun voorbeelden zijn de twee heren van No-Man buitengewoon bedreven in het creëren van meesterlijke, minimalistische instrumentaties. De trage, meerlaagse muziekstukken borduren daarmee in feite min of meer voort op het twee jaar eerder verschenen “Returning Jesus”, met de aantekening dat de nadruk op deze plaat nog meer op deze knap uitgewerkte instrumentaties is komen te liggen. Dat is wellicht ook één van de redenen dat juist “Together We’re Stranger” als eerste album van No-Man in een 5.1 surroundmix is verschenen. Middels deze nieuwe mix kan de luisteraar immers nog meer genieten van Wilsons subtiele productie en dito gevoel van dynamiek.

Het grote gevaar bij een dergelijke nieuwe meerkanaalsmix ligt evenwel vaak verscholen in het feit de geluidstechnicus van dienst zich bij het opnieuw mixen van de muziek niet kan bedwingen. Vaak wordt de luisteraar in dat geval opgezadeld met een overdonderende, opdringerige mix waarbij hij als het ware door de muziek omsingeld wordt en dat hij oren tekort komt om alles wat er om zich heen plaatsvindt ook daadwerkelijk waar te kunnen nemen. Gelukkig heeft Steven Wilson het album weten te voorzien van een even subtiele als smaakvolle 5.1 mix, zodat er ook in deze setting de uitmuntende balans tussen zang en instrumenten gewaarborgd blijft.

Naast deze surroundmix en een nieuwe, zeer fraai klinkende ‘high resolution’ 24-bit stereomix (die uitsluitend op dvd-audiospelers afgespeeld kan worden) is uiteraard ook de originele stereomix nog altijd voorhanden. Bovendien bevat deze nieuwe editie van “Together We’re Stranger” verder ook twee bonustracks die voorheen enkel en alleen op de vinylversie stonden, een door Stephen Bennett geregisseerde videoclip en een fotogalerie. Tenslotte is ook de albumhoes niet ongemoeid gebleven, maar ik ben er nog niet helemaal uit of ik dit ook een verbetering vind.

Al met al maakt deze technische opwaardering dit dubbelalbum (cd en dvd-a) mijns inziens alleen nog maar begerenswaardiger. Ondanks dat No-Man beslist geen muziek voor de grote massa maakt, zal “Together We’re Stranger” wellicht mede om die reden door een groot aantal muziekliefhebbers (her)ontdekt kunnen worden. In het bijzonder fans van voornoemde referenties dienen dit album aan een (grondige) luisterbeurt te onderwerpen. Je zult er beslist geen spijt van krijgen…

Frans Schmidt

CD:
Koop bij bol.com

LP:
Koop bij bol.com

Send this to a friend