65daysofstaticAlbum

65daysofstatic (ook wel 65dos genoemd) is een groep die opereert in het postrock genre. Wie meer over dit genre wil weten moet het artikel op deze site maar eens lezen. Maar dit Britse kwartet gaat verder dan het genre lang en breed is. Noem het progressieve industriële postrock of geef het desnoods een ander etiket. Het beste advies is om “Wild Light” te ondergaan.

Bijna tien jaar zit er tussen deze schijf en ”The Fall Of Math” uit 2004. De debuutschijf is de enige van de Sheffieldse groep die Erik Groeneweg voor het Progwereldse voetlicht hield. Dat album staat anno 2013 nog steeds als een huis binnen het eerder genoemde genre. In die tien jaar, met vier tussenliggende studioalbums, heeft de tand des tijds geen vat gekregen op 65daysofstatic. De groep lijkt nog steeds zo ongrijpbaar als het mythologische monster van Loch Ness. Al is er een groot verschil; 65daysofstatic is ‘alive and kicking’. Het zesde officiële album “Wild Light” is daarvan het bewijs. Na talloze luisterbeurten kwam ik tot de conclusie dat we hier te maken hebben met een mix van Anathema, Vangelis en Daft Punk met daarover heen een zeer stevige saus van drum and bass. Luister ademloos naar Prisms, The Undertow en mijn persoonlijke favoriet Sleepwalk City.

”No one knows what is happening, no one knows what is happening. There is a lot danger out there, ok?” zijn de woorden waar het album mee begint. Uitgesproken door een dame met een zoetgevooisd stemgeluid. Het is exact waar het bij 65daysofstatic om draait. Uit die woorden zou je zelfs kunnen afleiden dat de mannen maar wat doen. En feitelijk is dat ook zo. Chaos regeert. Maar nadat een nummer afgerond is, blijkt alles op zijn pootjes te staan. Het is immers de muziek die spreekt.

65daysofstatic moet het niet hebben van knallende gitaren. Gitarist Joe Shrewsbury krijgt soms de ruimte om heerlijk los te gaan. Daar niet van. Maar het zijn synthesizers, subtiele sfeerpatronen, atmosferische wendingen en het steeds terugkerende functionele pianospel die de luisteraar bij de kladden pakt. Het album kent ook een cinematografische en industriële sfeer. Met als ultiem hoogtepunt het uit zijn voegen barstende en bombastische slotnummer Safe Passage. En dan heb ik de elektronische effecten en vervormde geluiden nog niet genoemd.

Kortom: “Wild Light” piept, zoemt, scheurt, kraakt, krast, schuurt, resoneert, meandert, swingt, rockt, jubelt, hypnotiseert en bedwelmt. Misschien is dit wel de beste omschrijving van hoe wild licht klinkt.

Naast de hier besproken versie is er voor de liefhebbers een beperkte oplage verkrijgbaar. Daar staan twee extra nummers op: Destructivist en Doxxx Yrself. Ze voegen zonder twijfel negen minuten extra luistergenot toe.

Hans Ravensbergen

CD:

CD (Limited Deluxe Edition):

LP + CD: