GalleonAlbum

Galleon is een uit Zweden afkomstige viermans neo-prog formatie. Ze zitten bij het zelfde label als waar landgenoten Grand Stand en Cross huizen. Galleon draait al sinds begin jaren negentig in de progwereld mee en “Beyond Dreams” is alweer het zesde schijfje van deze band.

In het eerste en tevens langste nummer Before The Sunrise hoor je al meteen waar Galleon voor staat; lekker up-tempo met aardig wat tempowisselingen en een melodie die de rest van de dag door je hoofd blijft dreunen. Het opent met pianospel en een solide baspartij. Deze twee vormen heel duidelijk de ruggengraat van het nummer. Zanger Göran Fors doet zijn intrede en zijn stem bevalt mij prima. De woorden komen er met weinig accent uit en zijn duidelijke uitspraak is een pluspunt. Het nummer glijdt aan je voorbij met mooie passages met alleen zang en toetsen afgewisseld door stukken waarin het net lijkt of er een compleet orkest uit het toetsenarsenaal van Ulf Petterson is komen zetten. Tegen het einde vormt de gitaarsolo het toefje op slagroom. Jammer dat het nummer eindigt met een fade-out. Dat vind ik nog altijd de minst creatieve manier om een nummer te beëindigen.

Let Us Be Amazed is net als zijn voorganger een prima track. Het opent nogal jazzy met staccato bas- en gitaarriffs die dwars over elkaar heen lopen. Een hoge gitaarsolo brengt de rust terug in het nummer. Mooi pianospel neemt het over en zet met krachtig spel de lijnen voor het nummer uit. Galleon is in staat om de nummers meerdere gezichten mee te geven. Soms is de muziek lekker up-tempo en word je als luisteraar getrakteerd op mooie instrumentale uitstapjes en even later klinkt het bijna balladig met mooi toetsenspel en dito zang. Daar moet meteen bij vermeld worden dat ik sommige tempowisselingen wel wat oncreatief over vindt komen.

The Dream is niet veel meer dan een instrumentaal stuk dat als intro voor Dreamland fungeert. Een intro dat van mij niet had gehoeven en in ieder geval een stuk minder lang, dan de ruim drie minuten die nu beslaat, had mogen zijn. Dreamland is gelukkig een prettig nummer al lijkt het wel heel erg op wat ik eerder al gehoord heb. De muziek kabbelt voort zonder echte hoogte- of dieptepunten. Het komt allemaal wat plichtmatig en niet bijzonder geïnspireerd op me over. Ik mis een bepaald enthousiasme in de muziek.

Parasite en Sailing On By zijn verder aardige nummers maar brengen niets nieuws. Met “Beyond Dreams” heeft Galleon een middelmatige cd afgeleverd. De nummers lijken te veel op elkaar en zo kan het album niet over de hele linie boeien. Before The Sunrise en veel instrumentale passages en solo’s zijn daarentegen wel erg sterk. Het maakt het album tot een gemiddeld album. Niet meer, maar zeker ook niet minder.

Maarten Goossensen