Jadis

Photoplay

Info
Uitgekomen in: 2006
Land van herkomst: Groot Britannië
Label: InsideOut
Website: Jadis Website
Progwereld biografie
Tracklist
There's A Light (4:57)
What Goes Around (5:17)
Asleep In My Hands (5:38)
Standing Still (5:21)
I Hear Your Voice (6:15)
Make Me Move (5:32)
Who I Am (6:08)
Need To Breathe (4:50)
Please Open Your Eyes (5:34)
All You've Ever Known (6:42)
Photoplay (4:20)
Gary Chandler: zang, gitaar
Steve Christey: drums
John Jowitt: basgitaar
Martin Orford: toetsen

Met medewerking van:

Steve Thorne: achtergrondzang
Photoplay (2006)
Fanatic (2003)
Understand (2000)
As Daylight Fades (1998)
Somersault (1997)
Across The Water (1994)
More Than Meets The Eye (1992, heruitgave: 2005)

 In mijn recensie van het vorige Jadis album “Fanatic” was ik nogal kritisch. Ik vond dat de band zich steeds meer begon te herhalen en dat alles veel teveel op elkaar ging lijken. Het leek of “Fanatic” volledig op de automatische piloot was gemaakt. Naar mijn mening werd het tijd dat Jadis eens wat veranderingen ging invoeren. Kennelijk dacht de band van voorman Gary Chandler er net zo over, want op het nieuwe album “Photoplay” schotelt de band een ander geluid voor en dat smaakt voortreffelijk, moet ik zeggen!

Het is niet zo dat deze Engelsen een volledig nieuwe weg zijn ingeslagen, dat was ook niet nodig. De nummers zijn nog steeds vrij kort en hebben een duidelijke kop en staart, maar het geheel heeft een lekker fel randje gekregen. De melodieën zijn sterk en klinken verfrissend en met name de zang komt een stuk sterker uit de bus. Dit komt mede doordat Steve Thorne, die met zijn “Emotional Creatures Part One” al indruk maakte, de tweede stem voor zijn rekening neemt. Zo klinken de vocalen mooi vol. Uiteraard is het heerlijke gitaarwerk van Chandler gebleven en maakt het nog steeds indruk.

Meteen bij het eerste nummer There’s A Light ervaar je al een bepaalde frisheid en enthousiasme hetgeen je meteen in de juiste stemming brengt. Het nummer is lekker up-tempo en heeft een zalig gitaarthema dat steeds terugkeert. Ook de scheurende Hammond van Martin Orford (IQ) raast met vlagen door het nummer heen. Verrassend is het gebruik van de akoestische gitaar in het midden van het nummer. De akoestische gitaar neemt Chandler niet vaak bij de hand, maar als je hoort hoeveel meer waarde het nummer ervan krijgt, zou hij het zeker meer moeten doen.

Ook What Goes Around is lekker up-tempo en heeft een heerlijke drive. Ook hier is het pittige gitaarthema de absolute smaakmaker! John Jowitt laat zijn basgitaar heerlijk snorren en Steve Christey drumt bijzonder strak en solide, zoals we inmiddels wel van hem gewend zijn. Af en toe klinkt de stem van Chandler vervormd en ook dat pakt prima uit. Een nummer dat het live heel erg goed gaat doen!

Standing Still heeft een jazzy, haast dansbaar ritme met wederom indrukwekkend basspel van John Jowitt. Halverwege krijgt het nummer een nieuwe wending en krijgt het een lekker rockjasje. Dan keert de rust terug en wordt met donker toetsenspel van Orford langzaamaan de spanning opgebouwd, deze komt niet tot ontlading zoals je zou verwachten, maar weer keert het jazzy thema terug en speelt Chandler een mooie rustige solo en komt het nummer tot een einde. Ik ben onder de indruk!

Who Am I heeft ook alweer zo’n heerlijke melodie en dito gitaarthema. Het nummer is mid-tempo en heeft een paar mooie tempowisselingen. De zang van Chandler is echt verbeterd, niet dat die ooit slecht geweest is, maar je hoort dat er meer aandacht aan geschonken is en dat zijn stemgeluid gegroeid is. De toetsen van Martin Orford zitten diep in het nummer verborgen, maar je zou ze missen als ze er niet in zaten. Hij weet de nummers zo optimaal in te kleuren. Het afsluitende titelnummer is een beetje de vreemde eend in de bijt. Feitelijk is het niet meer dan één lange gitaarsolo met veel effecten en hier en daar wat toetsenondersteuning. Het doet een beetje experimenteel aan. Het nummer voegt eigenlijk niets toe, maar het toont wel weer aan hoe goed Chandler zijn instrument beheerst.

Met “Photoplay” heeft Jadis een flinke stap voorwaarts gemaakt. Het geheel klinkt lekker fris en het hardere randje dat de muziek heeft gekregen doet het geheel bijzonder veel goed. Jammer dat Martin Orford de band verlaten heeft, maar gevolgen voor de muziek zal dat waarschijnlijk niet hebben. Jadis is here to stay!

Maarten Goossensen

Send this to a friend