MedeaAlbum

Nadat er een aantal kamervragen over waren gesteld is het zo halverwege de jaren negentig er toch bij de Tweede Kamer doorheen gekomen: symfonische conceptalbums mogen weer!! Sinds die tijd is het een komen en gaan van releases van zowel thematische als muzikale conceptalbums met alle de pretentie dat ze een nieuwe “Wall” of “Lamb Lies Down” hebben gemaakt. Helaas zijn het over het algemeen allemaal éénheidsworsten met flinterdunne verhaaltjes over allerlei kastelen en draken in een fictief dorpje in de zesde dimensie, het liefst refererend aan de “Lord Of The Rings” trilogie. Zo af en toe zit er ineens een zeer interessante uitgave tussen, laat ik er toevallig nu eentje op de kop hebben getikt.

Casual Silence toetsenist Henry Meeuws heeft onder zijn artiestennaam Medea zijn tweede zoon ter wereld gebracht. Onder de naam “Room XVII” is er een opvolger gevonden voor de uit 2003 stammende “Individual Unique“. Evenals Hollandse collega’s Kayak mag Henry Meeuws zich graag verdiepen in de wereldgeschiedenis en de door hem verworven wijsheden via een cd aan een groter publiek kenbaar maken. Waar de eerste zuigeling van Henry over Michelangelo verhaalt, is “Room XVII” een hoofdstuk uit de Neerlandsche historie. Het in 1912 afspelende, zeer originele verhaal gaat namelijk over de VOC en speciaal over het schip de Batavia. Hoofdpersoon in dit onderhoudende vertelsel is Conrad. Deze kluizenaar zit verscholen in de ‘vergeten’ kamer XVII van een theater in Amsterdam. Dit theater was rond 1628 een zeer belangrijke ontmoetingsplaats voor de hoge mannen van de toenmalige VOC. Elke dag worden er in het oude theater pianolessen gegeven en tijdens deze lessen is Conrad de meest aandachtige luisteraar. Deze schizofreen gaat zo in de muziek op dat hij zich tijdens de meest mooie pianoklanken zich de gedaante van Jeurian aanmeet en als scheepsjongen in 1628 op de Batavia allerlei avonturen meemaakt. Behalve dat schizofrenie al een probleem is heeft Conrad namelijk nog één probleem. De theaterdirecteur wil het oude theater verkopen zodat het voor andere doeleinden gebruikt gaat worden. Dit zorgt voor nog meer chaos in het toch al overvolle hoofd van Conrad.

Evenals op zijn eersteling maakt Henry weer gebruik van een hoop verschillende zangers en zangeressen. Omdat Meeuws de kwaliteiten van Casual Silence uiteraard het beste kan inschatten, heeft hij rijkelijk gevist in eigen vijver.De rol van Jeurian wordt vertolkt door Casual Silence zanger Rob Laarhoven. Ook de andere zangers van Casual Silence, Ernst le Cocq d’Armandville en Eric Smits hebben een rol op “Room XVII”. Tussen al dat mannengeweld is het echter V-male zangeres Sandra Peeters die de show steelt. Met haar glaszuivere stem weet zij de juiste snaar veelvuldig te raken. Multi-instrumentalist Meeuws speelt op de drums na alle muzieknoten op deze schijf zelf in. Waar het op de eerste plaat van Medea nog een drumcomputer is die de slagen in de rondte maakte, is het nu een mens van vlees en bloed: namelijk Mennen drummer Fon Janssen. Hierdoor krijgt deze cd een meer menselijk karakter dan de eerste telg van Meeuws.

Heeft “Room XVII” muzikaal nog het één en ander te bieden? Deze vraag kan ik enkel bevestigend beantwoorden. Album opener Room XVII zet gelijk de toon voor de rest van dit album. Het enigszins experimentele nummer laat zich goed vergelijken met de sfeer zoals die is neergezet door Pain Of Salvation op het zeer geslaagde album “Be“. Verder laveert Meeuws gedurende dit album een beetje tussen een rockmusical à la Kayak’s “Nostradamus” en de wat meer stevige sound van een band als Stratovarius. Het voor mij meest aansprekende nummer van de cd is My Dual Mind. Waar dit nummer met een agressieve zangpartij van Rob Laarhoven begint loopt het langzamerhand over in een prachtige muzikale compositie. Henry laat zijn elektrische gitaar eens goed tekeergaan en gooit de meest mooie solo’s de ruimte in. Het één na langste nummer van deze cd zit erg sterk in elkaar en laat allerlei sferen binnen acht minuten voorbij komen. Liefde, agressiviteit, ontroering en wanhoop lopen telkens in elkaar over en dat onder een prettig muzikale ondergrond. Een mooi hoogtepunt van deze verder goed te pruimen plaat. Wel moet mij van het hart dat sommige gedeelten van deze cd nogal kil overkomen. Dit komt vooral door de wijze waarop deze plaat geproduceerd is, van mij had de sound nog wel wat ‘vetter’ gemogen. Ik vrees echter dat dit meer met een gebrek aan zakken geld te maken heeft dan met eventueel onvermogen van Meeuws’ kant.

Al met al heeft Medea een prettige en vooral interessante cd op de markt gezet. Helaas nog net niet van de kwaliteit zoals Abydos dat eind 2004 in hetzelfde genre heeft gebracht met hun debuutplaat, maar dat zal ook met budgettaire redenen van doen hebben. Daarom is mijn advies: steunen die man!

Sander Kok