Toxic SmileAlbum

‘Ik ben benieuwd of de huidige inspanningen die men in de studio levert het nog eens tot een volwaardig nieuw album brengen.’ Zo besloot ik mijn recensie van de ep “Overdue Visit” in 2009, kijkend naar het productiecijfer van Toxic Smile enigszins hypothetisch. En zoals dat dan soms gaat ligt tot mijn verbazing een dik jaar later dat schijfje ook daadwerkelijk op de mat. En teleurstellen doet het gelukkig allerminst.

Ten opzichte van het kleine broertje pakt Toxic Smile op dit volwaardige, negen lichtelijk epische songs tellende album met elementen uit de progmetal wat steviger uit. Ik spreek hier overigens bewust slechts van ‘elementen’. Hoewel de gitaarpartijen veel referenties tonen blijft de muziek namelijk zeker wel binnen de categorie Progrock. Kracht van Toxic Smile is de gave om meer complexe structuren te verpakken in zeer catchy songmateriaal waardoor ook dit geraffineerde album weer uiterst soepel naar binnen glijdt. Dat men een veelvoud aan tempowisselingen aaneen weet te rijgen gelijk de transmissie van een auto uit de duurdere categorie schakelt dwingt veel respect af en geeft “I’m Your Saviour” het welverdiende label ‘duurzaam’.

Naast het puntige gitaarwerk wint de muziek van Toxic Smile flink aan warmte en emotie door de ietwat hese vocalen en het lekker reutelende, vaak door de jaren ’70 geïnspireerde toetsenwerk. Door de frivole zijstapjes die regelmatig te horen zijn hoor je trouwens goed dat deze muzikanten hun roots hebben in de jazzwereld. Het is Toxic Smile dan ook van harte gegund het jaar 2011 af te mogen trappen met een perfect geproduceerd album dat alle liefhebbers van intelligente, best pittige doch over het geheel genomen bijna radiovriendelijke jazzy Progrock met een AOR-randje zeker zal bevallen. Het lijkt erop dat deze band in zijn zestiende levensjaar nu eindelijk eens doorpakt!

Govert Krul