Er zijn talloze groepen die aan het oog en oor van de liefhebbers en fijnproevers ontsnappen. Ondermeer de kracht en het bestaansrecht van deze website is zoeken naar deze groepen. En met succes! We bieden ze vervolgens een platform om aan die onbekendheid te ontsnappen. Het uit Polen afkomstige Hipgnosis is zo’n groep. In november 2021 leverden zij hun derde studio-album “Valley Of The Kings” af. Een album dat (pas) in februari 2022 de binnenkant van onze postbus zag. De twee eerdere albums hadden dat voorrecht niet. Toevallig, ook al trekken wij toeval altijd in twijfel, staat in de platenkast schrijver dezes het volledige oeuvre van Hipgnosis. Omdat “Valley Of The Kings” op ondergetekende zo’n indruk maakte zocht hij contact met drummer en toetsenist (ja, deze combi bestaat echt) Sławek “SeQ” Ziemisławski. En vroegen hem meer te vertellen over Hipgnosis.

We stuurden hem de vragen twee dagen voor het uitbreken van de oorlog in Oekraïne. De impact daarvan op de bandleden, maar ook hun inzet om Oekraïners te helpen, liggen als een schaduw over dit interview.

 

Hipgnosis. foto: Jacek Taran

De eerste jaren en albums van Hipgnosis

De band werd opgericht in Krakau in 2005. Alle leden maakten voorheen deel uit van veel andere bands, maar Hipgnosis is iets uitzonderlijks voor hen en het is een soort wedergeboorte voor iedereen binnen de band. Tijdens onze shows zijn we allemaal gefocust op spelen en het creëren van een speciale sfeer, dus op het podium is er niet veel onderlinge communicatie.

Ons debuut “Sky Is The Limit” namen we op tussen maart en september 2005. We wilden de volledige controle houden over onze muziek en alle financiële aspecten, dus daarom besloten we geen contract te tekenen met een label. Ons tweede album heet “Still Ummadelling”. Het is een live album dat op 1 oktober 2007 werd uitgebracht en is opgenomen tijdens een concert voor Radio Kraków. Het is een mengeling van diverse rock genres, maar bevat ook een cover van het Pink Floyd-nummer Careful With That Axe, Eugene.

Op 18 juli 2008 speelden we op de derde editie van Night Of The Prog op Loreley. Het is de enige keer dat we buiten Polen optraden. Daar werden we hartelijk verwelkomd door het publiek. We deelden het podium met grote artiesten als Tangerine Dream, Klaus Schulze & Lisa Gerrard, Roger Hodgson (Supertramp), Fish en Pain Of Salvation.

In 2011 brachten we ons derde album “Relusion” uit. Het is geïnspireerd op het boek “The God Delusion” van Richard Dawkins. Het album werd goed gewaardeerd in veel muzieklijsten in Polen. Vooral op Programm III van de Poolse openbare radio, waar het album de 5e plaats haalde. Daarna gingen we samenwerken met de beroemde kunstenaar Tomasz Sętowski, die bekend staat als een schilder van magisch-realistische stijl. Zijn schilderij “Twee Werelden” werd gebruikt als albumcover van “Relusion”.

Ons 10-jarig jubileum vierden we met de release van de 3cd/dvd-box “Life Plays No Encores”. Op de dvd staan twee volledige concerten: één uitgevoerd in Radio Kraków op 27 maart 2011 en de tweede, gespeeld tijdens “Night Of The Prog III”. Verder vind je er opnames van verschillende concerten en shows uit de eerste tien jaar.

Ons meest recente album “Valley Of The Kings” brachten we uit op 15 november 2021. Allemaal nieuwe nummers met in totaal 96 minuten muziek, verdeeld over twee cd’s. Het thema van het album is het menselijk leven vanaf de geboorte tot… nou ja, waar? Tot de dood, of langer …?

Inspiratie

Ik (Sławek “SeQ” Ziemisławski, HR) ben opgegroeid met de Berlijnse School en klassieke progrock uit de jaren 70: Tangerine Dream, Klaus Schulze, Pink Floyd, Yes, Genesis, King Crimson. Toegegeven, die namen liggen voor de hand, maar toendertijd was deze muziek in Polen zeer beperkt en moeilijk te krijgen, dus de enige optie was om inspiratie op te doen bij die grote namen. Hoe ik onze stijl moet omschrijven? Ja, was Tangerine Dream maar een rockband…

Anna Batko

Onze zangeres, Anna Batko, maakt ook deel uit van Albion. Het is haar eerste grote en belangrijke band uit de jaren negentig. Ze was volgens mij betrokken bij Albion tot 2018. In haar rol met bijdragen en ideeën voor Hipgnosis heb ik echt het volste vertrouwen. Ondanks dat we onze ideeën gezamenlijk uitwerken heeft ze de volledige vrijheid. En dat doet ze perfect. Volgens mij laat ze op “Valley Of The King” het beste zien wat ze tot nu toe gedaan heeft. Ik wil er niet eens aan denken wat er nog gaat komen!

Anna Batko. foto: Jacek Taran

Bijnamen

De reden dat wij allemaal een bijnaam hebben is dat we ons in het begin achter deze bijnaam wilden verschuilen. Naarmate de tijd verstreek raakte dit idee in de vergetelheid. Nu brengen we ze in verband met onze achternamen. De mijne, SEQ, komt van ‘sequencer’. Anna’s KUL is mannelijk voor het Poolse woord ‘kula’ wat ‘bal’ betekent. Ik heb echt geen idee waar ze het vandaan gehaald heeft. Radek Czapka kwam met THUG, omdat hij dat gewoon wilde. Piotrek Nodzeński had de bijnaam PITU al sinds het begin van onze vriendschap. Zijn zoon Przemek gebruikt PRZEMO omdat dit een verkleining is van zijn voornaam. Die bijnamen leven nu hun eigen weg en we hechten er niet veel belang meer aan.

Toetsen in plaats van gitaar

In plaats van gitaar maken we veel gebruik van keyboards. Dat is vrij ongebruikelijk. In onze eerste bezetting hadden we Filip GODDARD Wyrwa. Die speelde niet alleen gitaar, maar ook gitaarsynthesizer en dat was zeker te horen op ons eerste album. Toen hadden we ook Goolary, een geweldige metalgitarist. Samen vormden ze een uniek gitaarduo. Na enige tijd scheidden onze wegen. Filip speelt nog wel als gast op drie nummers van “Valley Of The Kings”. In onze huidige bezetting hebben we twee toetsenisten, die mede bepalend werden voor het geluid op “Relusion”. Thans bestaat de kern van de groep uit vier muzikanten en Anna Batko als zangeres. Met twee nieuwe muzikanten op gitaar en toetsen bereiden we ons voor op een aantal shows in april 2022. Dat zal zeker een fris geluid opleveren wanneer we in deze bezetting spelen. Helaas is het moeilijk om op dit moment aan muziek te denken, nu hier niet ver vandaan oorlog is. Veel Polen kennen Russen. Jarenlang werden we behandeld alsof we overgevoelig voor hen waren, maar nu begrijp je waarom. Maar zelfs in deze moeilijke tijden blijven we ondanks alle tegenslagen ons werk doen.

Sławek “SeQ” Ziemisławski. foto: Jacek Taran

Streaming

Je vindt Hipgnosis niet op Spotify of andere streaming platforms, behalve Bandcamp. Persoonlijk ben ik dol op cd’s. Het is de enige manier waarop ik muziek verzamel (een mening die ik volledig met hem deel, HR). Ik weet ook dat de wereld aan het veranderen is. Er zijn nieuwe technologieën en trends waar we niet tegen willen vechten. Mensen willen streamen omdat het gemakkelijk en praktisch is. Daar is niets mis mee. Wat wel mis is, is het systeem waarop je als artiest je geld krijgt. Het is niet winstgevend en je krijgt geen duidelijke statistieken over hoeveel je eraan zult verdienen. Daarom zeiden we “nee”. Zolang deze diensten zich financieel tegoed doen aan artiesten zullen we ze niet van onze muziek voorzien. En het lijkt erop dat andere artiesten er ook zo over denken, gezien het feit dat steeds meer zich terugtrekken van Spotify. De tijd zal het leren. We zijn wel aanwezig op Bandcamp omdat het zichtbare resultaten geeft. We stellen prijzen vast en verkopen zowel losse nummers als hele albums en we krijgen alle aankoopbevestigingen per e-mail. Je kunt het ook allemaal gratis beluisteren voordat je het koopt. Hier hebben we niet het gevoel dat we worden bedrogen. Het kost wel wat moeite om Hipgnosis te vinden, dat vinden we prima, want het maakt ons meer “elite”! (We hebben het je makkelijk gemaakt met de link naar de Bandcamp website, HR).

Laat ik nog één belangrijk ding onderstrepen: we koesteren geen wrok tegen iemand die streaming media gebruikt. Mensen betalen bedragen die hen wordt opgedragen en ze hebben het volste recht dat te doen. Ik begrijp dat volledig, maar Hipgnosis zal nooit in dit soort deals zitten tenzij ze de regels veranderen. Overigens heb ik persoonlijk zoveel cd’s in huis dat ik ze nooit allemaal zal kunnen beluisteren (een beeld wat ik ook herken, HR).

“Valley Of The Kings”

Het duurde zo lang dat we “Valley Of The Kings” uitbrachten omdat we geen platencontract hebben en alles zelf doen (de distributie loopt via Lynx Music, HR). We hebben die beslissing met volledig bewustzijn genomen. Het geeft ons tegelijk een grote flexibiliteit in ons werk. Als we iets uitbrengen moeten we het gevoel hebben dat het iets heel belangrijks is en dat willen we ook zeggen. We maken geen albums alleen omdat het moet. Ik weet niet eens of er een volgende komt. Misschien zal die er nooit komen of komen er nog genoeg. We zullen zien.

Ja, het is zeker een conceptalbum. Ik zal de nummers met je doornemen.
Macbeth gaat over Shakespeare-heksen. Je hoort er originele delen van het drama.
Love gaat over het korte moment van eerste liefde, puur en breekbaar. Het is tevens het kortste nummer op het album. Omdat het niet in woorden te beschrijven is, zingt Anna hier zonder tekst.
Hyde Park handelt over de eerste rebellie tegen de wereld en haar donkere en gruwelijke kanten. Het is gebaseerd op Barbara Borzymowska’s gedicht ‘Horse prayer during transport’, waarbij een paard naar een slachthuis wordt gebracht. Het is een symbool van het kwaad dat ons in verschillende vormen omringt.
Pulse Life dan. Het leven, de kosmos, de natuur hebben hun eigen ritme en mensen zijn erg klein in dit hele systeem, ondanks wat ze over zichzelf denken.
Heavy gaat over dat ieder van ons zijn eigen strijd moet voeren: voor een land, een huis, geld, gezondheid… Op dit moment heeft het een heel sterke betekenis voor mij, gezien de oorlog naast onze deur.
Depart Like A Tree: mannen, in tegenstelling tot een boom, gaan alleen weg (ik raad de teksten echt aan!).
Traveller. Reis door de ruimte? Weg naar de overkant? Dood? Onsterfelijkheid? Het hangt allemaal van onze eigen overtuigingen af.

In je recensie refereer je Love aan de muziek van Björk en Ultravox. Als je het op die manier vergelijkt is dat prima. Mijn vergelijking is een beetje anders. Maar dat is oké, laat iedereen de muziek horen zoals ze die willen horen. Pulse Life is het enige nummer dat ik helemaal zelf heb gecomponeerd. Ik speel ook alle instrumenten zelf. Daarom ben ik er echt trots op. Vroeger hadden we verschillende versies van dit nummer en speelden we het als intro van een concert, maar nu is het een apart nummer geworden.

Piotr Nodzynski. fot0: Jacek Taran

Het epos Traveller en het artwork

Dit lange nummer van 44 minuten bestaat uit twee delen. Het was de bedoeling dat het hele nummer op de tweede cd zou komen, maar ik was een beetje bang dat het een negatieve invloed zou hebben op de hele betekenis van het album en dat deze “reis naar de andere kant” belangrijker zou worden dan het leven zelf . Ik vind het goed zoals het nu is. Dus deel een op de eerste cd en de rest op de tweede cd. Zie het als vertrekken aan het einde van de eerste cd en niet weten wat er op de volgende zal komen.

Ik heb lang aan dit nummer gewerkt. Ambient is een stijl die je hele inspanning kan ruïneren als je één verkeerd element gebruikt. Er zijn veel veranderingen, daarom heb ik zelf naast de drums alle toetsen voor rekening genomen. PiTu kwam met een basloop en Anna kwam spontaan met de zang die je aan het einde hoort. Maar een écht goede zet was de bijdrage op elektrische viool van Ewa Jabłońska (ze speelt in de Poolse groep Indukti). Ze speelde haar stuk één keer, het is perfectie. Wat ik het beste nummer van de cd vind? Voor mij persoonlijk is dat Heavy. Ik kijk naar de televisie en zie al die beelden uit Oekraïne. Dan krijg ik tranen in mijn ogen. Ik hoop dat ik dit ooit kan veranderen in een ander nummer.

Zoals ik eerder vertelde werken we al een tijdje samen met de kunstenaar Tomasz Sętowski. We hebben zelfs een keer live in zijn galerij gespeeld. Hij is een bekende wereldwijd geziene kunstenaar en van een hoger niveau dan wij. Dit maakt ons nog dankbaarder dat wij zijn kunst mogen gebruiken voor onze muziek. En hij doet het nog gratis ook.

Przemek Nodzenski. foto: Jacek Taran

De toekomst

Ik ben gestopt om over de toekomst na te denken. We zijn aan het repeteren met nieuwe bandleden en we hebben wat shows gepland. Dat is alles. In 2023 of het jaar daarna kunnen we misschien nog steeds spelen, een nieuw album opnemen, geweren in onze handen houden of zelfs weg zijn. Niemand die dat weet. Het zijn vreemde tijden. Als het te organiseren is spelen we graag buiten Polen en ook in Nederland. Tot nu toe speelden we maar één keer in het buitenland. We verkopen veel cd’s in Nederland, België, Duitsland en Groot-Brittannië, dus ik neem aan dat er mensen zijn die ons kennen.

Tegen de lezers van jullie website wil ik zeggen: in Polen is progressieve muziek een niche. Ondanks dat hier veel zeer goede bands zijn, is het voor mij moeilijk te begrijpen waarom dat zo is. Maar in Nederland kan je al jaren zien dat er signalen zijn dat deze muziek populair is. Hiervoor zijn we erg dankbaar en niet alleen namens onszelf.