Ohrima is een frisse, nieuwe band binnen het landschap van de Nederlandse progmetal. Er is in dit land al een mooie verscheidenheid aan progmetalformaties die een eigen stijl hanteren, maar dit kwartet uit Salland lijkt een eigen aanpak te hebben ontwikkeld die de moeite waard is te ontdekken. Het contact tussen Progwereld en gitarist/zanger Thijs Bults van Ohrima is dan ook snel gelegd. Thijs vertelt uitgebreid over de muziek van Ohrima, vriendschap, Witte Wieven en ‘brommers kiek’n’.



Thijs, jij bent de gitarist en zanger van
een progmetalformatie uit Lemele in Salland, Overijssel. Een regio die bekend staat om liefhebbers van hardrock. Vertel eens wat over het ontstaan van jullie band?

Het is allemaal begonnen in Nijverdal, de poort naar Twente, en we zaten samen op dezelfde middelbare school waar het allemaal op gang kwam. Bassist Dennis en ik werden beste vrienden in de eerste klas van de HAVO, via de toneelclub. Ik luisterde destijds 24/7 naar Dream Theater en die liefde voor progmetal heb ik met hem gedeeld en sloeg bij hem ook aan. In de derde klas ontmoetten we onze drummer Evert, die destijds eigenlijk alleen nog maar bij een drumband had getrommeld. Ik speelde op dat moment al een aantal jaar gitaar en we besloten met z’n tweeën een band te starten. Toen Dennis met basgitaarles begon werd hij natuurlijk ook deel van de band. Sjoerd hebben we in de vierde klas bij muziekles ontmoet en brutaal gevraagd:  “kun je zingen?” Het antwoord was “ja” en sindsdien zijn we naast hele goede vrienden ook een band. Dat is inmiddels alweer ruim tien jaar geleden! Samen bouwden wij bij Evert’s ouders in Lemele een oefenruimte die we tot op de dag van vandaag nog steeds gebruiken. Toen fietsten we elke zondag bij weer en wind tien kilometer naar Lemele, bepakt met onze apparatuur. En natuurlijk weer terug. Nu we allemaal wat ouder zijn en een rijbewijs hebben, gaat dat allemaal wat makkelijker.

Na al die jaren is de vriendschap alleen maar sterker geworden. Dennis en Sjoerd wonen nog altijd in Nijverdal, Dennis is werkzaam bij het hoofdkantoor van de Voordeelmarkt en Sjoerd bij een leverancier van zonnepanelen. Evert woont in Heino en werkt als civiel-technisch inspecteur. Zelf woon ik nu al een aantal jaar in Arnhem en werk daar als pathologie analist in een ziekenhuis. We spreken elkaar dagelijks en zien elkaar bijna iedere week om te oefenen of gewoon lekker bordspellen te spelen.

Uit jullie Facebook-pagina maak ik een beetje op dat jullie lang hebben gedaan om het materiaal voor deze plaat bij elkaar te krijgen, klopt dat?

Nou, voornamelijk de eerste EP “Mindstorm” heeft jaren gekost en een boel verschillende versies gehad. In december 2021 besloten we de EP van de grond af aan opnieuw op te nemen en uit te brengen. Daarna hadden we de smaak te pakken en zijn we direct begonnen met het schrijven van nieuw materiaal voor “Catoblepas”. Een deel van de demo’s hiervan is inmiddels ook al ouder, maar iedere noot is opnieuw gewogen en het eindproduct is, in tegenstelling tot de EP, een wezenlijk ander product dan de demo’s waar ze van afstammen.

Na de EP “Mindstorm” nu dus het debuutalbum, dat jullie zelf volledig hebben geproduceerd. Kun je wat meer vertellen over het opnameproces, hebben jullie alles opgenomen in jullie eigen studio in Lemele?

Alle vocals zijn opgenomen in onze studio/oefenruimte in Lemele. De gitaren zijn allemaal thuis opgenomen in Arnhem en Nijverdal, evenals de synthesizers. De drums zijn op een elektronische drumkit ingespeeld en vervolgens digitaal verwerkt met GetGood Drums. Halverwege het opnameproces hebben we samen met veel vrienden van de band een week doorgebracht in en bij de oefenruimte. Daar zijn onder andere de doodskreten in het nummer Titanus opgenomen, diep in de nacht en met veel lol. Toen het opnemen klaar was heeft Sjoerd alles samengevoegd en er een geheel van gemaakt. Het is erg bevrijdend om van tevoren als band al een duidelijk idee te hebben van wat de producer kan en hoe het gaat klinken. Wij hebben onze sound als band zeker te danken aan Sjoerd en zijn manier van werken.

Wat betreft “Mindstorm”, tjonge wat een omslag ten opzichte van de rest van het materiaal op de EP! Zowel muzikaal als op het gebied van productie en kwaliteit. Het komt wat mij betreft ook het meest in de buurt van het werk op “Catoblepas”.

De muziek van “Mindstorm bestaat uit de eerste nummers die wij als band ooit geschreven hebben. Het opnameproces voor de EP was een groot leerproces. We besloten dit binnen een maand volledig af te maken en alleen Sjoerd had ervaring met het opnemen van muziek. Het resultaat past bij onze smaak en ons kunnen in die periode van 2016. Oefenen en het volwassen worden heeft veel gedaan met onze smaak én de kijk op hoe we muziek willen brengen. Er wordt minder samen in de oefenruimte geschreven en thuis gewerkt met elkaars demo’s. Zo hebben we allemaal invloed op het verloop en de inhoud van de nummers en hebben we meer tijd om te schrijven, zodat er ook een soort van perfectie ontstaat.

Mindstorm is in tegenstelling tot de andere drie nummers ook meer samengesteld in een soort studiosetting en is het laatste nummer dat is geschreven voor de EP. Prog is een complex subgenre en het kostte ons veel tijd om comfortabel te worden in het schrijven van prognummers. Metal daarentegen ging ons makkelijker af en dat is duidelijk te horen in het eindproduct. Ik verwacht dat we bij volgende albums nog meer richting de progressieve rock opschuiven omdat we natuurlijk steeds meer ervaring opdoen.



In jullie persbericht schrijven jullie zelf al dat het album heel dynamisch is, iets dat ik volledig onderschrijf in mijn recensie. Die dynamiek ontstaat vooral doordat er verschillende stromingen te horen zijn. Is dat omdat er binnen jullie band naar verschillende bands wordt geluisterd of zijn jullie onderweg naar een kenmerkend ‘Ohrima-geluid’?


We zijn allemaal groot fan van (prog)metal maar Evert en ik zijn beiden ook grote fans van progressive. De meerstemmige zang is ook erg geïnspireerd door bands als Transatlantic en Spock’s Beard. Zelf houd ik ook erg van psychedelic en garage. De muzieksmaak van Sjoerd is extreem breed en reikt van dubstep en reggae tot deathmetal. Dennis is naast de grootste deathmetalfan die ik ken ook liefhebber van rustige, atmosferische genres zoals dreampop en shoegaze.

Het ‘Ohrima-geluid’ is denk ik een combinatie van onze brede muzieksmaak en schrijfwijze. Ik verwacht dat dit zich in de aankomende albums organisch verder zal ontwikkelen naarmate wij comfortabeler worden met het puzzelen aan de demo’s die we elkaar aanleveren.

Is “Catoblepas” een conceptalbum?  Ik vind het moeilijk te beoordelen op basis van de teksten.

Nee, deze cd gaat niet uit van één concept waaruit alle nummers geschreven zijn. De teksten zijn momentopnamen van ontwikkelingen waar we ons zorgen over maken of situaties waar we geen controle over hebben. Dat we niet vasthouden aan een concept geeft ons op dit album meer ruimte ons hart te luchten. Doomsayer gaat bijvoorbeeld over het verliezen van vrienden en naasten door misinformatie en de groeiende zorg die dit met zich meebrengt. Bleak schreef ik als ontlading na een emotioneel beladen dag, Curunis (wat heks betekent in Tolkiens “Elfish”) gaat over heksenjacht en legt een verband met de onderdrukking van vrouwen die vandaag de dag nog steeds veel plaats vindt.

Paper Reign gaat in op de frustratie van veiligheid willen afdekken met papierwerk en het geven van een vals veiligheidsgevoel. Dat gevoel bestaat, maar de echte veiligheid is soms ver te zoeken. Iets waar wij in onze banen vaak tegenaan lopen.

Coven Of The Golden Law is geschreven als reactie op de huidige muziekindustrie, waarin mediagiganten het geld opslokken en artiesten vaak onterecht de dupe worden van copyright. Deze systemen zijn juist ontstaan om de artiest te beschermen.

Naast de zwaardere thema’s zijn er enkele teksten ook geschreven uit fascinatie voor een verhaal of onderwerp, zoals Cosetted, dit nummer gaat over de Witte Wieven van Zwiep. Ik raakte geïnspireerd onderweg naar huis bij het zien van lange witte mistbanken en ging op zoek naar mooie sagen over witte wieven. Dit verhaal met het open einde sprak mij erg aan omdat het veel ruimte liet om bepaalde delen, zoals de achtervolging, in muziek vorm te geven in plaats van in tekst.

Luna en Tension gaan beide gewoon over ‘brommers kiek’n’. Ook al zijn daar al duizenden nummers over, er kunnen er altijd nog een paar bij.

Er zijn drie verschillende zangers actief binnen jullie band, kan je de rollen eens uitleggen? Is er iemand die de grunts voor zijn rekening neemt en iemand de growl screams?

Sjoerd, Evert en ik hebben alle drie een gedeelte van de teksten geschreven met de stem van onszelf of een van de anderen daarbij in gedachte. Sjoerd en ik nemen de screams en grunts voor onze rekening en gebruiken beiden een andere techniek. Mijn zangstem is behoorlijk wat hoger dan die van de anderen, verder doe ik de wat krasserige scream-vocals die zich op Paper Reign in de voorgrond bevinden en verder voornamelijk op de achtergrond (Elevate, Coven Of The Golden Law). Sjoerd heeft een diepe growl die over het hele album veel terugkomt, en voornamelijk erg straalt op Tension. Evert zingt tijdens het drummen en doet de helft van de vocals op Coven Of The Golden Law (afgewisseld met Sjoerd). We zijn allemaal erg fan van Mastodon en de rolverdeling die zij hanteren met hun zang.

Ik hoor zo hier en daar Misha Mansoor’s Periphery in jullie muziek, is die band ook een invloed voor jullie geweest?

Periphery is een grote reden geweest om mijn eerste zevensnarige gitaar te kopen. We zagen ze ooit openen voor Dream Theater en waren verkocht. De zeven- en achtsnarige gitaren zijn mede dankzij Misha maar ook bands als Haken en Leprous niet meer weg te denken in onze oefenruimte. Daarnaast zijn we ook erg fan van Devin Townsend en proberen we veel te leren van hoe hij zijn muziek schrijft. Zijn sound is grotendeels gebaseerd op wat hij op dat moment graag wil maken, of dat nou pop, country of metal is en dat is iets wat wij als band ook erg belangrijk vinden. We doen dit uiteindelijk allemaal vanuit onze gezamenlijke liefde voor muziek en willen onszelf daarbij niet onbedoeld in een genre hokje stoppen!

Die heerlijke gitaarsolo, komt die uit de vingers Matthijs Roelofs, de broer van Sjoerd? Kun je daar iets over zeggen?

Matthijs is inderdaad de oudere broer van Sjoerd en hij speelt bij de lokale hardrockband 7th Felony. Dankzij Matthijs begon Sjoerd met gitaarspelen en vond hij zijn interesse in metal en rockmuziek. Daarnaast is hij een fantastische gitarist en vriend van de band en wilden wij hem erg graag de ruimte geven om zijn talent te laten zien.

Het mellow koortje dat “Take me higher” in Elevate zingt is wel een heel groot contrast met de grunts, wie bedenkt zoiets en hoe?

Dit nummer is geschreven door Sjoerd met de specifieke gedachte over euforisch raken omdat het leven goed loopt en de sluimerende angst dat dit gevoel niet blijvend is. De koren geven die euforie weer, het snellere deel met de grunts juist de paranoia die je achtervolgt.

Onlangs traden jullie op tijdens de Metal Battle in Hedon, iets wat jullie al vaker hadden gedaan, hoe gaat het verder met optredens?

Wat betreft optredens is er helaas momenteel weinig te melden. Met Koningsdag spelen we op het lokale ‘Day of the King’ festival in Nijverdal, voor de rest is er nog veel werk aan de winkel en moeten we nog veel podia benaderen. Het leukste wat er is, is om muziek te spelen voor andere mensen en het is des te leuker als het publiek daar ook weer veel energie uit haalt! We willen graag meer spelen en het is de bedoeling dat we daarin ook actiever worden in de toekomst.

Het artwork is mysterieus maar toch pakkend. Door wie is het gemaakt?

Het is ontworpen door de zeer getalenteerde grafisch vormgever Lynn Gommans. Het is een linoleumprint van de Catoblepas die daarna gedeeltelijk is beschilderd. Lynn heeft artwork geleverd dat volgens ons geweldig aansluit bij het gevoel van het album en ook uitnodigt te luisteren. Naast het prachtige werk was het ook erg leuk en relaxed om met haar te werken, ook omdat we elkaar al erg lang kennen. Meer van haar werk vind je op www.lynngommans.nl.

Wat zijn jullie plannen, wat zijn jullie ambities?

In 2024 willen we ons tweede album uitbrengen, daar hebben we inmiddels al wat materiaal voor klaar liggen. Verder is het de bedoeling om volgend jaar in de oefenruimte een conceptalbum te gaan schrijven. Verdere plannen omvatten natuurlijk ook meer optredens en op die manier een netwerk opbouwen.

Uiteindelijk lijkt het ons geweldig om deel te kunnen nemen aan festivals zoals Prognosis of te mogen openen voor een band die wij bewonderen. Het zou nog mooier zijn als dat in progtempel de Boerderij is! Maar boven alles is het belangrijk voor ons om nieuwe muziek te blijven maken en dit te kunnen delen.

Is een doorbraak realistisch, in dit streamtijdperk, maar ook omdat jullie muziek natuurlijk in een nichemarkt zit? Progressieve metal staat niet bekend om bands van wereldfaam.

Ik verwacht niet dat dit voor ons realistisch is, ook omdat dit niet onze intentie is. Op een regelmatige basis kunnen optreden is iets wat wij allemaal graag willen, maar we doen het graag in ons eigen tempo en zoeken het graag zelf uit. We zijn allemaal content met het hebben van een baan buiten de muziek en dat maakt dat de muziek voor ons een uitvlucht blijft van het dagelijks leven. Dat doorbreken en er full-time in gaan werken/touren past niet bij ons. Ondanks dat steken we heel veel energie in de band en blijven dat ook doen. Gewoon omdat we het leuk vinden.

Hoe vinden jullie het dat waarschijnlijk jullie eerste (geschreven) interview door Progwereld gepubliceerd wordt? Past in jullie mindset jullie muziek op een site als Progwereld?

Ja, absoluut! We zijn allemaal sterk beïnvloed door progressieve rock en metalmuziek! We hebben er vrienden door gemaakt en we zijn alle vier progfans in hart en nieren. Om geïnterviewd te worden door Progwereld en met ons debuut tussen onze grootste helden te kunnen staan is voor ons speciaal. Onze muziek heeft erg veel invloeden uit progressieve rock en metal en bijna alle albums die ons geïnspireerd hebben zijn door jullie gerecenseerd, dus dat wij daar nu tussen staan maakt ons trots!

https://ohrima.bandcamp.com/album/catoblepas-2