In 2006 bespraken wij het debuutalbum “About Time” van het Britse Also Eden. Daarna zijn we de band bij Progwereld uit het zicht verloren. Met het vierde album “Think Of The Children” krijgen wij van Also Eden de kans de vijf verloren jaren goed te maken. In die vijf jaar zijn alleen Ian Hodson op toeten en Simon Rogers op gitaar aan boord gebleven en zijn de andere drie groepsleden vervangen. Naast Rogers kennen we Steve Dunn trouwens van hun bijdragen aan het album “When Age Has Done It’s Duty” van Cosmograf.
Het album van Also Eden is er zo eentje waar je voortdurend fragmenten en stukken hoort waarbij je jezelf afvraagt waar je dat al eerder hebt gehoord. Zo doen de toetsenriedels in Oversight me denken aan de hoogtijdagen van Styx. Het gitaarwerk op het vrijwel volledige instrumentale Cijfers (inderdaad een Nederlandse titel) is op de leest geschoeid van Rush en de invloeden van Marillion en Credo, maar ook Pink Floyd zijn gedurende de volle 54 minuten nadrukkelijk aanwezig.
Met Rich Harding heeft Also Eden een nieuwe zanger en dat blijkt een juiste keuze te zijn. Hij had al een aandeel op “Differences As Light” uit 2010. Kennelijk viel hij toen zo in de smaak dat hij alle vocalen op “Think Of The Children” voor rekening mocht nemen. Zonder een oordeel te geven over de voorgaande drie albums kom ik tot de conclusie dat Harding met zijn karakteristieke aan Fish denkende stemgeluid erg belangrijk is voor Also Eden. De man vervult op deze cd zowel de rol van zanger, verhaalverteller als die van spreekstalmeester.
De contouren van dit album ontstonden in 2010 gedurende een aantal jamsessies. Een ernstig auto-ongeluk van Harding in juli 2010 verstoorde het opnameproces enigszins, maar was verder niet van invloed op het uiteindelijke resultaat. Harding schreef alle teksten waarbij hij zich liet inspireren door de volgende tekst van Benjamin Franklin: ‘Those who would trade essential liberty for a little temporary safety, deserve neither liberty nor safety’. Harding wil daarmee zeggen dat de samenleving ons via politiek en media in slaap sust. Daarmee vervalt de democratie tot een rookgordijn voor manipulatie en bedrog. Het is aan onze kinderen om daar verandering in te brengen.
De negen nummers op deze cd vloeien allemaal in elkaar over. Vooral deze overgangen zijn naadloos en soms subliem doordat ze voor subtiele stemmingswisselingen zorgen. Het album laat zich dan ook alleen integraal beluisteren. Eigenlijk komt hij alleen op deze manier tot zijn recht. Eenvoudige kost schotelt Also Eden ons niet voor, maar van begin tot eind boeiende zeker wel. Persoonlijk vond ik het wel een nadeel dat slechts delen van de songteksten in het boekje staan afgedrukt. De afzonderlijke nummers staan ook niet in het boekje, waardoor je geconfronteerd wordt met een stroom van tekst die lastig te volgen is. Een album dat nadrukkelijk een boodschap wil overbrengen moet in mijn ogen voorzien zijn van de integrale tekst. Also Eden volstaat met een verwijzing naar de website waar alle teksten op een speciale pagina te vinden zijn. Maar het is slechts een klein smetje op een bovengemiddeld en bovenal eerlijk album.
Hans Ravensbergen