Anathema

Falling Deeper

Info
Uitgekomen in: 2011
Land van herkomst: Verenigd Koninkrijk
Label: Kscope
Website: http://www.anathema.ws
MySpace: http://www.myspace.com/weareanathema
Tracklist
Crestfallen (3:06)
Sleep in Sanity (3:53)
Kingdom (4:27)
They Die (2:10)
Everwake (3:05)
J'Ai Fait Une Promesse (4:22)
Alone (7:15)
We The Gods (3:01)
Sunset of Age (7:39)
Vincent Cavanagh: zang, gitaar
Les Smith: toetsen
Jamie Cavanagh: basgitaar
John Douglas: drums
Lee Douglas: zang
Met medewerking van:
Anneke van Giersbergen: zang op Everwake
Weather Systems (2012)
Falling Deeper (2011)
We're Here Because We're Here (2010)
Hindsight (2008)
A Moment In Time (dvd, 2006)
Were You There? (dvd, 2004)
A Natural Disaster (2003)
Resonance 2 (2002)
A Fine Day To Exit (2001)
Resonance (2001)
Judgement (1999)
Alternative 4 (1998)
A Vision Of A Dying Embrace (video 1997, dvd 2002)
Eternity (1996)
The Silent Enigma (1995)
Pentecost III (ep, 1995)
Serenades (1993)
The Crestfallen (ep, 1992)

Een bekende Engelse uitdrukking is ‘don’t judge a book by its cover’ – oordeel niet slechts op basis van uiterlijke kenmerken. Hoewel wetenschappelijk onderzoek herhaaldelijk heeft uitgewezen dat eerste indrukken zelden herzien worden, is deze zegswijze toch een behoorlijk bruikbare levenswijsheid. “Falling Deeper”, het nieuwe album van de Liverpoolse grossiers in verstilde melancholie Anathema, toont eens te meer aan dat de oppervlakte dat wat we als eerste zien of horen  vaak heus niet meer is dan het buitenste laagje rondom een veel diepere kern. Door een aantal van de composities uit hun doom-periode te herzien en opnieuw op te nemen in hun huidige stijl toont Anathema aan dat de zeggingskracht van een nummer niet per definitie gebonden is aan een bepaald klankpatroon.

Hoewel Anathema altijd al muzikaal heeft willen uitdragen dat het leven niet bepaald over rozen gaat, deden ze dat vroeger met krijtende gitaren en sip brullende grafstemmen, terwijl ze nu zonder meer in de hoek van Porcupine Tree, No-Man, Pineapple Thief, en soortgelijke zakdoekprog thuishoren. Nadat de band steeds meer die kant op was bewogen hebben ze ook op een aantal momenten hun eigen verleden aan diepgaande herinterpretatie onderworpen, bijvoorbeeld op “Hindsight” uit 2008, een best of-album met een twist. “Falling Deeper” is iets soortgelijks, maar nu heeft de band uitsluitend nummers uit hun vroege doomperiode aan een diepgaande make-over onderworpen. Waar een nummer als Crestfallen voorheen slecht opgenomen metalgitaar combineerde met nog slechter opgenomen Zware-Van-Nellezang, bestaat het nu uit Alleen-op-de-Wereld-piano gecombineerd met zacht schreiende gitaar, een betraand strijkorkestje, en een mijn-vriendinnetje-heeft-het-uitgemaakt-en-het-miezert-stem een beetje het verschil tussen een verregend, eenzaam burlend moerasmonster enerzijds en een puppie met gekneusd pootje dat zijn etensbakje heeft omgegooid anderzijds.

Flauwe vergelijkingen daargelaten moet echter gesteld worden dat deze formule, net zoals op “Hindsight”, zeer geslaagd is. Daar waar de gemiddelde progband met het inzetten van een orkest de muziek spoedig tot melodrama weten te reduceren, zijn zelfs de vroegste composities van Anathema atmosferisch zo sterk dat ze zelfs met een dergelijke revisie niet gezapig worden maar juist in kracht winnen. Vaak heeft deze benadering een wat vervreemdende werking: veel luisteraars die vertrouwd zijn met een oud nummer als Sleep in Sanity zullen het nummer herkennen en ook horen dat Anathema wederom de uitvoerende band is, maar toch niet volledig doorhebben wat er nu precies gaande is in de muziek. Overigens zijn niet alle nummers even rigoureus aangepakt: Everwake, hier met vertrouwd fraaie zang van Anneke van Giersbergen, is slechts iets minder minimalistisch dan de versie die op de ep “The Crestfallen” (1992) stond, toen met eveneens schone zang van Ruth Wilson.

Verder kan er eigenlijk niet zoveel over dit album gezegd worden. De fraaie nieuwe bewerking van vroegere nummers maakt, hoe paradoxaal ook, een hernieuwde eerste indruk mogelijk, en toont aan dat deze oude composities sterker zijn dan hun toen al gedateerd klinkende of gewoon matige productie deed vermoeden. Ook bevestigt het album eens te meer dat Anathema bestaat uit getalenteerde muzikanten met visie en een bijzondere eigen stijl. Zo maakt het nieuwe jasje de oude nummers wel weer hip en flitsend, maar achter de knopen klopt nog immer hetzelfde hart. Zonder te knoeien heeft Anathema met “Falling Deeper” zogezegd oude wijn in nieuwe zakken gegoten en zo krijgt dat mooie spreekwoord eens een positieve draai.

Christopher Cusack

Koop bij bol.com

Send this to a friend