Ancient VeilAlbum

Het fenomeen unplugged doet in 1989 z’n intrede in de wereld van de rockmuziek. Het Amerikaanse MTV begint dan met het uitnodigen van diverse bands om een concert te geven met akoestische versies van hun reguliere werk. In de loop der jaren tonen heel wat bands zich bereid hieraan mee te werken. Zo zien we onder meer Pearl Jam, Nirvana, Bruce Springsteen, Eric Clapton en R.E.M. op de beeldbuis verschijnen, veelal gitaargeoriënteerde bands.

Binnen de prog zie je een niet al te groot animo hiervoor. Toch zijn er enkele fraaie bijdragen. Wat te denken van Marillions “Less Is More” of bijvoorbeeld Jethro Tull met “A Little Light Music”. Onlangs is daar naar mijn bescheiden mening het hier besproken “Unplugged Live” van de Italiaanse band Ancient Veil bij gekomen. Dit 40 minuten durende schijfje weet je smaakcentrum namelijk flink aan het werk te zetten.

Ancient Veil is met z’n organische folkprog een zeer geschikte band binnen het progressieve genre om dit te doen. De bronstige stem van zanger/gitarist Allesandro Serri weet je al jaren in vervoering te brengen met zijn dromerige, vaak melancholieke klank. Hij neemt je steeds mee op een enerverende reis waar naast z’n organische gitaarwerk, stemmig pianospel van broer Fabio en lyrische blaaspartijen van Edmondo Romano het landschap bepalen. Eigenlijk heeft de formatie al vanaf zijn oprichting in 1995 als doorstart van het legendarische Eris Pluvia al heel wat unplugged-getinte momenten op z’n conto staan. Toch is dit “Unplugged Live” van toegevoegde waarde op de andere albums van de band.

Dit album vervolgt het pad dat is ingezet met het in 2018 verschenen “Rings Of Earthly…Live”. We horen zeven tracks van Ancient Veil als akoestisch trio met de gebroeders Serri en Edmondo Romano in de bezetting plus vier stukken waarbij het trio aangevuld wordt door bassist Massimo Palermo en drummer Marco Fuliano. Om de levendigheid wat te vergroten zijn al deze nummers door elkaar op het album geplaatst. De concerten vonden plaats op twee locaties. Op 12 mei 2017 en 11 november dat zelfde jaar stond het trio in La Claque te Genua en op 19 januari 2019 trad het vijftal op in La Casa de Alex in Milaan.  Om de feitelijkheden compleet te maken: tijdens één van de optredens in Genua was er ook nog een hoboïst te gast. We hebben Ancient Veil dus eigenlijk als trio, als kwartet en als kwintet op de oren.

Over naar de content. Het album opent met Rings Of Earthly Light en dat is op zich geen onlogische keuze. Het nummer dat afkomstig is van het debuut album van Eris Pluvia uit 1991 mag beschouwd worden als het beste dat Serri en Romano ooit hebben geschreven. Oorspronkelijk duurt het nummer bijna achttien minuten. De Suite zoals hij hier op het uplugged album gepresenteerd wordt, bestaat voor de goede orde slechts uit de eerste drie delen en is dus voor de helft ingekort. Het hoofdzakelijk door piano voortgedreven werkstuk laat onverbloemd horen wat een prachtige melodieën het rijk is. Of je het nu hebt over de zanglijnen, de sierlijke sax of de aanstekelijke blokfluit, het is klappertandend lekker. Ook in het daarop volgende Only When They’re Broken neemt de piano het voortouw. Ancient Veil brengt hier een mooi klassiek aandoend kunstwerkje dat door de aanwezigheid van de hobo iets pastoraals heeft. Vanaf dan gaat de focus nogal op het gitaarspel van Serri en komt het album in een prettige balans.

The Way Home is een sfeervol stukje  dat niet misstaan had op zeg maar “Trespass” van Genesis. Het is uitsluitend de intro van een weergaloze Eris Pluvia-epic waarbij opgemerkt dat de gehele epic hier nogal misplaatst geweest zou zijn. Met het weelderige Chimes Of The Times brengt de band een nummer dat het in zich heeft vertroeteld te worden. Aan het eind horen we aanstekelijke fragmenten folk met daartussen wederom een lekker stukje oude Genesis. Moet ik meer zeggen?

Eigenlijk is elk nummer wel het noemen waard maar als ik dat doe krijg ik ruzie met mezelf. Het is een niet aflatende stroom integriteit die voorbij komt. Er zijn nummers bij die niet eerder zijn uitgebracht. Er zijn nummers bij met een zalig Hammond of een Moog. Er zijn nummers bij met een jazzy feel zoals het instrumentale Feast Of The Puppets. Het album kent met Creatures Of The Lake een geweldige track en als dan het tweeluik You’ll Become Rain zich aandient om het album af te sluiten kan je maar tot één eindoordeel komen: Serri en consorten zijn kundige smaakvolle muzikanten.

Als je van folky prog houdt en dan ook nog eens van het akoestische soort zit je met “Unplugged Live” op rozen. Je haalt dan een heerlijk album in huis dat varieert van rustig tot enerverend. Fijn.