Anima MundiConcert

Het kan snel gaan. Neem Anima Mundi. Halverwege 2010 had in Nederland nog niemand gehoord van deze Cubaanse progressieve rockband. Deze bracht toen zijn derde album “The Way” uit. Progwereld pikte de groep op, kroop in de e-mail en kreeg al snel contact met Roberto Diaz. Van het een kwam het ander en op 18 juni 2011 zetten de Cubanen voor het eerst voet op een Nederlands podium. Omdat de groep niet alleen voor ons, muziekliefhebbers, maar ook voor organisatoren en zaaleigenaren nieuw en onbekend was, zaten optredens in grote zalen voor veel publiek er niet in. Zo was het toen…

We zijn op drie dagen na twee jaar verder. Anima Mundi presenteert op 15 juni 2013 zijn vierde studioalbum “The Lamplighter” in Cultuurpodium Boerderij in Zoetermeer voor een enthousiast en redelijk talrijk aanwezig publiek. Het optreden was na hun Europees bezoek in 2012 met optredens in Nederland op 15 september en het iO pages festival op 6 oktober de aftrap voor alweer de derde toer langs Europese podia en festivals. En wat is er dan mooier om je nieuwe album te presenteren in een van Nederlands mooiste zalen?

Dat Anima Mundi in korte tijd zowel binnen als buiten Nederland veel fans heeft gekregen, bleek wel uit de opkomst. Veel vertrouwde gezichten, maar ook veel nieuwe. Ze wilden allemaal de livepresentatie van “The Lampligher” meemaken. Het enige optreden in Nederland dit jaar. Maar men was wellicht ook nieuwsgierig gemaakt door de positieve recensies die al waren verschenen.

Gespannen waren de verwachtingen van nieuwe zanger Emmanuel Pirko Farrath. Aan hem de taak om Carlos Sosa een mooie plek in de historie van Anima Mundi te geven, want vergeten worden mag deze aimabele zanger natuurlijk niet. De verwachtingen werden door Pirko Farrath positief ingevuld. De kleine man, die het podium op kwam in een donkerbruine monnikspij, is evenals Sosa behept met een goede en degelijke podiumpresentatie. Het is duidelijk dat hij de nodige ervaring heeft. In zijn soms bescheiden aankondigingen en woordjes tussen de nummers door mag hij nog groeien. Wellicht speelden de ambiance en reacties uit de zaal mee.

Voor de pauze werd “The Lamplighter” integraal gespeeld. Op twee nummers na (de in 2012 al gespeelde The Return en His Majesty Love) waren alle nummers nieuw voor het publiek. Waar Anima Mundi in zijn eerste optredens in 2011 nog last had van zenuwen, was daar nu vrijwel niets van te merken. De bandleden genoten zichtbaar van het warme welkom en de entourage. Maar met hun derde bezoek (en verblijf) in ons land is Nederland haast hun tweede thuisland geworden. Blikvanger was Roberto Diaz. Vooraan op het podium liet hij de ene na de andere gitaarpartij de zaal in rollen. Een genot was het spel op zijn witte Fender Stratocaster in The Dreamchild Behind The Mask. Het blijft mooi om te zien hoe hij volledig op gaat in zijn spel. Met de ontspannen ogende Virginia Peraza op toetsen vormen zij het muzikale brein van Anima Mundi.

Zoals gebruikelijk zorgden basgitarist Yaroski Corredera en drummer Manuel Govin voor de oerdegelijke ondersteuning. De imposante Govin kreeg in het fraaie instrumentale Endless Star ondersteuning van Remco Engels (onder andere Mangrove) op een apart opgesteld drumstel. Wat in 2012 spontaan was ontstaan, werd nu verder uitgebouwd in een spectaculair en heftig drumduel.

Na een korte pauze bestond de tweede set uit een aantal nummers van “Jagannath Orbit” en “The Way”. Gestart werd met Time To Understand. Een nummer waarin Sosa zich onderscheidde door hoge zang. Pirko Farrath doet dat een octaaf lager, waardoor het nummer anders klinkt. Het was een gewaagde zet die in mijn ogen slaagde. Maar ongetwijfeld zullen de meningen daarover verdeeld zijn. Het is voor het publiek een kwestie van (ook live) wennen aan het andere timbre van de zanger. Daarna werd gekozen voor een adembenemende uitvoering van het instrumentale Rythm Of The Spheres. Na Flying To The Sun en Cosmic Man werd een ovationeel applaus over de Cubanen uitgestort. De toegift bestond uit het vrolijke en uptempo Sanctuary, waarbij Diaz de zang voor rekening nam. Niet gepland, maar daarom niet minder fraai, was de gedeeltelijke uitvoering van het Genesis-nummer Firth Of Fifth met Diaz in de hoofdrol.

Na afloop gingen de exemplaren van “The Lamplighter” grif over de toonbank van de merchandise-stand. Uiteraard waren alle bandleden aanwezig voor een praatje, foto en het signeren van het album. “The Lamplighter” is klaar voor zijn tocht door Europa.

Verslag: Hans Ravensbergen
Fotografie: Ron Kraaijkamp