Kalugin, AntonyAlbum

Wat doet een mens wanneer hij halsoverkop moet vluchten uit de plaats waar hij geboren en getogen is?

Ik heb die vraag een aantal keer aan mezelf gesteld: wat zou ìk doen? En ik kon hem niet beantwoorden. Immers, wanneer de nood of anders rampspoed zo hoog is neem je impulsief en irrationeel besluiten. Zo niet Antony Kalugin, de ‘selfmade’ muzikant uit Charkov, Oekraïne, die ik sinds 2007 volg.

Toen de raketten wel erg dicht bij zijn huis en studio insloegen dacht hij niet langer na. Hij pakte zijn auto vol met bezittingen, waaronder tal van instrumenten. Met vrouw en kind reed hij zo snel mogelijk naar Lviv aan de Poolse grens. Vrouw en kind reisden door naar vrienden in Polen. Antony mocht zijn land niet uit en bleef bij een bevriende muzikant in Lviv. Koud van de eerste emoties bekomen, zover als dat kan, sloeg hij aan het componeren en muziek maken voor toekomstige cd’s. Ik las zijn bijna dagelijkse en uitgebreide updates via zijn Bandcamp-pagina. Alsof er niets gebeurd was…

De basis van de nummers op dit schijfje componeerde Kalugin in 2003 en 2004. Het was de periode vlak voor hij zijn eerste solo-album “The Water” in 2005 uitbracht. Zelfs nog ruim voordat hij begon aan zijn onmetelijke stroom aan Sunchild en Karfagen albums. Vlak na zijn vlucht naar relatief veiliger gebied werkte hij verder aan de nummers en kneedde ze tot een thema. Max Velychko, zijn trouwe kompaan op gitaar, voegde daar enkele smaakvolle gitaarpartijen aan toe. “Rebirth” (wedergeboorte) is dan ook opgedragen aan alle mensen die Oekraïne een warm hart toedragen.

Gezien de periode waarin deze nummers uit het brein van Kalugin zijn ontsproten, is het niet vreemd dat de muziek op “Rebirth” herinnert aan zijn new-wave-achtige debuutalbum. En tegelijk Kalugin’s voorliefde laat blijken voor alles wat zwart-witte toetsen heeft. Alle tien nummers stralen rust en vrede uit. Zelfs vrolijkheid dringt door in het speelse Days Of Joy. Het is muziek waarbij je haast wordt gedwongen om weg te dromen. Of je gedachte te laten afdwalen naar andere tijden en een hoopvolle toekomst. Want op zwartkijken heb ik de sympathieke Oekraïner nooit kunnen betrappen.

Met in mijn achterhoofd de tragedie in zijn thuisland raakt de muziek op dit album mij extra diep. Zo werkt dat dus in je bovenkamer zal professor en muziekliefhebber Erik Scherder dus feilloos kunnen uitleggen. Muziek is emotie.

“Rebirth” kent ook een gelimiteerde uitgave. Bij die uitgave zit als extra cd “Land Of Green” van Karfagen, dat eerder in 2022 digitaal is uitgebracht. Een belofte aan zijn trouwe schare volgers en fans. Ondanks alle gevolgen van de oorlog in Oekraïne is Antony Kalugin zijn toezegging om dit album ook fysiek uit te brengen nagekomen. Het mag duidelijk zijn, mijn respect is groot. En mijn buiging diep.