Artnat

The Mirror Effect

Info
Uitgekomen in: 2020
Land van herkomst: Portugal
Label: Eigen beheer
Website: https://artnat.bandcamp.com/
Tracklist
Riding The Edge Of Darkness (5:15)
Eternal Dance Of Love (5:54)
Return To OM (14:01)
From Chaos To Beauty (3:50)
A View From Above (4:53)
Cosmic Machinery (4:01)
The Mirror Effect (4:56)
Celebration (3:16)
The Dramatic Beauty Of Life (6:22)
The Complex Art Of Creation (6:42)
Finale (1:24)
Paulo Bretão: basgitaar
Manuel Cardoso: gitaar
Sara Freitas: zang
André Hencleeday: toetsen
Gui da Luz: toetsen
João Samora: drums
The Mirror Effect (2020)

Toen ik de bandnaam Artnat voor het eerst las, dacht ik dat het wellicht uit een fantasy boek kwam. Maar als je de naam achterstevoren leest komt de naam Tantra tevoorschijn. Tantra is een symfonische rockband uit Portugal die in de periode 1977 tot 1981 drie lp’s uitbracht.

Met name de eerste twee platen zijn goed ontvangen. Deze Portugezen maakten in 2002 een herstart met de cd “Terra”. In 2005 werd met “Delirium” de laatste plaat van Tantra uitgebracht. Tantra rekent de groten van de symfonische rock tot zijn invloeden, denk aan Yes, Gente Giant, Genesis en ELP.

In 2018 gingen gitarist Manuel Cardoso en toetsenist Gui da Luz (beiden ex-Tantra) samen muziek schrijven. Het doel was om Tantra nieuw leven in te blazen maar dan wel met een 21e eeuws sausje. Dit heeft geresulteerd in “The Mirror Effect”.

Artnat maakt pure symfonische rock, die inderdaad duidelijk in de traditie ligt van de ‘jaren 70. Maar de muziek heeft bovendien iets spannends, iets excentrieks. En dat komt niet in de laatste plaats door zangeres Sara Freitas. Haar stem lijkt wel wat op die van Kate Bush. Maar ook Emilia Derkowska (Quidam) van kwam in mij op. Het geeft de muziek een prettige uitbundigheid.

Openingsnummer Riding The Edge Of Darkness laat direct goed horen waar Artnat toe in staat is. Dwingende toetsen, een beetje spookachtige sfeer en de stem van Sara Freitas die het nummer tot grote hoogte tilt. Het tweede nummer, Eternal Dance Of Love, is heel mooi. Een heerlijk melancholisch begin met Manuel Cardoso op gitaar, waarna Sara Freitas het nummer overneemt. Hier doet Artnat mij denken aan Quidam. Een groter compliment is uit mijn mond bijna niet denkbaar.

Het derde nummer, Return To OM, duurt veertien minuten en alle symfonische registers gaan open. De muziek doet mij ook wel denken aan District 97, maar dan minder hard. Het nummer is lekker afwisselend. Zeker voor de liefhebbers van symfo met ruim baan voor de toetsen is het genieten. In A From Chaos To Beauty een gedeelte die je gerust een ode aan Genesis en Yes kunt noemen (de jaren ’70 variant). Lekker chaotisch, maar toch melodieus en jamachtig.  A View From Above vind ik ook bijzonder fraai. Weer de haast ‘Back in NYC’ gejaagdheid, gecombineerd met de Kate Bush excentriciteit en Yes.

Hoe verder de plaat vordert, wordt de muziek van Artnat net wat experimenteler. Het nummer The Complex Art Of Creation is daar nog een goed voorbeeld van. Ook weer een fraai samenspel tussen toetsen, gitaar en zang. Met een zwaar aangezette Finale besluit Artnat deze cd.

Een lang verhaal kort: ik vind “The Mirror Effect” een intrigerende cd. Natuurlijk draai je voor je een recensie schrijft een cd een aantal keren. Maar voor “The Mirror Effect” heb ik echt tijd moeten nemen. Noem het een groeiplaat. Noem het dat het typisch voor symfonische rock is dat je je er echt even in moet verdiepen. Een aanrader voor liefhebbers voor ‘pure’ symfonische rock met roots in de jaren ’70.

Send this to a friend