Barclay James HarvestAlbum

Het in 1981 uitgekomen “Turn Of The Tide” is nooit één van populairste albums van het Britse Barclay James Harvest gebleken. Juist daarom zag ik reikhalzend uit naar de remaster op het vermaarde Esoteric Recordings, omdat er geen plaat uit de discografie van deze groep zo broodnodig een oppoetsbeurt nodig had. En wat blijkt? Onder de kille productie, geheel naar de tijdsgeest van begin jaren ’80, blijkt een voortreffelijke schijf verstopt te zitten. Nog steeds zal geen BJH-fan deze plaat als zijn favoriet benoemen, maar “Turn Of The Tide” verdient desalniettemin meer lof dan het tot nu toe is toegekomen.

Dat het een op-en-top jaren ’80-plaat is en blijft, zal niemand verbazen. Met name tracks als Back To The Wall en Doctor Doctor worden geplaagd door de productie die toen zo populair was. Het is voer voor sociologen hoe het toch komt dat platen uit de jaren ’70 bij hedendaagse oren minder tijdsgebonden lijken dan die van een decade erna. Daarom is het Esoteric Recordings te prijzen dat ze geen moeite hebben genomen “Turn Of The Tide” warmer te laten klinken. Integendeel. De plaat klinkt door de remaster zo mogelijk nog transparanter, helderder en frisser. Alsof er een zalig lentebriesje over het werkje is uitgesmeerd.

Door de nieuwe mix vallen ook ineens allerlei details op die mij eerder nog niet waren opgevallen. Bijvoorbeeld dat Highway For Fools een heerlijke gitaarsolo van John Lees kent. Of de Steely Dan-achtige gitaarpartijen die de Holroyd-compositie Back To The Wall verlevendigen. En wat is I’m Like A Train stiekem toch een leuk nummer! Deze liedjes, die binnen de fan schare van deze invloedrijke band altijd te boek stonden als de wat mindere songs van “Turn Of The Tide”, gaan hierdoor een nieuw leven leiden.

Maar goed, “Turn Of The Tide” drijft toch voornamelijk op zijn vier, of misschien vijf hoogtepunten. Of voor sommigen slechts één: de megahit (behalve in Nederland, zo’n beetje) Life Is For Living. Door de meeste BJH-fans verafschuwd, maar het is natuurlijk een schattig niemendalletje. In de nieuwe mix knalt het de boxen uit (zeker als je zelf de bas-knop wat verder opendraait). Het ruim acht minuten durende In Memory Of The Martyrs is voor de verstokte fan van het ‘oude’ werk haast als een pleister op de wonde. Het is een langzaam nummer dat zich enigszins als een mix tussen Hymn en Suicide? gedraagt. De openingtoetsen, de spanningsopbouw, het ‘We Are Love’-refrein, alles aan deze compositie ademt ‘een klassieker’. Je zou daardoor bijna vergeten dat Lees nog een compositie optekent, het aan zijn net-geboren dochter (hoe zou zij deze track nu beoordelen, vraag ik me weleens af) How Do We Feel Now? Tenslotte kent “Turn Of The Tide” ook twee Holroyd-composities de mogen meedingen in de strijd: de voortreffelijke opener Waiting On The Borderline, en het slepende Echoes And Shadows, welke laatste voor mij wel een minuutje langer had mogen duren, en doet denken aan The Song (They Love To Sing) van de vorige plaat.

Voor de rest is “Turn Of The Tide” belangrijk, omdat het na het fantastische “Eyes Of The Universe”, de eerste plaat zonder de vertrokken toetsenist Woolly Wolstenholme, maar waarbij onbewust nog wel rekening gehouden werd met zijn bijdrage, de taakverdeling tussen Lees en Holroyd duidelijke vormen begint af te nemen. Afwisselend dragen ze een compositie aan en zingen die ook. Makkelijk, toch? Barclay James Harvest kon zo moeiteloos nog vijftien jaar verder en zag zelfs enkele schijven in sommige landen goud worden.

Voorzien van twee bonustracks, waarvan één een onbekend gebleven b-kantje (leuk, maar terecht een b-kantje) is “Turn Of The Tide” een welkome heruitgave, en deze remaster bewijst in elk geval dat de plaat lang niet zo slecht is als de geschiedenis ons altijd wil doen geloven. Integendeel. Het blijkt zelfs een voortreffelijke plaat, en ik kan deze heruitgave dan ook van harte aanbevelen.

Markwin Meeuws